در پی نامه حجت‌‌الاسلام و المسلمین مروج، امام جمعه اردبیل مبنی بر اعلام تبعیت مردم اردبیل از نصایح و رهنمودهای مقام‌‌معظم‌‌رهبری در مساله عزاداری سالار شهیدان حسین‌بن علی(ع)، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی و ولی امرمسلمین خطاب به امام جمعه اردبیل پاسخی به این شرح صادر فرمودند:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
جناب حجت‌‌الاسلام و المسلمین آقای مروج امام جمعه‌ی مکرم اردبیل دامت‌‌برکاته
بعد از سلام و التحیه مرقوم جنابعالی که حاکی از موضعگیری تحسین‌برانگیز مردم عزیز اردبیل پیرامون نصایح اینجانب در مسئله‌ی عزاداری سالار شهیدان علیه آلاف‌‌التحیه‌‌و‌الثناء بود، دریافت شد. از آن مردم مؤمن و غیور و فداکار که همواره در صفوف مقدم صالحات قرار دارند، همین انتظار نیز هست. اینجانب هم در صحنه‌ی خونین جنگ و هم در عرصه‌ی حضور عقیدتی و انقلابی و سیاسی، رشادت و جوانمردی و غیرت دینی و روشن‌بینی و عشق به اهل بیت علیهم‌‌السلام را در مردم عزیز اردبیل و خطه‌ی آذربایجان دیدم و انشاءالله در نزد حضرت حق تعالی، مأجور و سرافراز خواهند بود.
عرایض اینجانب به مردم متدین و عاشق خاندان نبوت و ولایت علیهم‌‌السلام از روی دلسوزی است، اینجانب می‌بینم که چگونه اخلاص و محبت مردم به سالار شهیدان حضرت ابا عبداله‌الحسین علیه‌‌السلام مورد جفا در قضاوتهای جهانی واقع می‌شود، چگونه درک روشن‌بینانه‌ی آنان در اعتقاد به مقام والای اهل بیت علیهم‌‌السلام، بخاطر بعضی اعمال جاهلانه، حمل به اموری می‌شود که از ساحت شیعه و ائمه‌ی بزرگوارشان بسی دور است. می‌بینیم که چگونه عزاداری بر جگر گوشه‌گان زهرای اطهر علیهم‌‌السلام مورد تبلیغ سوءدشمنان متعصب و تبلیغات‌چی‌های شیطان استعمار قرار می‌گیرد، می‌بینیم که بعض اعمالی که هیچ ریشه‌ی دینی هم ندارد بهانه به دست دشمن مغرض می‌دهد که بدان وسیله هم اسلام و تشیع را العیاذبالله بعنوان آئین خرافه معرفی کنند و هم بغض و عداوت خود را نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی در تبلیغات خود آشکار سازند.
شیعه‌ی محب و مخلصی که در روز عاشورا با قمه سر و روی خود و حتی کودکان خردسال خود را خونین می‌کند آیا راضی است که با این عمل خود در روزگاری که هزاران چشم عیب‌جو و هزاران زبان بدگو، در پی بدمعرفی کردن اسلام و تشیع است، عمل او را مستمسک دشمنی خود قرار بدهد؟ آیا راضی است که با تظاهر به این عمل، خون دهها هزار جوان بسیجی صفت عاشق را که برای آبرو دادن به اسلام و تشیع و نظام جمهوری اسلامی بر زمین ریخته شده است، ضایع سازد؟ آنچه از قول مراجع سلف رحمة‌اله‌علیهم نقل شده است بیش از این نیست که اگر اینکار ضرر معتنی‌‌به ندارد جایز است. آیا سبک کردن شیعه در افکار جهانیان ضرر معتنی‌‌به نیست؟ آیا مخدوش کردن محبت و عشق شیعیان به خاندان مظلوم پیامبر صلی‌اله‌‌علیه‌‌و‌آله و بخصوص شیفتگی بی‌حد و حصر آنان به سالار شهیدان علیه السلام را بدجلوه دادن، ضرر نیست؟ کدام ضرر از این بالاتر است؟ اگر قمه زدن به صورت عملی انفرادی در خانه‌های در بسته انجام می‌گرفت، ضرری که ملاک حرمت است فقط ضرر جسمی بود، ولی وقتی اینکار علی رؤس‌الاشهاد و در مقابل دوربین‌ها و چشم‌های دشمنان و بیگانگان بلکه در مقابل چشم جوانان خودمان انجام می‌گیرد، آنوقت دیگر ضرری که باید معیار حرمت باشد فقط ضرر جسمی و فردی نیست، بلکه مضرات بزرگ تبلیغی که با آبروی اسلام و شیعه سر و کار دارد نیز باید مورد توجه باشد.
امروز این ضرر، بسیار بزرگ و شکننده است و لذا قمه‌زدن علنی و همراه با تظاهر، حرام و ممنوع است، البته کسانی که در سالهای گذشته از روی عشق و اخلاص قمه زده‌اند مأجورند و بخاطر نیتشان مستوجب ثواب الهی‌اند انشاءالله.
ولی اکنون باید به نحو متعارف که در طول قرون و اعصار عزاداری می‌کرده‌اند و متدینین و علماء هم خود در آن شرکت می‌جسته‌اند عزاداری کنند یعنی تشکیل مجالس روضه‌خوانی و راه‌اندازی دستجات و مواکب عزاداری که دارای حال و حزن و شور و محبت اهل بیت علیهم‌‌الصلوة‌والسلام است، سعی کنند که نوحه‌ها و شعرها و روضه‌خوانی‌ها پرمغز و دارای مضامین صحیح و متکی به آثار وارده‌ی معتبره از ائمه علیهم السلام یا علمای بزرگ باشد، سلامتی و توفیقات جنابعالی و همه‌ی مردم آذربایجان و اردبیل و سایر مناطق کشور اسلامی را مسئلت می‌نمایم.
سیدعلی خامنه‌ای
هفتم محرم الحرام 1415 مطابق 27 خرداد 1373
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
جناب حجت‌‌الاسلام و المسلمین آقای مروج امام جمعه‌ی مکرم اردبیل دامت‌‌برکاته
بعد از سلام و التحیه مرقوم جنابعالی که حاکی از موضعگیری تحسین‌برانگیز مردم عزیز اردبیل پیرامون نصایح اینجانب در مسئله‌ی عزاداری سالار شهیدان علیه آلاف‌‌التحیه‌‌و‌الثناء بود، دریافت شد. از آن مردم مؤمن و غیور و فداکار که همواره در صفوف مقدم صالحات قرار دارند، همین انتظار نیز هست. اینجانب هم در صحنه‌ی خونین جنگ و هم در عرصه‌ی حضور عقیدتی و انقلابی و سیاسی، رشادت و جوانمردی و غیرت دینی و روشن‌بینی و عشق به اهل بیت علیهم‌‌السلام را در مردم عزیز اردبیل و خطه‌ی آذربایجان دیدم و انشاءالله در نزد حضرت حق تعالی، مأجور و سرافراز خواهند بود.
عرایض اینجانب به مردم متدین و عاشق خاندان نبوت و ولایت علیهم‌‌السلام از روی دلسوزی است، اینجانب می‌بینم که چگونه اخلاص و محبت مردم به سالار شهیدان حضرت ابا عبداله‌الحسین علیه‌‌السلام مورد جفا در قضاوتهای جهانی واقع می‌شود، چگونه درک روشن‌بینانه‌ی آنان در اعتقاد به مقام والای اهل بیت علیهم‌‌السلام، بخاطر بعضی اعمال جاهلانه، حمل به اموری می‌شود که از ساحت شیعه و ائمه‌ی بزرگوارشان بسی دور است. می‌بینیم که چگونه عزاداری بر جگر گوشه‌گان زهرای اطهر علیهم‌‌السلام مورد تبلیغ سوءدشمنان متعصب و تبلیغات‌چی‌های شیطان استعمار قرار می‌گیرد، می‌بینیم که بعض اعمالی که هیچ ریشه‌ی دینی هم ندارد بهانه به دست دشمن مغرض می‌دهد که بدان وسیله هم اسلام و تشیع را العیاذبالله بعنوان آئین خرافه معرفی کنند و هم بغض و عداوت خود را نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی در تبلیغات خود آشکار سازند.
شیعه‌ی محب و مخلصی که در روز عاشورا با قمه سر و روی خود و حتی کودکان خردسال خود را خونین می‌کند آیا راضی است که با این عمل خود در روزگاری که هزاران چشم عیب‌جو و هزاران زبان بدگو، در پی بدمعرفی کردن اسلام و تشیع است، عمل او را مستمسک دشمنی خود قرار بدهد؟ آیا راضی است که با تظاهر به این عمل، خون دهها هزار جوان بسیجی صفت عاشق را که برای آبرو دادن به اسلام و تشیع و نظام جمهوری اسلامی بر زمین ریخته شده است، ضایع سازد؟ آنچه از قول مراجع سلف رحمة‌اله‌علیهم نقل شده است بیش از این نیست که اگر اینکار ضرر معتنی‌‌به ندارد جایز است. آیا سبک کردن شیعه در افکار جهانیان ضرر معتنی‌‌به نیست؟ آیا مخدوش کردن محبت و عشق شیعیان به خاندان مظلوم پیامبر صلی‌اله‌‌علیه‌‌و‌آله و بخصوص شیفتگی بی‌حد و حصر آنان به سالار شهیدان علیه السلام را بدجلوه دادن، ضرر نیست؟ کدام ضرر از این بالاتر است؟ اگر قمه زدن به صورت عملی انفرادی در خانه‌های در بسته انجام می‌گرفت، ضرری که ملاک حرمت است فقط ضرر جسمی بود، ولی وقتی اینکار علی رؤس‌الاشهاد و در مقابل دوربین‌ها و چشم‌های دشمنان و بیگانگان بلکه در مقابل چشم جوانان خودمان انجام می‌گیرد، آنوقت دیگر ضرری که باید معیار حرمت باشد فقط ضرر جسمی و فردی نیست، بلکه مضرات بزرگ تبلیغی که با آبروی اسلام و شیعه سر و کار دارد نیز باید مورد توجه باشد.
امروز این ضرر، بسیار بزرگ و شکننده است و لذا قمه‌زدن علنی و همراه با تظاهر، حرام و ممنوع است، البته کسانی که در سالهای گذشته از روی عشق و اخلاص قمه زده‌اند مأجورند و بخاطر نیتشان مستوجب ثواب الهی‌اند انشاءالله.
ولی اکنون باید به نحو متعارف که در طول قرون و اعصار عزاداری می‌کرده‌اند و متدینین و علماء هم خود در آن شرکت می‌جسته‌اند عزاداری کنند یعنی تشکیل مجالس روضه‌خوانی و راه‌اندازی دستجات و مواکب عزاداری که دارای حال و حزن و شور و محبت اهل بیت علیهم‌‌الصلوة‌والسلام است، سعی کنند که نوحه‌ها و شعرها و روضه‌خوانی‌ها پرمغز و دارای مضامین صحیح و متکی به آثار وارده‌ی معتبره از ائمه علیهم السلام یا علمای بزرگ باشد، سلامتی و توفیقات جنابعالی و همه‌ی مردم آذربایجان و اردبیل و سایر مناطق کشور اسلامی را مسئلت می‌نمایم.
سیدعلی خامنه‌ای
هفتم محرم الحرام 1415 مطابق 27 خرداد 1373