آمریکایی‌ها اخیراً از طرحی به‌نام «معامله‌ی قرن» رونمایی کردند. طرحی خباثت‌آلود که در آن بدون حضور هیچ یک از طرف‌های فلسطینی برای سرزمین فلسطینیان تصمیم‌گیری شده است. دکتر مجید تخت‌روانچی، سفیر و نماینده‌ی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد، در گفتاری ضمن بررسی ابعاد طرح موسوم به «معامله‌ی قرن»، راهکار جمهوری اسلامی برای حل مسئله‌ی فلسطین را بررسی کرده است.

طرح «معامله‌ی قرن» نه‌تنها گرهی از کار رژیم‌صهیونیستی و آمریکا نخواهد گشود، بلکه مقاومت مردم فلسطین و مسلمانان علیه اشغال‌گری را تقویت خواهد کرد و بهانه‌ها را از دست جناح سازش‌کار خواهد گرفت. درواقع «معامله‌ی قرن» نقطه‌ی پایانی بر دورویی و نفاق طولانی‌مدت آمریکا در هفتاد سال گذشته است. آمریکایی‌ها در طول این سال‌ها همیشه تلاش می‌کردند تا حمایت‌های همه‌جانبه‌ی خود را از صهیونیست‌ها تا حدودی پنهان سازند و خود را یک میانجی معتدل در میان دو طرف معرفی کنند. برخی از طرف‌های ساده‌اندیش یا وابسته در منطقه هم این نقش را باور می‌کردند و به راه‌حل‌های پیشنهادی آمریکا دل می‌بستند.

«معامله‌ی قرن» یک معامله نیست، بلکه یک اعلامیه و فهرستی از آرزوهای زورگویانه و دیرپای رژیم‌صهیونیستی است که بر دو پیش‌فرض بنا شده است: اول این که آرمان فلسطین را می‌شود با پول خرید و دوم اینکه مردم فلسطین و مسلمانان زیر بار حرف زور می‌روند. نادرستی این هر دو پیش‌فرض طی هفتاد سال گذشته بارها ثابت شده است و به‌همین دلیل است که سران قبلی آمریکا ترجیح می‌دادند از روش تزویر و فریب در حمایت از رژیم‌صهیونیستی استفاده کنند. ترامپ اما برای انتخاب مجدد خود و نیازی که به لابی صهیونیستی داشت، این طرح شکست‌خورده را مطرح کرد.

تنها راهکار جهان اسلام برای مقابله‌ با این طرح، تکیه بر وحدت در حمایت از آرمان فلسطین است. مسلمانان باید توجه داشته باشند که در وضعیت فعلی، هر حرکتی در راستای ایجاد افتراق و دودستگی در میان امت اسلامی بسیار مضرّ است و مورد سوءاستفاده‌ی دشمنان اسلام قرار خواهد گرفت. نکته‌ی مهم دیگر لزوم وحدت آحاد فلسطینیان در مقابله با این توطئه است. بدون شک صهیونیست‌ها و حامیان آن‌ها سرمایه‌گذاری زیادی بر روی انشقاق میان مردم فلسطین کرده‌اند.

اما راهکار جمهوری اسلامی برای حل موضوع فلسطین، همان طرح رهبر معظم انقلاب؛ یعنی رجوع به آراء مردم فلسطینی‌الاصل، اعم از مسلمان، یهودی و مسیحی برای تعیین سرنوشت خودشان است. این موضوع بارها مطرح شده و امروز شرایط بیش از هر زمان دیگری برای پیگیری آن مهیّا است. فرض اصلی این طرح هم اشاره به متعلق بودن سرزمین فلسطین به ساکنان اصلی آن دارد و تعیین سرنوشت سرزمین فلسطین را حق مسلّم آن‌ها می‌داند.

این فرض به این دلیل مهم است که یک اصل جهان‌شمول و یک حق بنیادین طبیعی در کل جهان است که طبق آن هر سرزمینی در هر جای دنیا متعلق به ساکنان اصیل آن بوده و تعیین آزادانه‌ی سرنوشت آن نیز حق ذاتی و طبیعی آن‌ها است. به‌همین خاطر هیچ کشوری به افرادی‌ که به‌‌صورت غیرقانونی وارد می‌شوند، اجازه‌‌ای برای تعیین سرنوشت کشور نمی‌دهد. بنابراین راهکار این طرح، مشارکت ساکنان اصیل فلسطینی و فرزندان آن‌ها در یک همه‌پرسی آزادانه با مدیریت خودشان برای تعیین سرنوشت سرزمینشان است. این طرح عادلانه و منطقی و دارای مبانی محکم حقوقی است و روش پیشنهادی آن مشروع و یک پیشنهاد کاملاً عملی است که اگر به بهترین روش و در کمترین زمان اجرا شود، بحران هفتادساله‌ی فلسطین حل خواهد شد.