چکیده گفت‌وگو

·         برنامه­ریزی دوم از نوع چشم­انداز است، یعنی اهدافی را تعیین کرده که جامعه باید به آن سمت حرکت کند.

·         سؤالات جدید اصل چهل و چهار همین جا به وجود می­آید. یعنی قبلاً ما فقط امکانات دولت را به کار می­گرفتیم، حالا باید از امکانات بخش خصوصی هم استفاده کنیم تا مثلاً به‌طور متوسط به رشد بالای هشت درصد برسیم.

·         هدف باید به گونه‌ای باشد که کشور را به جنب‌و‌جوش و تحرک بیندازد و همه برای رسیدن به آن تلاش کنند.

·         ما باید تلاشمان طوری باشد که هم نگاه کنیم آن‌ها به کجا رسید‌ه‌اند، هم هر چه‌قدر که آن‌ها پیشرفت کرده‌اند، یک قدم جلوتر از آن‌ها باشیم.

·         باید با دنیا تعامل مؤثر داشته باشیم، ولی هویت خودمان را حفظ کنیم؛ از نظر اسلامی و انقلابی.

·         این برنامه فقط اقتصادی نیست، دفاعی و اجتماعی هم است؛ یعنی به توزیع ثروت و عدالت هم توجه دارد. فرهنگی و محیط زیستی هم هست.

·         باید مردم را در کارها شریک کرد. دولت باید از حالت خودمحوری که در گذشته در خیلی از کارها داشته، بیرون بیاید.

·         امام گفتند که اگر می­بینید کاری را هم دولت می­تواند انجام دهد و هم مردم بنا را بگذارید که کار را به دست مردم بسپارید.

·         وقتی می­خواهیم محاسبه کنیم که اول هستیم یا نه، می­توانیم وضعیت کشورهای دیگر را محاسبه کنیم و بگوییم آن‌ها در شاخص ما چه جایگاهی دارند. قاعدتاً اگر این شاخص بین­المللی نباشد، تعریف اول بودنمان دچار خدشه می­شود.

·         منتها در ذیل اصل چهل و چهار می­گوید که این تقسیم­بندی تا جایی مورد احترام قانون است که موجب زیان جامعه نشود. یعنی اگر کارهایی که به دولت سپردیم، برای جامعه زیان‌بار است، می­توانیم در این تقسیم کار تجدیدنظر کنیم.

·         به استناد ذیل اصل چهل و چهار، رهبر معظم انقلاب به مجمع مأموریت دادند که برای حدود و قلمرو فعالیت دولت در اقتصاد پیشنهاد بیاورند.

·         رهبری دو نکته‌ی کلیدی در آن جلسه گفتند که شما هر کاری که می­کنید باید به دو وجه نگاه کند؛ یکی به تولید ثروت، یکی به توزیع ثروت.

·          اگر نگاهمان فقط به تولید ثروت باشد، شاید فقط تولید کنیم و بعضی‌ها ثروتمند شوند، اما اکثر جامعه فقیر باشند که آن ‌هم به درد نمی‌خورد.