ابلاغ سیاستهای کلی نظام در بخشهای مختلف به رؤسای قوای سه گانه
حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی سیاستهای کلی نظام را در بخشهای امنیت اقتصادی، انرژی، منابع آب، بخش معدن، منابع طبیعی و حمل و نقل به رؤسای قوای سه گانه ابلاغ کردند.
متن ابلاغیه ایشان به این شرح است:
بسماللهالرحمنالرحیم
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ترجمان خواستهها و آرمانهای ملت ایران و نشاندهندهی جهت و مسیر حرکت مردم و چارچوب کلی برای تدوین قوانین و سیاستهای کلی نظام است.
یکی از ویژگیهای ممتاز قانون اساسی، قدرت انعطاف و انطباق با شرایط و تحولات است و برای خروج از معضلات و تنگناها و استفادهی بیشتر از نظرات افراد خبره و صاحبنظران راه حلهای عملی ارائه نموده است.
اینک در مرحلهی جدید از تعیین سیاستهای کلی نظام و در پی دریافت مشورتهای مجمع تشخیص مصلحت نظام مطابق بند یکم اصل 110 قانون اساسی اولین مجموعه از سیاستهای کلی و بلندمدت جمهوری اسلامی در موضوعاتی که در نظر آن مجمع از اولویت بیشتری برخوردار بوده است (امنیت اقتصادی ـ انرژی ـ منابع آب ـ بخش معدن ـ منابع طبیعی ـ بخش حمل و نقل) تعیین و به قوای سهگانهی کشور ابلاغ میگردد.
در پایان ضمن یادآوری دو نکته بر خود لازم میدانم از زحمات رئیس و اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیرخانه و کلیهی مسؤولان و افراد صاحبنظر که در فراهم آمدن چنین مجموعهای نقش داشتهاند، سپاسگزاری کنم.
1 ـ اینجانب با توجه به اصل 110 قانون اساسی نظارت بر حسن اجرای سیاستهای ابلاغی را بر عهدهی مجمع تشخیص مصلحت نظام نهادهام و آن مجمع موظف است با ساز و کار مصوب، گزارش نظارت خود را به اینجانب ارائه کند.
2 ـ سیاستهای ابلاغی در چارچوب اصول قانون اساسی نافذ است و تخطی از این قانون در اجرای سیاستهای کلی پذیرفته نیست.
مزید توفیقات همگان را از خداوند متعال خواستارم.
سید علی خامنهای
سیاستهای کلی امنیت اقتصادی
1 ـ حمایت از ایجاد ارزش افزوده و سرمایهگذاری و کارآفرینی از راههای قانونی و مشروع.
2 ـ هدف از امنیت سرمایهگذاری، ایجاد رفاه عمومی و رونق اقتصادی و زمینهسازی برای عدالت اقتصادی و از بین بردن فقر در کشور است. وضع قوانین و مقررات مربوط به مالیات و دیگر اموری که به آن هدف کمک میکند، وظیفهی الزامی دولت و مجلس است.
3 ـ قوانین و سیاستهای اجرایی و مقررات باید دارای سازگاری و ثبات و شفافیت و هماهنگی باشند.
4 ـ نظارت و رسیدگی و قضاوت در مورد جرایم و مسائل اقتصادی باید دقیق و روشن و تخصصی باشد.
5 ـ شرایط فعالیت اقتصادی (دسترسی به اطلاعات، مشارکت آزادانهی اشخاص در فعالیتهای اقتصادی و برخورداری از امتیازات قانونی) برای بخشهای دولتی، تعاونی و خصوصی، در شرایط عادی باید یکسان و عادلانه باشد.
سیاستهای کلی انرژی
الف ـ سیاستهای کلی نفت و گاز
1 ـ اتخاذ تدابیر و راهکارهای مناسب برای گسترش اکتشاف نفت و گاز و شناخت کامل منابع کشور
2 ـ افزایش ظرفیت تولید صیانتشدهی نفت متناسب با ذخایر موجود و برخورداری کشور از افزایش قدرت اقتصادی و امنیتی و سیاسی.
3 ـ افزایش ظرفیت تولید گاز، متناسب با حجم ذخایر کشور به منظور تأمین مصرف داخلی و حداکثر جایگزینی با فرآوردههای نفتی.
4 ـ گسترش تحقیقات بنیادی و توسعهای و تربیت نیروی انسانی و تلاش برای ایجاد مرکز جذب و صدور دانش و خدمات فنی ـ مهندسی انرژی در سطح بینالملل و ارتقاء فنآوری در زمینههای منابع و صنایع نفت و گاز و پتروشیمی.
5 ـ تلاش لازم و ایجاد سازماندهی قانونمند برای جذب منابع مالی مورد نیاز (داخلی و خارجی) در امر نفت و گاز در بخشهای مجاز قانونی.
6 ـ بهره برداری از موقعیت منطقهای و جغرافیایی کشور برای خرید و فروش و فرآوری و پالایش و معاوضه و انتقال نفت و گاز منطقه به بازارهای داخلی و جهانی.
7 ـ بهینهسازی مصرف و کاهش شدت انرژی.
8 ـ جایگزینی صادرات فرآوردههای نفت و گاز و پتروشیمی به جای صدور نفت خام و گاز طبیعی.
ب ـ سیاستهای کلی سایر منابع انرژی
1 ـ ایجاد تنوع در منابع انرژی کشور و استفاده از آن با رعایت مسائل زیست محیطی و تلاش برای افزایش سهم انرژیهای تجدیدپذیر با اولویت انرژیهای آبی.
2 ـ تلاش برای کسب فنآوری و دانش هستهای و ایجاد نیروگاههای هستهای به منظور تأمین سهمی از انرژی کشور و تربیت نیروهای متخصص.
3 ـ گسترش فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی در امور انرژیهای گداخت هستهای و مشارکت و همکاری علمی و تخصصی در این زمینه.
4 ـ تلاش برای کسب فنآوری و دانش فنی انرژیهای نو و ایجاد نیروگاهها از قبیل با دی و خورشیدی و پیلهای سوختی و زمین گرمایی در کشور.
سیاستهای کلی منابع آب
1 ـ ایجاد نظام جامع مدیریت در کل چرخهی آب براساس اصول توسعهی پایدار و آمایش سرزمین در حوضههای آبریز کشور.
2 ـ ارتقاء بهرهوری و توجه به ارزش اقتصادی و امنیتی و سیاسی آب در استحصال و عرضه و نگهداری و مصرف آن.
3 ـ افزایش میزان استحصال آب و به حداقل رساندن ضایعات طبیعی و غیر طبیعی آب در کشور از هر طریق ممکن.
4 ـ تدوین برنامهی جامع به منظور رعایت تناسب در اجرای طرحهای سد و آبخیزداری و آبخوانداری و شبکههای آبیاری و تجهیز و تسطیح اراضی، و حفظ کیفیت آب و مقابله با خشکسالی و پیشگیری از سیلاب و بازچرخانی و استفاده از آبهای غیر متعارف و ارتقاء دانش و فنون و تقویت نقش مردم در استحصال و بهره برداری.
5 ـ مهار آبهایی که از کشور خارج میشود و اولویت استفاده از منابع آبهای مشترک.
سیاستهای کلی بخش معدن
1 ـ سیاستگذاری و اطلاع رسانی جامع و هماهنگ در علوم و فنون زمین.
2 ـ تقویت خلاقیت و ابتکار و دستیابی به فنآوریهای نوین و ارتقا سطح آموزش و تربیت نیروی انسانی و تعمیق پژوهش و گسترش زمینشناسی بنیادی، اقتصادی، مهندسی، محیطی و دریایی برای بهره برداری مناسب از ذخایر معدنی کشور.
3 ـ ارتقاء سهم معدن و صنایع معدنی در تولید ناخالص ملی و اولویت دادن به تأمین مواد مورد نیاز صنایع داخلی کشور و صادرات مواد معدنی فرآوری شده و استفاده از موقعیت ویژهی زمینشناسی ایران و گسترش همکاریهای بینالمللی (علمی، فنی، اقتصادی) جهت جذب و جلب دانش و منابع و امکانات داخلی و خارجی در زمینهی اکتشافات معدنی و ایجاد واحدهای فرآوری و تبدیل مواد معدنی به مواد واسطه و مصرفی.
4 ـ تعیین اولویتهای مناطق دارای ظرفیت معدنی و ایجاد زمینههای مناسب برای رشد صنایع معدنی و فلزی در بخش آلیاژها و فلزات گرانبها و عناصر کمیاب و تولید مواد پیشرفته.
سیاستهای کلی منابع طبیعی
1 ـ ایجاد عزم ملی بر احیای منابع طبیعی تجدیدشونده و توسعهی پوشش گیاهی برای حفاظت و افزایش بهرهوری مناسب و سرعت بخشیدن به روند تولید این منابع و ارتقاء بخشیدن به فرهنگ عمومی و جلب مشارکت مردم در این زمینه.
2 ـ شناسایی و حفاظت منابع آب و خاک و ذخایر ژنتیکی گیاهی ـ جانوری و بالا بردن غنای حیاتی خاکها و بهره برداری بهینه براساس استعداد منابع و حمایت مؤثر از سرمایهگذاری در آن.
3 ـ اصلاح نظام بهره برداری از منابع طبیعی و مهار عوامل ناپایداری این منابع و تلاش برای حفظ و توسعهی آن.
4 ـ گسترش تحقیقات کاربردی و فنآوریهای زیست محیطی و ژنتیکی و اصلاح گونههای گیاهی و حیوانی متناسب با شرایط محیطی ایران و ایجاد پایگاههای اطلاعاتی و تقویت آموزش و نظام اطلاع رسانی.
سیاستهای کلی بخش حمل و نقل
1 ـ ایجاد نظام جامع حمل و نقل و تنظیم سهم هر یک از زیر بخشهای آن با اولویت دادن به حمل و نقل ریلی و با توجه به جهات زیر:
ـ ملاحظات اقتصادی و دفاعی و امنیتی
ـ کاهش شدت مصرف انرژی
ـ کاهش آلودگی زیست محیطی
ـ افزایش ایمنی
ـ برقراری تعادل و تناسب بین زیر ساختها و ناوگان و تجهیزات ناوبری و تقاضا.
2 ـ افزایش بهرهوری تا رسیدن به سطح عالی از طریق پیشرفت و بهبود روشهای حمل و نقل و مدیریت و منابع انسانی و اطلاعات.
3 ـ توسعه و اصلاح شبکهی حمل و نقل با توجه به نکات زیر:
ـ نگرش شبکهای به توسعهی محورها
ـ آمایش سرزمین
ـ ملاحظات دفاعی ـ امنیتی
ـ سودآوری ملی
ـ موقعیت ترانزیتی کشور
ـ تقاضا
4 ـ فراهم کردن زمینهی جذب سرمایههای داخلی و خارجی و جلب مشارکت مردم و گسترش پوشش بیمه در همهی فعالیتهای این بخش.
5 ـ دستیابی به سهم بیشتر از بازار حمل و نقل بینالمللی.