1389/01/07
بیانات در دیدار رؤسای جمهور شرکتکننده در جشن جهانی نوروز
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
خوشامد میگوئیم به آقایان رؤسای جمهور محترم و رؤسای هیئتهای نمایندگی و همهی برادرانی که در جلسه حضور دارند. عید شما مبارک باشد.
شما دوستان عزیز، برادران خوب و همسایگان همراهمان، برای گردهمائی و تبادل نظر در مسائل گوناگون، مناسبت خیلی خوبی را انتخاب کردید. عید نوروز یک عید شرقی و حامل ارزشهای برجسته و ممتازی است. در واقع عید نوروز یک نماد است؛ نماد نوآوری و طراوت و جوانی و نشاط، همچنین نماد مهربانی و محبت به یکدیگر، سرکشىِ برادران از یکدیگر، محبت خانوادههای خویشاوند به یکدیگر، محکم کردن روابط دوستی و مهربانی میان دوستان، آشنایان و زدودن کینهها؛ چون بهار مظهر طراوت است، مظهر نشاط است و همهی این معانی در واقع در بهار وجود دارد. و این یک امتیاز است برای ملتهای ما که نوروز را آغاز سال نوِ خودشان قرار دادند، مبدأ تاریخ قرار دادند؛ به خاطر اینکه حامل این معانی برجسته است.
این جشن یک جشن ملی است؛ جزو اعیاد دینی نیست؛ لکن از سوی بزرگان شرع مقدس ما هم، نوروز مورد تأیید قرار گرفته. ما روایات متعددی داریم که در آنها از نوروز تجلیل شده و روز نوروز گرامی داشته شده. این موجب شده است که نوروز وسیلهای بشود برای اظهار عبودیت انسانها در مقابل پروردگار و تواضع ما در مقابل پروردگار. در واقع فرصتی است برای اینکه انسان دل خود را با یاد خدا هم طراوت ببخشد.
در کشور ما رسم بر این است؛ سالهای متمادی است که روز نوروز و ساعت تحویل، مردم در عبادتگاهها و زیارتگاهها و مراکز معنوی جمع میشوند و از خدای متعال طلب خیر میکنند، طلب برکت میکنند؛ سال خوبی را برای خودشان و برای دیگران از خداوند متعال طلب میکنند و میخواهند. بنابراین نوروز مناسبت خیلی باارزش و برجستهای است؛ هم از لحاظ معنوی، هم از لحاظ ملی، هم از لحاظ بینالمللی میان ملتهائی که نوروز را گرامی میدارند.
امسال هم، اینکه نوروز به عنوان یک جشن بینالمللی ثبت شد، این حسن بزرگ را داشت و دارد که این نوعی هدیهی ملتهای ما به ملتهای جهان و به ملتهای غربی و انتقال این فرهنگ به آنهاست. اگرچه متأسفانه عادت بر این شده که همیشه جریان فرهنگی از آن طرف باشد. آنها عادت کردند فرهنگ خودشان را به کشورهای ما و کشورهای شرق صادر کنند؛ لکن مشرق سرشار و لبالب از ارزشهای والای فرهنگی است؛ چه بهتر که بشود اینها را صادر کرد؛ بشود به دنیا اینها را هدیه داد. ملتهای شرقی خیلی ارزشهای برجسته و ممتازی را در طول تاریخ در خودشان داشتهاند و این فرصت باید به وجود بیاید که اینها را هدیه کنند به ملتهای عالم؛ و این یکی از آن مناسبتهاست.
من این گردهمائیای که امسال دوستان عزیز ما، برادران خوب ما در تهران تشکیل دادید - به همت دولت محترم و رئیس جمهور محترم ما، جناب آقای دکتر احمدینژاد - از این جهت هم بسیار گرامی میدارم که این یک وسیلهای است برای هر چه نزدیکتر کردن دولتهای این منطقه و ملتهای این منطقه به یکدیگر. امروز متأسفانه بعضی از قدرتهای بزرگ درصدد بحرانآفرینی میان ملتها هستند؛ میان ملتها بحرانآفرینی میکنند؛ ملتهای برادر را در مقابل هم قرار میدهند. اینجور وانمود میکنند که منافع این ملتها در تقابل با یکدیگر هست. واقعیت چیز دیگری است؛ واقعیت این است که منافع ملتهای ما نه فقط در تقابل با یکدیگر نیست، بلکه کمککننده و همافزائیبخش یکدیگر است. ما میتوانیم در کنار هم باشیم، به هم کمک کنیم و یک مجموعهی باارزشِ والای جهانی و فرهنگی و دارای قدرت بینالمللی تشکیل بدهیم. این اجتماعِ امروز شما و ادامهی این در سالهای آینده، انشاءاللَّه به این هم کمک خواهد کرد.
ما از تقویت ارتباطات بین کشورهای این منطقه، کشورهای همسایه که فرهنگ مشترکی دارند، استقبال میکنیم و به آن با همهی توانمان کمک میکنیم. هر کدام از این کشورهای همسایهی ما در شرق ما، در غرب ما، در شمال و جنوب ما تقویت بشوند، ما احساس میکنیم که این به سود ماست. هر کدام بتوانند در این ماجراهای بزرگ جهانی، در این تضادهائی که هست، از خود هویت برجستهای نشان بدهند، ما سرافراز میشویم؛ ما خوشحال میشویم. ما کمک میکنیم، انشاءاللَّه خدای متعال هم کمک کند به همهی ما.
من به همهی برادران عزیز دعا میکنم و از خدا میخواهم که خدای متعال روزبهروز بر عزت کشورهای اسلامی و کشورهای این منطقه بیفزاید و دلهای ما را بیش از پیش به یکدیگر مهربان کند و دستهای ما را در یکدیگر مستحکم کند که بتوانیم کارهای بزرگ را به انجام برسانیم.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
خوشامد میگوئیم به آقایان رؤسای جمهور محترم و رؤسای هیئتهای نمایندگی و همهی برادرانی که در جلسه حضور دارند. عید شما مبارک باشد.
شما دوستان عزیز، برادران خوب و همسایگان همراهمان، برای گردهمائی و تبادل نظر در مسائل گوناگون، مناسبت خیلی خوبی را انتخاب کردید. عید نوروز یک عید شرقی و حامل ارزشهای برجسته و ممتازی است. در واقع عید نوروز یک نماد است؛ نماد نوآوری و طراوت و جوانی و نشاط، همچنین نماد مهربانی و محبت به یکدیگر، سرکشىِ برادران از یکدیگر، محبت خانوادههای خویشاوند به یکدیگر، محکم کردن روابط دوستی و مهربانی میان دوستان، آشنایان و زدودن کینهها؛ چون بهار مظهر طراوت است، مظهر نشاط است و همهی این معانی در واقع در بهار وجود دارد. و این یک امتیاز است برای ملتهای ما که نوروز را آغاز سال نوِ خودشان قرار دادند، مبدأ تاریخ قرار دادند؛ به خاطر اینکه حامل این معانی برجسته است.
این جشن یک جشن ملی است؛ جزو اعیاد دینی نیست؛ لکن از سوی بزرگان شرع مقدس ما هم، نوروز مورد تأیید قرار گرفته. ما روایات متعددی داریم که در آنها از نوروز تجلیل شده و روز نوروز گرامی داشته شده. این موجب شده است که نوروز وسیلهای بشود برای اظهار عبودیت انسانها در مقابل پروردگار و تواضع ما در مقابل پروردگار. در واقع فرصتی است برای اینکه انسان دل خود را با یاد خدا هم طراوت ببخشد.
در کشور ما رسم بر این است؛ سالهای متمادی است که روز نوروز و ساعت تحویل، مردم در عبادتگاهها و زیارتگاهها و مراکز معنوی جمع میشوند و از خدای متعال طلب خیر میکنند، طلب برکت میکنند؛ سال خوبی را برای خودشان و برای دیگران از خداوند متعال طلب میکنند و میخواهند. بنابراین نوروز مناسبت خیلی باارزش و برجستهای است؛ هم از لحاظ معنوی، هم از لحاظ ملی، هم از لحاظ بینالمللی میان ملتهائی که نوروز را گرامی میدارند.
امسال هم، اینکه نوروز به عنوان یک جشن بینالمللی ثبت شد، این حسن بزرگ را داشت و دارد که این نوعی هدیهی ملتهای ما به ملتهای جهان و به ملتهای غربی و انتقال این فرهنگ به آنهاست. اگرچه متأسفانه عادت بر این شده که همیشه جریان فرهنگی از آن طرف باشد. آنها عادت کردند فرهنگ خودشان را به کشورهای ما و کشورهای شرق صادر کنند؛ لکن مشرق سرشار و لبالب از ارزشهای والای فرهنگی است؛ چه بهتر که بشود اینها را صادر کرد؛ بشود به دنیا اینها را هدیه داد. ملتهای شرقی خیلی ارزشهای برجسته و ممتازی را در طول تاریخ در خودشان داشتهاند و این فرصت باید به وجود بیاید که اینها را هدیه کنند به ملتهای عالم؛ و این یکی از آن مناسبتهاست.
من این گردهمائیای که امسال دوستان عزیز ما، برادران خوب ما در تهران تشکیل دادید - به همت دولت محترم و رئیس جمهور محترم ما، جناب آقای دکتر احمدینژاد - از این جهت هم بسیار گرامی میدارم که این یک وسیلهای است برای هر چه نزدیکتر کردن دولتهای این منطقه و ملتهای این منطقه به یکدیگر. امروز متأسفانه بعضی از قدرتهای بزرگ درصدد بحرانآفرینی میان ملتها هستند؛ میان ملتها بحرانآفرینی میکنند؛ ملتهای برادر را در مقابل هم قرار میدهند. اینجور وانمود میکنند که منافع این ملتها در تقابل با یکدیگر هست. واقعیت چیز دیگری است؛ واقعیت این است که منافع ملتهای ما نه فقط در تقابل با یکدیگر نیست، بلکه کمککننده و همافزائیبخش یکدیگر است. ما میتوانیم در کنار هم باشیم، به هم کمک کنیم و یک مجموعهی باارزشِ والای جهانی و فرهنگی و دارای قدرت بینالمللی تشکیل بدهیم. این اجتماعِ امروز شما و ادامهی این در سالهای آینده، انشاءاللَّه به این هم کمک خواهد کرد.
ما از تقویت ارتباطات بین کشورهای این منطقه، کشورهای همسایه که فرهنگ مشترکی دارند، استقبال میکنیم و به آن با همهی توانمان کمک میکنیم. هر کدام از این کشورهای همسایهی ما در شرق ما، در غرب ما، در شمال و جنوب ما تقویت بشوند، ما احساس میکنیم که این به سود ماست. هر کدام بتوانند در این ماجراهای بزرگ جهانی، در این تضادهائی که هست، از خود هویت برجستهای نشان بدهند، ما سرافراز میشویم؛ ما خوشحال میشویم. ما کمک میکنیم، انشاءاللَّه خدای متعال هم کمک کند به همهی ما.
من به همهی برادران عزیز دعا میکنم و از خدا میخواهم که خدای متعال روزبهروز بر عزت کشورهای اسلامی و کشورهای این منطقه بیفزاید و دلهای ما را بیش از پیش به یکدیگر مهربان کند و دستهای ما را در یکدیگر مستحکم کند که بتوانیم کارهای بزرگ را به انجام برسانیم.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته