یهودیانی که به مدد سیاست‌های استعماری رژیم صهیونی به داخل سرزمین‌های اشغالی منتقل شده‌اند فاقد ویژگی‌ها و خصوصیات اولین و نخستین یک جامعه طبیعی انسانی هستند. انسان‌هایی از جوامع مختلف با فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف که بعد از انتقال به داخل سرزمین‌های اشغالی حتی زبان یکسان هم ندارند و باید در کلاس‌های زبان‌آموزی عبری دولت صهیونی شرکت کنند. این شکاف و گسل‌های اجتماعی است که باعث شده جامعه یهودیان داخل اراضی اشغالی یک جامعه تکه‌تکه و نامنسجم باشند. توده‌ای که به دلیل فقدان همبستگی و انسجام اجتماعی به شدت مستعد همه‌گیری‌های روانی مانند ناامیدی و افسردگی است.

 قسمت جدید رادیو نگار با حضور دکتر محسن پاک‌آئین، دیپلمات سابق جمهوری اسلامی ایران این موضوع را دست‌مایه قسمت جدید خود قرار داده است که در ادامه متن کامل آن در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد.

 

[دریافت نسخه صوتی]

 به نام خدا. سلام! شما به «رادیو نگار» گوش می‌دهید؛ صدایی که از قلب تهران منتشر می‌شود و در تلاش است تا مقابل حجم سنگین خبرها، صداها و تصویرها، ردّ روایتی را از خودش به جا بگذارد تا حقیقت گم و فراموش نشود. اینجا ما به وقایع با نگاهی عمیق و با زاویه‌ی متفاوت‌تری می‌پردازیم و از میان صداهای خاموش‌شده و حرف‌های ناگفته، تحلیل‌هایی را با همراهی کارشناسان و از دل میدان با شما به اشتراک می‌گذاریم.
امروز در خدمت جناب آقای دکتر محسن پاک‌آئین، کارشناس برجسته‌‌ی مسائل بین‌الملل هستیم و قصد داریم به فرازهایی از بیانات رهبر معظّم انقلاب در دیدار با قهرمانان و مدال‌آوران ورزشی و المپیادهای علمی بپردازیم که به تحلیل سفیر اخیر دونالد ترامپ به سرزمین‌های اشغالی و سخنرانی او در کنست اختصاص داشت.
رهبر معظّم انقلاب، در این سخنان، سفر ترامپ به فلسطین اشغالی را سفری برای روحیّه دادن به رژیم صهیونیستی مأیوس و ناامید توصیف کردند. آقای پاک‌آئین! به نظر شما چه نشانه‌ها و چه مصادیقی از یأس و ناامیدی در درون رژیم صهیونیستی مشاهده می‌شود که رهبر انقلاب چنین تعبیری را به کار بردند؟
 بسم الله الرّحمن الرّحیم. اگر نگاهی به آمار و ارقام بیندازیم، به‌خصوص آمار و ارقامی که خود رژیم صهیونیستی یا رسانه‌های نزدیک به این رژیم منتشر کرده‌اند، دلایل اینکه رهبر معظّم انقلاب اشاره کردند که هدف ترامپ از سفر به اراضی اشغالی امیدوار کردن رژیم صهیونیستی و روحیّه دادن به این رژیم بود، به نظرم بیشتر مشخّص می‌شود. ببینید خود آمارهایی که رژیم صهیونیستی و به‌خصوص تلویزیون این رژیم صادر کرده، چه نکاتی را مطرح می‌کند! یکی از آمارها این است که از آغاز هفتم اکتبر تا کنون، علاوه بر حدود دو هزار سربازی که کشته شدند، ده هزار سرباز اسرائیل دچار جراحات و زخم‌های شدید شده‌اند که غیر قابل علاج است؛ یعنی در واقع این‌ها مرده‌های متحرّک هستند و دیگر کارایی ندارند. همچنین، پیش‌بینی کردند که اگر این جنگ ادامه پیدا کند، تا سال ۲۰۲۸ این آمار به صد هزار نفر می‌رسد که یک رقم بسیار بالایی است. در طول این جنگ، طبق آماری که خود آن‌ها مطرح کردند ــ که معمولاً ارقام را کمتر از آنچه هست اعلام می‌کنند ــ هزینه‌های جنگ از هفتم اکتبر به بعد بالغ بر ۸۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بوده که اثرات اقتصادی مخرّبی داشته؛ از جمله کسری بودجه، گسترش بیکاری و افزایش مهاجرت. تنها در جنگ دوازده‌روزه با ایران، حدود ۲۱ میلیارد دلار خسارت به رژیم وارد شده. عمده‌ی کسانی که مهاجرت کردند جوانان بودند و معمولاً مقصد اکثر آن‌ها هم یونان بوده، برای اینکه راحت‌تر ویزا می‌دهند و از آنجا می‌توانند جذب جاهای دیگر شوند. در سال ۲۰۲۴ حدود ۸۳ هزار اسرائیلی مهاجرت کردند که این رقم نسبت به سال‌های قبل کاملاً جهشی بوده و بخش بزرگی از آن‌ها، یعنی ۸۱ درصد، جوانان بودند؛ عمده‌ی این جوانان هم جزو نخبگان بودند، در کنار این‌ها هم سرمایه‌گذاران بودند که از این رژیم رفتند.

 یعنی مهاجرت دائم انجام دادند؟
 بله، این مهاجرت به طور مستمر انجام شده. به همین دلیل، این رژیم با بیش از ۱۰۵ هزار نفر کسری نیروی کار مواجه است. یک آمار دیگر هم از تعطیلی ۶۴ هزار کسب‌و‌کار، به‌خصوص در حوزه‌ی گردشگری حکایت دارد. معمولاً می‌گویند هر گردشگر که وارد یک کشور می‌شود، چندین شغل ایجاد می‌کند، مثلاً در حوزه‌ی هتل‌داری و تغذیه و حمل‌ونقل و مانند این‌ها؛ خب این رقم خیلی بالایی است. یک رژیمی که ــ من نمی‌خواهم آن را «کشور» خطاب کنم ــ درآمد اصلی‌اش از گردشگری بوده، الان این‌گونه با مشکلات جدّی مواجه شده. افزایش ناامیدی در درون اسرائیل به نحوی است که ۷۴ درصد از شهروندان رژیم اعلام کردند امید به آینده و اعتماد خود به دولت را از دست داده‌اند؛ یعنی همین نکته‌ای که رهبر معظّم انقلاب هم به آن اشاره کردند. بعد از جنگ غزّه، نفرت از رژیم صهیونیستی در آمریکا و کشورهای غربی افزایش پیدا کرده. شخص ترامپ در یک جلسه‌ای که بعداً خبرش منتشر شد، اعلام کرد که برای آمریکا احیای حیثیّت اسرائیل در افکار عمومی یک اولویّت است و نتانیاهو خیلی تند رفته؛ یعنی الان یکی از برنامه‌های ترامپ این است که این حیثیّت از‌دست‌رفته‌ی رژیم صهیونیستی را احیا بکند.

 اتّفاقاً یکی از سؤالات من همین بود؛ اینکه آیا این یک تلاشی است برای اینکه این بحران مشروعیّت رژیم را ترمیم بکنند؟ حالا با این بیانی که شما داشتید، معلوم می‌شود که دقیقاً همین‌طور است.
 قبل از عملیّات طوفان‌الاقصیٰ، رژیم با دستگاه‌های تبلیغاتی گسترده‌ای که هم خودش داشت و هم غربی‌ها داشتند، یک چهره‌ی موجّهی از خودش در دنیا ایجاد کرده بود به عنوان یک رژیم مظلوم که به دنبال حمایت از حقوق یهودیان است. خب الان خود یهودی‌ها هم ــ که بعداً من آمارش را می‌خوانم ــ از این رژیم متنفّرند. طبق همین آماری که عرض کردم، در کشورهایی مثل ژاپن و فنلاند که معمولاً اسرائیل دارای افکار عمومی خوبی بوده، نفرت از رژیم صهیونیستی بیش از ۷۰ درصد است. یک مؤسّسه‌ی نظرسنجی قطری هم رقم جالبی را مطرح کرده که ۹۰ درصد مردم تونس، ۹۲ درصد مردم عراق، ۸۴ درصد مردم مصر، ۸۵ درصد مردم کویت، ۸۴ درصد مردم لبنان، ۹۴ درصد مردم اردن و ۸۳ درصد مردم قطر مخالف طرح ابراهیم و عادی‌سازی روابط این کشورها با رژیم اشغالگر هستند؛ در‌حالی‌که همین کشورها قبل از طوفان‌الاقصیٰ برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی از هم سبقت می‌گرفتند. در ترکیه ۸۵ درصد و در اندونزی ۷۰ درصد مردم از اسرائیل نفرت دارند. ببینید! ترکیه یک کشور لائیک و البتّه با مسلمانان بسیار زیاد است که معمولاً این رقم خیلی پایین‌تر بود، امّا امروز بالاتر از خیلی کشورها قرار گرفته. حتّی مردم اندونزی که پُرجمعیّت‌ترین کشور مسلمان است، از رژیم صهیونیستی نفرت دارند و این دقیقاً موجب ناامیدی شده.

حالا طرف مقابل را می‌بینیم. اخبار زیادی دالّ بر تقویت تاب‌آوری اعضای محور مقاومت در مقابل شرارت‌های رژیم صهیونیستی است. بر اساس این اخبار ــ که موثّق هم هست ــ علی‌رغم حملات گسترده‌ی اسرائیل، هنوز ۸۰ درصد از تونل‌های حماس در غزّه سالم و قابل بهره‌برداری هستند و این جنبش در طیّ یک سال اخیر موفّق به جذب ده هزار نفر نیروی رزمنده و پشتیبان جدید شده که هم در حوزه‌ی رزمندگی و هم در حوزه‌ی پشتیبانی می‌توانند کمک بکنند. نکته‌ای که الان اسرائیلی‌ها به آن توجّه کرده‌اند، موضوع کرانه‌ی باختری است که بحث الحاق این کرانه را مطرح می‌کنند. در این کرانه، با هدایت سازمان جهاد اسلامی و دیگر مجاهدین، هسته‌هایی شکل گرفته که عرصه را بر اشغالگران تنگ کرده و امنیّت آن‌ها را زیر سؤال برده. در لبنان، به دلیل نقض مکرّر آتش‌بس از سوی رژیم صهیونیستی، ۹۸ درصد شیعیان و ۵۸ درصد کلّ مردم لبنان مخالف خلع سلاح حزب‌اللّه شدند و ۷۰ درصد از مردم ــ چه شیعه، چه سنّی، چه از مذاهب دیگر ــ اعلام کردند که ارتش را فاقد توانایی در مقابله با اسرائیل می‌دانند. اکنون توان حزب‌اللّه بازسازی شده و حضور میلیونی مردم در سالگرد شهادت سیّدحسن نصراللّه (رحمة اللّه علیه) دقیقاً نشانه‌ی حمایت مردم لبنان از حزب‌اللّه بود و مخالفت با خلع سلاح. در سوریه شاهد این هستیم که ثبات وجود ندارد و این را هم شما بدانید که یک کشور بی‌ثبات برای رژیم صهیونیستی به‌مراتب خطرناک‌تر از یک کشور باثبات است. در سوریه هسته‌های مقاومت به‌تدریج در حال شکل گرفتن است و این موضوع هم یکی از دلایل اصلی ناامیدی رژیم صهیونیستی شده. در کنار این‌ها یمن را می‌بینیم که به عنوان یک پدیده روزبه‌روز عرصه را بر این رژیم تنگ کرده و ناامنی را در آنجا نهادینه کرده. یک موقع اسرائیل با ایران می‌جنگد و هر روز حدود سیصد بمب و پهپاد و موشک بر سر اشغالگران ریخته می‌شود، خب این ناامنی ایجاد می‌کند و مردم باید به پناهگاه‌ها بروند؛ اینکه تمام می‌شود، همین روزی دو موشک یا چند پهپاد یمن دوباره این ناامنی را حفظ می‌کند و مردم شب‌ها باید به پناهگاه بروند! یعنی اسرائیل نمی‌تواند امن بشود؛ یعنی هدف اصلی آمریکا که تأمین امنیّت اسرائیل به عنوان یک هدف راهبردی است، اصلاً تأمین نشده. امروز هم شما اخبار را دیدید که اکثر شرکت‌های مسافربری هواپیمایی گفتند که ما حضور خودمان در رژیم صهیونیستی را کاهش می‌دهیم یا برنامه‌های خودمان را تعطیل می‌کنیم.

 یک مسئله‌ای که از ابتدا وجود داشت، این بود که رژیم صهیونیستی به واسطه‌ی گردشگری، به واسطه‌ی ایجاد و ساخت شهرک‌های فنّاوری و تکنولوژی، به دنبال افزایش و ارتقاء سرمایه‌ی اجتماعی و کنترل افکار عمومی نسبت به شناختشان از این رژیم و آن پهنه‌ای بود که این‌ها تصرّف کرده‌اند. امّا در طیّ این مدّت، این‌ها یک قمار بزرگ کردند و مخصوصاً وقتی که به کشور ما حمله کردند، میزان نفرت عمومی از این تشکیلات مخوف به‌شدّت افزایش پیدا کرد و گویا نگاه مردم به آنچه در پس پرده‌ی واقعیّت هست و به آنچه الان دارد اتّفاق می‌افتد، عمیق‌تر شد. آقای دکتر! نقش آمریکا را در این مسئله چطور می‌بینید؟
 اتّفاقاً یکی از فرازهای بیانات مقام معظّم رهبری در همین جلسه این بود که فرمودند آمریکا، بدون تردید، شریک اصلی رژیم صهیونیستی است. به این موضوع از دو بُعد می‌شود نگاه کرد. یکی اینکه آمریکا از همان روز اوّل طوفان‌الاقصیٰ و از قبل از آن، همواره با ارسال تسلیحات مدرن و بمب‌های سنگرشکن از رژیم صهیونیستی حمایت کرده و در تمام ترورهای فرماندهان مقاومت، شریک اصلی بوده؛ لذا در بُعد نظامی، تردیدی در این حمایت نیست.

 اصلاً ترامپ هم در سخنرانی‌‌اش ــ که متن آن هم منتشر شده ــ به شکل خاص به این مسئله اشاره می‌کند.
 دقیقاً! اتّفاقاً حضرت آقا هم فرمودند که خودشان هم اشاره کردند. از مسیر نرم هم با استفاده از همین طرح صلح ترامپ که نشست آن در شرم‌الشّیخ برگزار شد، سعی می‌کنند به نحوی فضا را آماده بکنند برای اینکه رژیم صهیونیستی بتواند یک نفَسی تازه بکند. بنابراین، هم در سخت‌افزار و هم در نرم‌افزار، سعی می‌کنند با تمام توان از رژیم صهیونیستی حمایت بکنند.
امّا در‌عین‌حال آمریکا در مصائب رژیم صهیونیستی هم شریک است؛ یعنی یک بخش از آن ضرباتی که به رژیم خورده، به آمریکایی‌ها هم خورده. میزان نفرت از اسرائیل در میان یهودیان مقیم آمریکا، برای اوّلین بار به‌مراتب بیش از گذشته شده و میزان علاقه‌ی این‌ها به فلسطین از علاقه‌شان به رژیم صهیونیستی بالاتر آمده؛ یعنی ۳۵ درصد این‌ها متمایل به رژیم صهیونیستی هستند، ۳۶ درصد متمایل به فلسطین؛ یعنی برای اوّلین بار، تمایل آمریکایی‌ها به فلسطین افزایش پیدا کرده. اکنون ۶۰ درصد یهودیان آمریکا معتقد هستند که اسرائیل نماینده‌ی آن‌ها نیست؛ این در آمریکا است، در‌حالی‌که بیش از ۸۰ درصد یهودیان جهان به این موضوع معتقدند. در واقع، اینکه نتانیاهو دارد اعلام می‌کند من برای یهودی‌ها می‌جنگم و خودش را مخالف یهودستیزی معرّفی می‌کند، کاملاً خلافش ثابت شده.

یکی از مشکلات جدّی آمریکایی‌ها این است که امروز بر سر مسئله‌ی فلسطین با اروپا اختلاف جدّی پیدا کرده‌اند. همیشه یکی از مؤلّفه‌های ابرقدرت ماندن آمریکا همکاری با متّحدان اروپایی بوده؛ یعنی به هر میزانی که این همکاری و این تعاملات کمتر بشود، آمریکا از ابرقدرت بودن فاصله می‌گیرد و یکی از دلایل افول آمریکا همین مسئله است که در مقابل اروپا و مخصوصاً اتّحادیّه‌ی اروپا ایستاده. الان نشانه‌های جدّی اختلافات در رابطه با مسئله‌ی فلسطین بین آمریکا و اروپا مشخّص شده. همین تلاشی که اروپا برای شناسایی فلسطین به عنوان یک دولت در سازمان ملل متّحد دارد می‌کند ــ که با مخالفت آمریکایی‌ها مواجه شده و گفتند اگر این طرح بیاید در شورای امنیّت، ما وتو می‌کنیم ــ نشان‌دهنده‌ی عمیق بودن اختلافات است. همچنین، اروپایی‌ها با تداوم شهرک‌سازی مخالف هستند یا اخیراً که کنست بحث الحاق کرانه‌ی باختری را مطرح کرد، اروپایی‌ها بلافاصله موضع گرفتند؛ این نشان‌دهنده‌ی اختلافات جدّی است که به خاطر نفرت عمومی از اسرائیل، بین آمریکا و اروپا ایجاد شده.

اختلافات آمریکا و اعراب هم به‌مراتب جدّی‌تر از سابق شده. نباید فریب این را خورد که مثلاً چند کشور عرب آمدند در شرم‌الشّیخ و با آمریکا همکاری کردند؛ نه، اختلافات این‌ها واقعاً عمیق و محتوایی است. اینکه کشورهای عرب به ایران متمایل شده‌اند، اینکه کشورهای عرب دوباره بحث دولت فلسطین را مطرح کرده‌اند، اینکه امروز از عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی استقبال نمی‌کنند، اینکه در سازمان همکاری اسلامی ــ که عربستان در آنجا حرف اصلی را می‌زند ــ ۵۴ کشور با هم از ایران حمایت می‌کنند، این‌ها همه نشان‌دهنده‌ی اختلافاتی است که بین آمریکا و اعراب ایجاد شده که این از مصائبی است که ناشی از حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی است. در واقع، اعراب نسبت به عروبیّت خودشان متعصّب هستند و این طرحی را که رژیم صهیونیستی تحت عنوان «اسرائیل بزرگ» مطرح کرده و بعد حمله کرده به قطر و بعد به سوریه و به یمن، نمی‌پسندند. به همین دلیل، امروز این اختلاف اعراب با اسرائیل به اختلاف اعراب با آمریکا هم منجر شده که این‌ها همه مشکلاتی جدّی است. وقتی حضرت آقا می‌فرمایند که آمریکا شریک این جنایت است، در‌عین‌حال آمریکا با این مشکلات هم به عنوان یک شریک مواجه شده.

 حضرت آقا همچنین به اعتراضات مردم آمریکا اشاره کردند و فرمودند دولت آمریکا برود این هفت میلیون نفر را که ریخته‌اند در خیابان‌ها جمع بکند! یعنی رئیس‌جمهور آمریکا با اتّفاقاتی مواجه است که در داخل کشور خودش دارد می‌افتد که شاید بخش زیادی از این نارضایتی عمومی به خاطر حمایت آمریکا از اسرائیل بوده. یکی از جملات زیبای این قسمت «رادیو نگار» این بود که شما فرمودید هر چقدر که آمریکا از اسرائیل حمایت می‌کند، به همان تناسب هم در ضرباتی که به رژیم صهیونیستی خورده شریک است و این ضربات حتماً به آمریکا هم سرایت کرده و خورده. آقای پاک‌آئین عزیز! اگر برای جمع‌بندی مطالب نکته‌ی خاصّی باقی مانده، بفرمایید.
 دو نکته‌ی دیگر را هم رهبر معظّم انقلاب در این بیانات اخیر اشاره فرمودند. یکی اینکه ترامپ دائم می‌گوید «من طرف‌دار ایرانم»، در‌حالی‌که این هم یک دروغ بزرگ است. وقتی که ما به تحریم‌ها نگاه می‌کنیم، وقتی که به حمله‌ی نظامی آمریکا به ایران توجّه می‌کنیم، این به معنی آن است که آمریکا نه‌تنها طرف‌دار ایران نیست، بلکه دشمن ایران است؛ آن هم بالاترین نوع دشمنی، یعنی حمله به تمامیّت ارضی یک کشور. مردم امروز این را متوجّه شده‌اند و یکی از علل اصلی انسجام ملّت ایران همین دشمن‌شناسی است. قبل از این، مقام معظّم رهبری و سایر مسئولان دلسوز بحث دشمن‌شناسی را اعلام می‌کردند، منتها خیلی باورپذیر نبود، برخی هم سعی می‌کردند این را باورپذیر نشان ندهند؛ امّا وقتی آمریکایی‌ها آمدند در حمایت از رژیم صهیونیستی به ایران حمله کردند، دیگر مشخّص شد که آمریکا دشمن اصلی است و حاضر است علیه ایران وارد جنگ بشود. و لذا اینکه گفته می‌شود «من طرف‌دار ایرانم»، واقعاً یک سخنی است که کسی در ایران آن را باور نمی‌کند.

و نکته‌ی آخری هم که رهبر معظّم انقلاب اشاره کردند، این بود که رئیس‌جمهور آمریکا می‌گوید «من اهل معامله‌ام»! این هم واقعاً یکی از آن شوخی‌های خنده‌داری است که آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند. وقتی که ترامپ روی کار آمد، گفت من می‌خواهم مذاکره کنم و بعد هم نامه‌ای به حضرت آقا نوشت، ما هم مذاکره‌ی غیر‌مستقیم را پذیرفتیم؛ امّا دیدیم که درست در میانه‌ی همین مذاکرات و به قول ترامپ همین معامله، رژیم صهیونیستی به ایران حمله کرد و بعد هم خود‌ آمریکایی‌ها حمله کردند. لذا آمریکایی‌ها به دنبال این هستند که همیشه با زورگویی، امتیازات نقد از کشورهای مختلف بگیرند ــ الان ما می‌بینیم نسبت به اوکراین هم همین موضع را دارند، نسبت به روسیه هم همین موضع را دارند؛ نقد بگیرند و نسیه پرداخت کنند که البتّه آن را هم پرداخت نمی‌کنند ــ و نتیجه‌ی مذاکره  و معامله را هم از اوّل معلوم می‌کنند. در واقع، می‌توان گفت این هم یکی از دروغ‌های بزرگ ترامپ بود.

 خیلی ممنونم آقای پاک‌آئین عزیز که در این قسمت «رادیو نگار» به بخشی از فرمایشات رهبر انقلاب پرداختید که پرداختن به این موضوع همچنان مهم است. من توصیه می‌کنم شنونده‌های محترم اگر دسترسی دارند، متن سخنرانی ترامپ در کنست اسرائیل را پیدا بکنند و بخوانند. آمریکایی‌ها به‌شدّت دارند بازنمایی مورد پسند خودشان را از اوضاع اقصیٰ‌نقاط جهان ارائه می‌دهند و از فضای رسانه‌ای و احاطه‌شان بر فضای خبری بیشترین استفاده را می‌برند. ما این را می‌دانیم که در انتقال پیام، ضمن داشتن محتوا، فرم هم لازم است؛ ولی اگر صرفاً به فرم بپردازیم و محتوایی وجود نداشته باشد، به تعبیر حضرت آقا این یک قدرت پوشالی می‌شود. لذا ما اساساً با یک نمایش پوشالی از طرف ترامپ مواجهیم که به قول حضرت آقا، آمده تا این یأس و ناامیدی آن‌ها را بپوشاند.
امیدوارم که این قسمت از «رادیو نگار» باب میل شما مخاطبان بوده باشد. ما همچنان از نظرات شما استفاده می‌کنیم. این قسمت پنجاهم «رادیو نگار» بود که تقدیم شما شد. امیدوارم که هر جای ایران عزیز هستید، سربلند باشید. هر ایرانی واقعی، قلبش برای ایران می‌تپد. خدانگهدار!