در شب ولادت کریم اهل‌بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبر انقلاب بودند. ریحانه رسول‌زاده از شعرای کشورمان، شعری را در این جلسه خواند که رسانه KHAMENEI.IR متن آن را در ادامه منتشر میکند.




بانو! سلام! قصّه که آغاز می‌شود
این اشک تا شما پَرِ پرواز می‌شود

تا قبرهای گم‌شدۀ یاس‌های سرخ
تا مَشک‌های تشنه و عبّاس‌های سرخ

تا کوفه کوفه غربت و تنهایی علی
تا چاه‌های طاقت و تنهایی علی

یا ایّها الشّهیدهْ صدّیقهْ الطّهور!
یا شمسِ وَ القمر! همۀ قلّه‌های نور
!
هاجر تویی و آیۀ تطهیر زمزمم
وقتی حسین، معجزۀ توست، مریمم
!
بانوی هیجده گل سرخ محمّدی
ای یاس پرشکسته! چرا زخمی آمدی؟

بانو! در است شاهد پژمردن شما
سیلی به آفتاب وَ باریدن شما

اینجا دل تمامی دنیا کباب شد
آتش گرفت و از عرق شرم، آب شد

اینجا هنوز هق‌هق فرزندهایتان
اینجا دل علی‌ست که پُر التهاب شد

وقتی شبانه قامت دریا به عرش رفت
وقتی که ماه روی شما، آفتاب شد

امشب به یاد رفتنتان باز گریه کرد
زینب بدون قصّۀ مادر به خواب شد

در خواب دید دامنتان را و سر گذاشت
مادر! دعای آمدنت مستجاب شد

بانو! هنوز شعر، تو را کم می‌آورد
دل زخمی است و دست تو مرهم می‌آورد

بانو! چقدر نامه نوشتیم تا شما
یک عمر هی چکامه نوشتیم تا شما

یک عمر آرزوی همان هیجده بهار
بر این کویر خشک ببار، ابر انتظار

می‌آید از بقیع، مسیحی سپیدپوش
با کوله‌بار سبز بهار آسمان‌به‌دوش