همانطور که در پیام مشخص شده، مخاطب این تکلیف کسانی است که اهل سخن گفتن هستند و تریبون دارند و همینطور دست‌به‌قلم بوده و نوشته‌های آنان مخاطبانی دارد. دایره گویندگان و قلم‌زنان می‌تواند طیف وسیعی را شامل شود؛ از فعالان رسانه‌های رسمی گرفته -اعم از مکتوب و صوتی و تصویری- تا رسانه‌های غیررسمی، فضای مجازی و حقیقی. از این منظر می‌توان گفت هر کسی که موضع و بیانش چه در داخل کشور و چه در خارج بازتابی دارد، مخاطب این تکلیف است. 

صداقت و انصاف در بیان و روایت وقایع، به نوعی زیربنای عزت و آبرو است. چنین روش و منشی، اعتماد عمومی را جلب می‌کند که خود عاملی عزت بخش است.

یکی از عوامل مهم و اصلی در مخدوش کردن عزت و ضربه به آبروی کشور، بزرگنمایی‌ها و کوچک‌‌نمایی‌های بیجاست. رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر با اعمال سطح بی‌سابقه‌ای از سانسور، کوشید و همچنان می‌کوشد افکار عمومی خود و دنیا را نسبت به عمق و شدت ضرباتی که متحمل شده است، بی‌اطلاع یا حداقل کم‌اطلاع نگه دارد. در مقابل سعی دارد ضربات وارده به ایران را به‌شدت بزرگنمایی کرده و چنان وانمود کند که در این جنگ در همه ابعاد مختلف به طور کامل و بی‌عیب و نقصی دست برتر را داشته است؛ خطی که با واقعیت فاصله‌ای بسیار دارد.

در چنین شرایطی گویندگان و نویسندگان نباید در این دام افتاده و ناخواسته به عامل ترویج روایت دروغین حریف تبدیل شوند. نباید فراموش کرد که این نبرد و رویارویی کماکان و با شدت و حدّت در جریان است و در چنین وضعیتی جزئیات بسیاری از مسائل -از رشادت‌ها و دستاوردهای رزمندگان مدافع وطن گرفته تا امدادهای غیبی- به دلایل متعدد، فعلاً قابل روایت نیست. در این شرایط، راویان بی‌اطلاع و سطحی‌نگر، یا به دام افراط می‌افتند و یا تفریط که هر دو مضر است. 

به موازات آنکه دلسوزان و ایران دوستان به دنبال عزت و آبروی کشور هستند، دشمنان کشور می‌خواهند این عزت و آبرو را با هر روشی لکه‌دار کنند؛ ارائه تصویر ضعیف از ایران، القای ناکارآمدی نظام، تهمت و لجن‌پراکنی علیه مسئولان کشور و دامن‌زدن به شکاف‌ها و اختلاف سلیقه‌ها و نظرهای سیاسی و اجتماعی از جمله محورهای این تلاش خبیثانه است. 

گوینده و نویسنده هوشمند، قبل از گفتن و نوشتن، محاسبه و دقت می‌کند که خروجی این سخن یا مطلب چیست و آیا دشمن می‌تواند به نحوی از آن سوءاستفاده کند یا خیر. اگر حتی احتمال اندکی در این مورد بدهد، از آن عبور می‌کند، حتی اگر آن حرف درست باشد.

گویندگان و قلم‌زنان برای عمل به این فرمان راهبردی رهبری، منافع و مصالح فردی و جناحی را به نفع منافع ملی کنار بگذارند و «اول، عزتِ ایران» را سرلوحه خود قرار دهند.