فراتر است از ادارک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش

کسی که وحی به شوق کتابتش شده نازل
که خطّ کوفی او بوده زینت کلماتش

کسی که خطبۀ غرّاست واژه واژه سکوتش
کسی که حجّت بحث ولایت است زکاتش

کسی که شیفتۀ نامه‌های اوست بلاغت
کسی که چشمۀ جوشان حکمت است دواتش

علی‌ست او که زمین مفتخر شده‌ به حضورش
علی‌ست او که زمان معتبر شده به حیاتش

علی‌ست معنی حیّ علی صلاة من و تو
علی کسی‌ست که میزان سنجش است صلاتش

هر آنچه اشک به دامان چاه ریخت شبانه
بدل به درّ نجف شد یکایک قطراتش

علی معادل عدل است آن عدالت دلخواه
بگو به دهر که تنها علی‌ست راه نجاتش