عبرت های عاشورا در گذر زمان
جمله‌ی "کل یوم عاشوا و کل عرض کربلا" هشدار است که همیشه جنود شیطان دست‌اندرکار هستند و هیچ لحظه ای شیطنت و توطئه شان را علیه ایمان و جبههی توحید تعطیل نکردهاند؛ همیشه دست به کار هستند. در مقابل، موحدین عالم هم باید در شناخت توطئه ها، تاکتیک ها و ترفندهای شیاطین روزگار همیشه هوشیار باشند. از اول خلقت چیزی که محک بوده و شیطان و شیاطین را همیشه طرد میکند، ولایت است. اگر مردم گِرد خلیفهی خدا باشند و رهبری را که مرضی خداوند متعال است، همیشه به عنوان سکاندار کشتی جامعه شان بدانند، قطعاً به ساحل می رسند؛ اما اگر محوریت واحد و الهی و مورد امضای شارع مقدس نبود، قطعاً جریاناتی مثل عاشوار تکرار می شود. یعنی جبهه ی ایمان مورد ظلم جبههی شیطان قرار می گیرد و ظلمت، عالم را می گیرد. بنابراین وحدت کلمه و هوشیاری در شناخت نقشه های شیاطین و ملازم بودن با پرچم رهبری و متعهد بودن به دستورات او چیزی است که عاشوریان را بیمه می کند.
مسیر حق
خط را پیغمبر روشن کرده است. خط ولایت امیرالمؤمنین(ع)، خط روشن دین است. در زمان غیبت هم ولایت ولی‌فقیه را ائمه اطهار(ع) به عنوان یک معیار اصیل در اختیار مسلمان‌ها قرار داده‌‌ا‌‌ند. اگر مردم دست از علی(ع) برنمی‌داشتند، این مشکلات برای عالم اسلام پیش نمی‌آمد. "واعتصموا بحبل الله"؛ اگر اعتصام به حبل الهی- که همان ولایت و حکومت دینی است- باشد، اگر حکومت الهی باشد و مردم با این ریسمان حرکت کنند، رو به بالا می روند وإلا سقوط می کنند.
نقشه‌ی راهنما
باید در خط امام بود؛ باید در خط ولایت فقیه حرکت کرد. در تمام دو راهی ها نظر، نظر کسی است که پرچم به دست اوست. باید این پرچم را همیشه مورد نظر خودمان قرار بدهیم. جوانان چه کنند که از این پرچم دور نیافتند؟ تقوی. آدم اگر پاک باشد، خدا او را به پاکان متصل می کند. "من یطع اللّه و الرسول فاولئک مع الذین أنعم اللّه علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین؛ و حسُن اولئک رفیقاً"؛ طاعت خدا و رسول باعث می شود که خداوند متعال انسان را رفیق این گروه ها قرار بدهد. تقوی وسیله شناخت حق از باطل است. "إن تتقوا الله، یجعل لکم فرقاناً" اگر جوان ها خودشان را از هرزگیها، از وسوسه ها و بیهوده گرایی ها کنار بکشند و قدر عمرشان را بدانند، اگر از نعمت ها در راه رسیدن به خدا استفاده کنند، خداوند هم به آنها فرقان می دهد و حق و باطل را تشخیص می دهند.
الگو، شهدای کربلا هستند. شهدای خودمان هم الگو هستند. همانها که در تمام وصیتنامه هایشان مردم را سفارش کردند که امام را تنها نگذارید؛ خودشان هم اهل تقوی بودند. آنهایی که در عاشورای امام حسین(ع) شهید شدند دارای سوابق طهارت بودند. مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر و... ملازمان قرآن بودند. ملازمان تقوی بودند. از یاران پیغمبر(ص) بودند و بعد از پیغمبر، یاران امیرالمؤمنین(ع) بودند. خدا هم عاقبت بهخیرشان کرد؛ اما برای اینکه راه بر دیگران بسته نباشد، خدا حُر را هم سر راه این کاروان قرار داد. آدم ممکن است مدتی اشتباه کند ولی هرجا بخواهد برگردد، در برایش باز است. حُر هم از وقتی که برگشت، خدا اوجش داد.
» ویژه‌نامه‌ی بعثت خون