1401/08/24
| پرونده «رسم کتابخوانی» |
با یاد یاران زندگیام متحول شد
![https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif)
![https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif)
در بین موضوعات متعددی که نویسندگان به آن پرداختهاند، حوزه ادبیات دفاع مقدس و خاطرات مربوط به آن دوران از سرفصلهایی است که مورد توجه ویژه رهبر انقلاب قرار داشته و تاکنون نیز تقریظهای متعددی از ایشان بر کتب دفاع مقدس نیز منتشر شده است.
برهمین اساس رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت بیست و چهارم آبانماه و آغاز هفته کتاب گفتوگوهایی با فعالان حوزه کتاب و ادبیات داشته است. در ادامه سلسله مطالب این پرونده آقای حمید داودآبادی نویسنده کتاب یاد یاران، نگاهی به اهمیت حفظ فرهنگ و ادبیات دفاع مقدس داشته است.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
بعد از اینکه جنگ تمام شد، اساتید ما آقایان علیرضا کمری و مرتضی سرهنگی و هدایتالله بهبودی، بهسراغ خیلی از آقایانی رفتند که در جنگ مسئولیتهایی داشتند. به آنها گفتند ما میخواهیم کاری را شروع کنیم و خاطرات جنگ رزمندهها را ثبت کنیم. خیلی عجیب و جالب بود. برخی گفته بودند که جنگ دیگر تمام شده است، شما تازه میخواهید به جنگ بپردازید؟! جالب است از همان اول، تنها کسی که در این زمینه یکتنه وارد شد و حمایت جدیای کرد، رهبر انقلاب بود. اگر حمایتهای ایشان، تقریظها و همین دیدارهای هر چند وقت یکبار با نویسندگان جنگ و خاطرهگویان جنگ نبود، ما این فرهنگ مکتوب دفاع مقدس را تا امروز نداشتیم. من میتوانم به جرئت ادعا بکنم که اگر اینها نبود.
به یک نمونه بارز که برای خودم اتفاق افتاد اشاره میکنم. کتاب یاد یاران را که نوشته بودم، وقتی آقا آن تقریظ زیبا و عالی را نوشتند، من را به فکر واداشت؛ یعنی این تقریظ، آنقدر من را برای کارکردن تشویق کرد که باعث شد بروم و نسخه کامل خاطراتم از انقلاب و جنگ را در ۱۶۰۰ صفحه به اسم از معراج برگشتگان -همان عنوانی که رهبر انقلاب در تقریظ یاد یاران نوشتند- چاپ کنم.
من چاپ آن کتاب را مدیون حمایت و تشویقی هستم که با آن تقریظ شروع شد. ما اصلاً باور نمیکردیم که یک نفر یکتنه، آن هم رهبر مملکت با آن همه مشغله، اینقدر وقت میگذارند و مطالعه میکنند و به کتاب اینقدر تقریظهای دقیق و ریزبینانه مینویسند که من خودم شاید به خیلی از نکات این تقریظها فکر نکرده بودم. همین تقریظها باعث شد که همه آن دوستانی که آقا در آن روزها بر کتابشان تقریظ نوشته بودند، الان هرکدام یکی از بزرگان ادبیات دفاع مقدس هستند و این را مدیون حمایتها و تقریظهای رهبری هستند.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
یکی دیگر از اتفاقاتی که در این ۳۴ سال بعد از جنگ رخ داد، این بود که جوانانی که جرئت ورود به این عرصه را نداشتند، کمکم جرئت پیدا کردند و وارد میدان شدند. نتیجه آن شد که بعد از مدتی، این نویسندگان در کار خود خبره شدند. اکنون میبینیم که خیلی از آن نویسندگان نوپا، تبدیل به بزرگان ادبیات مقاومت شدهاند.
حدود سال ۱۳۷۹ بود که انجمن دوستی ایران و فرانسه، با مسئولیت یکی از اساتید فرانسوی طی دو روز، سمیناری در تهران با موضوع «بررسی خاطرهنویسی در جنگ ایران و عراق و در جنگ فرانسه» برگزار کرد و پنج تن از اساتید فرانسوی در آن شرکت کردند. جالب است که اساس این گردهمایی دوروزه، تقریظهای رهبر انقلاب بر حدود ۲۵ کتاب دفاع مقدس بود. در آن سمینار، آقایان سرهنگی، بهبودی، کمری، داود امیریان، احمد دهقان، سعید تاجیک، رحیم مخدومی و بنده حاضر بودیم. یعنی اغلب کسانی که رهبر انقلاب بر کتابهایشان تقریظ نوشته بودند. من همیشه میگویم ای کاش ما هم همین طور به این مسئله توجه کنیم. وقتی آقا یک تقریظی، یک نکتهای، یک اشارهای میکند ما باید زودتر از دشمن دنبال اجرای آن باشیم.
روزی دکتر جاشوا، استاد دانشگاه ییل آمریکا به ایران آمده بود، در جلسهای که با او داشتم به من گفت کتابهای دفاع مقدس شما که چاپ میشود، اولین مخاطبش در آمریکا، اساتید اهل فن و بعد دانشجوها هستند. او گفت که دانشگاههای غربی، در حال حاضر تحقیقات عظیمی روی خاطرات دفاع مقدس دارند.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
نکتهای را آقای علیرضا کمری استادمان، در آن سمینار با فرانسویها گفت که یکی از تفاوتهای بزرگ جنگ ما با جنگهای دنیا در این است که در هر جنگی، اگر یک سرباز تمرّد بکند، او را به خط مقدم تبعیدش میکنند؛ ولی در دفاع مقدس ایران موضوع برعکس بود. یک بسیجی اگر تمرّد میکرد، از خطّ مقدم تبعیدش میکردند به پشت جبهه، به تهران، به خانهشان.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
من فردی را دیدم که به من میگفت من با یاد یاران تو زندگیام متحول شد. تعجب کردم گفتم یعنی چه تأثیری گذاشت؟ گفت نمیتوانم به تو بگویم؛ فقط این را بدان که زندگی من را متحول کرد. ببینید شما در یاد یاران، داودآبادی را نمیبینید؛ بلکه بهقول آقا، یکمشت بچه بسیجی را میبینید. یک مشت شهید را میبینید. خصوصیات اخلاقی اینها را میبینید؛ پس نشان میدهد که منتقلکردن اینها و خالصانه منتقلکردن اینها، تأثیر خیلی خوبی میتواند داشته باشد. من الان خودم یکی از افتخارات زندگیام این است که اگر جایی من را میبینند و تحویلم میگیرند، من را با شهدای کتاب میبینند، با یاد یاران میشناسند. این خیلی برای خود من لذتبخش است. برای همین همیشه میگویم خدایا من را با همان داودآبادی یاد یاران محشور کن. با همان روحیات و چهره و قیافه و اخلاقیات انشاءالله محشور بشوم.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
ببینید زمان جنگ، هیچکس به ما نمیگفت شما برای پول میروید یا... . اینهمه تهمت و هجمه به رزمندهها نبود. زمان جنگ، همه ما یکمشت بچه جوان مجرد بودیم که به جبهه میرفتیم. امروز شهدای مدافع حرم یا تازه ازدواج کرده بودند یا تازه بچهدار شده بودند و عاشقانه خانوادهشان را دوست داشتند.
من، حمید داودآبادی که این همه رفقایم شهید شدند، این جنگ را که دیدم، در برابر مدافعان حرم تعظیم کردم. ما اگر امروز میخواهیم به مدافعان حرم بپردازیم، باید همه این موارد را در نظر داشته باشیم. فکر نکنیم یک کار معمولی کردهاند. اینها شهدایی هستند که در اوج سختی و در اوج عشق به خانواده و همسر و فرزند به دل خط زدند و آن حماسههای بزرگ را آفریدند. البته این به این معنی نیست که در معرفی این شهدا، غلو کنند. شهدا خودشان بزرگ هستند. نیاز به غلو ما ندارند. ما اگر عادلانه و دقیق، همان چیزهایی که بودند را کنار هم بچینیم، راحت میتوانیم تصویری درست به مردم و نسلهای آینده ارائه دهیم. اگر ما این فرهنگ را درست منتقل کنیم، آیندگان هم میتوانند از این خاطرات بهدرستی استفاده کنند؛ خاطراتی که عین جنگی است که نمی از یم عاشوراست و در واقع یک گنج است.