1401/03/30
گفتوگو با سفیر جمهوری اسلامی ایران در ونزوئلا
ونزوئلا و ایران؛ دوستان شرایط سخت
![https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif)
![https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
آمریکا در ونزوئلا از تمام ابزارهای موجود در دسترس خودش برای سرنگونکردن و ساقطکردن دولت آقای مادورو برای تضعیف و وادارکردن دولت به پذیرش خواستههایش استفاده کرد. در حوزه اطلاعاتی و امنیتی چند برنامه ترور علیه آقای مادورو طراحی شده بود که به اذعان مقامات ونزوئلا با برنامهریزی و مداخله آمریکاییها صورت گرفته بود. در حوزه سیاسی نیز آنها در اقدامی کاملاً غیرمرتبط با استفاده از حقوق بینالملل و کنوانسیونهای بینالمللی، فردی که خودش را رئیسجمهور معرفی کرد، بهعنوان رئیسجمهور پذیرفتند و معرفی کردند و یکسری کشورها را هم وادار کردند که ریاستجمهوری این فرد را بپذیرند. در واقع، آنها با این کار میخواستند دولت مرکزی آقای مادورو را غیرمشروع جلوه بدهند و اعمال فشار سیاسی کنند. همزمان در سازمانهای بینالمللی مثل مجمع عمومی هم این بحث را مطرح کردند و گفتند که باید مجدد رأیگیری کنیم و ببینیم آیا دولت آقای مادورو دولت مشروع و مردمی است یا نه! البته طرح دولت خودخواندهای که درست کرده بودند، به شکست انجامید.
کار دیگری که انجام دادند، استفاده از ابزارهای منطقهای سازمان کشورهای آمریکایی بهغیر از خود آمریکا برای اعمال فشار به ونزوئلا بود. یکسری تشکلها و اتحادیه منطقه سیاسی مثل «گروه لیما» درست کردند که متشکل از دوازده کشور منطقهای و فرامنطقهای آمریکای لاتین بود. از اینها برای اهرمهای سیاسی فشار بر دولت ونزوئلا استفاده میشد تا آقای مادورو را وادار به تسلیم و سازش کنند.
در حوزه اقتصادی، آنها این کشور را در خرید دارو، صادرات نفت، خرید فناوری، خرید تجهیزات و محصولات مرتبط با صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، نیروگاهها، مخابرات و هر آنچه کشور نیاز دارد، تحریم کردند. بانکهای ونزوئلا را تحریم کردند تا این کشور را در مضیقه قرار بدهند تا دولت با آمریکا و منویات آن سازش کند و آن ده خواسته آمریکا را بپذیرد. دولت ونزوئلا در برابر همه اینها مقاومت کرد. قاعدتاً موج اول تحریمها و این فشارهایی که اعمال شد، هزینههای زیادی را به مردم ونزوئلا تحمیل کرد.
جنگ اقتصادی و ترکیبی موضوع سادهای نبوده و نیست. قاعدتاً مقابله با سیاستهای خصمانه زمان، برنامهریزی، زیرساخت و مکانیزم میخواهد که اینها هم زمانبر است.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
در حوزه اقتصادی ابرتورم در ونزوئلا مهار شد و از تورم بالای دو هزار درصد سال قبل به نزدیک ششصد درصد رسید و تمام برآوردها میگوید امسال بسیار کمتر از این خواهد بود. این کشور از رشد اقتصادی تقریباً بین ده تا پانزده درصد منفی در سالهای ۲۰۱۹، ۲۰۲۰ و در انتهای ۲۰۲۱ تقریباً به چهارونیم درصد رشد اقتصادی مثبت رسید. علیرغم تمام این تحریمها و فشارها و تمام آمار و ارقام اقتصادی توسط مؤسسات بینالمللی، ممکن است ونزوئلا در سال ۲۰۲۰ رشد اقتصادی دو رقمی را هم ثبت کند؛ بنابراین، اینجا هم میبینیم که مقاومت تنها راه مقابله با تحریمهاست و در مورد ایران و ونزوئلا در عمل دیدیم که مقاومت نتیجه داده است.
ونزوئلا شاید از نظر زیرساختهای اقتصادی، تکنولوژیکی، فنی و حتی سرمایهای بهاندازهی ایران توانمند نباشد، اما توانسته است در مقابل این فشارها مقاومت کند، بهگونهای که الآن مواضع آمریکا نسبت به قبل خیلی تعدیلشده و یکسری معافیتهای تحریمی برای ونزوئلا در نظر گرفته است؛ چون عملاً آنها هم به این جمعبندی رسیدند که دیگر فشار جواب نمیدهد و جواب هم نخواهد داد. مداخله نظامی و ترور هم که قبلاً مطرح بود نتیجهای نداشت. آمریکا الآن در حوزه اقتصادی آن سختگیری قبل را نمیتواند داشته باشد؛ چون هیچ نتیجهای عملاً برایش نداشته و این همان دستاوردی است که برای ونزوئلا حاصل شده است. ونزوئلای امروز بهمراتب قویتر، با اعتمادبهنفس بیشتر و مقاومتر نسبت به قبل در مسیر پیشرفت خودش است و در چهارچوب سیاستهای سوسیالیستی، آزادیخواهانه و انقلابیاش به پیش خواهد میرود.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
وقتی در سال ۲۰۰۹، بوش پسر، رئیسجمهور اسبق آمریکا ارسال سوخت و بنزین به ایران را تحریم کرد، ونزوئلا برای ایران بنزین فرستاد. شاید الآن کمتر از آن رویداد سخن به میان میآید، اما این واقعیتی است که در روابط ایران و ونزوئلا اتفاقافتاده و ونزوئلا در آن بزنگاه به جمهوری اسلامی ایران کمک کرد. بالعکس آنهم وجود دارد. زمانی که آمریکا فشار میآورد که دولت آقای مادورو را غیرقانونی و نامشروع جلوه بدهد، جمهوری اسلامی ایران با تمام توان در سازمانها و محافل بینالمللی از دولت ونزوئلا حمایت کرد و همیشه با مواضع قاطع خودش از دولت مشروع آقای مادورو حمایت میکند.
در بُعد روابط دوجانبه با افزایش مبادلات اقتصادی و تبادل هیئتها نشانداده که این کشور از نظر سیاسی کشوری باثبات و از نظر اقتصادی کشوری مستعد است. نمونه و نشان این همبستگی هم اعزام نفتکشهای حاوی بنزین ایران در سال ۲۰۲۰ به ونزوئلا بود که در آن مقطع چند ناو جنگی آمریکا در دریای کارائیب و در نزدیکی ونزوئلا حضور داشتند و اغلب تحلیلگرها از جمله بعضی از مقامات آمریکایی بهصورت غیرمستقیم هشدار میدادند نسبت به اینکه اگر نفتکشها بهسمت ونزوئلا حرکت کنند، میتواند اتفاقی برایشان بیفتد. خب، تصمیم بسیار سختی برای کشور در آن مقطع بود که آیا وارد چنین شرایطی بشوند یا این کار را به فرصت بعدی موکول کنند. واقعاً لحظه سرنوشتسازی برای ونزوئلا بود؛ چون آن موقع از نظر کمبود بنزین بهشدت در مضیقه بودند و موقعی که این نفتکشها به ونزوئلا رسیدند موجی از شادی، امید و اعتمادبهنفس در مردم این کشور زنده شد. در آن مقطع، جمهوری اسلامی ایران با قاطعیت، با شجاعت و با شهامت تمام تصمیم گرفت که در دفاع از آزادی عمل و استقلال رأی خودش، در کنار همبستگی که با دولت و ملت ونزوئلا دارد این نفتکشها را اعزام کند. با لطف خدا کشتیها و نفتکشهای ما به سلامت به ونزوئلا رسیدند و مأموریت خودشان را انجام دادند. بسیاری از کشورهای دنیا و بسیاری از تحلیلگران تصور میکردند که ایران این کار را نخواهد کرد و احتیاط به خرج خواهد داد و صبر میکند تا زمان مناسبتری فراهم شود؛ اما ایران با شجاعت تمام و در راستای قوانین و مقررات بینالمللی این کار را انجام داد.
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_2.gif)
![*](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/li_star_1.gif)
ونزوئلا و ایران دو کشوری هستند که در حوزه اقتصاد مکمل هماند. ونزوئلا به کالاهای دانشبنیان و واسطهای، به صنعت، به مواد پتروشیمی، به اقلام و ادوات کشاورزی، به خودرو، به اقلام و مصالح ساختمانی و به خیلی از کالاهای دیگر نیاز دارد. محصولات ایران در ونزوئلا با قیمت رقابتی قابل عرضه است. شرکتهای ما هم بهدنبال بازار هستند و ونزوئلا میتواند بازار هدف خوبی باشد و محصولات از طریق آن به کشورهای همسایهاش صادر شود.
از طرف دیگر، جمهوری اسلامی ایران با یکسری محدودیتهای اقلیمی مثل خشکسالی و کمبود زمین حاصلخیز مواجه است. آقای رئیسجمهور در مصاحبه مطبوعاتیشان گفتند ونزوئلا حدود سی میلیون هکتار زمین حاصلخیز قابل کشت با میانگین بارندگی ۱۵۰۰ میلیمتر دارد. همین بهتنهایی فرصت بسیار استثنایی برای شرکتهای ما خواهد بود که بتوانند کشت فراسرزمینی انجام بدهند. شرکتهای دانشبنیان ما میتوانند با ائتلاف با شرکتهای ونزوئلایی یکسری محصولات را در آنجا تولید کنند و از طریق پیمانهای منطقهای که ونزوئلا در آنها عضویت دارد، کالاها را به کشورهای همجوار خودش صادر کند.