1400/12/16
گفتوگو با مدیرعامل سازمان فضای سبز شهر تهران
کوه، جنگل و بوستان باید در اختیار مردم باشد
حضرت آیتالله خامنهای از دوران ریاستجمهوری نسبت به حفظ محیط زیست، بزرگداشت روز درختکاری و ترویج این سنت حسنه اهتمام داشتند. آقای علیمحمد مختاری، مدیرعامل سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران از کسانی است که از همان روزها در کنار رهبر انقلاب حضور داشته است و خاطرات جالبی هم از این همراهی دارد.
پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR به همین مناسبت به گفتگو با آقای مختاری پرداخته است.
پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR به همین مناسبت به گفتگو با آقای مختاری پرداخته است.
از نخستین باری که در سنت حسنه درختکاری در کنار رهبر انقلاب حضور داشتید خاطرهای دارید؟
سال ۶۷ که حضرت آقا رئیسجمهور بودند، شهرداری تهران از ایشان برای کاشت درخت دعوت کردند. آن موقع آقای منافی، رئیس سازمان محیط زیست بود و پردیسان هم در اختیارشان بود. یادم هست که آقای منافی به من گفت جناب آقای رئیسجمهور برای کاشت درخت تشریف میآورند.
ما به پردیسان (سرو نقرهای الآن) کنار اتوبان شیخ فضلالله نوری رفتیم که الآن قسمتی از آن را بنیاد مسکن گرفته است. حضرت آقا در آنجا یک درختی را سال ۶۷ غرس کردند.
ایشان نسبت به حفظ حریم محیط زیست و درختان و فضای سبز، حتی در فضای شهری هم حساسیت زیادی دارند. قدری درباره این حساسیت و مصادیق آن از جانب ایشان بگویید.
متأسفانه در تهران با تخریب بخشی از فضای سبز بهخصوص تخریب باغات در اثر برجسازی به نسل آینده توجه نکردند و خیانت کردند. همین تخریب باغات باعث شد که در ۱۷ اسفند ۹۳، حضرت آقا تمام دستاندرکاران محیطزیست و فضای سبز کشور را بپذیرند و نگرانی خودشان را از تخریب فضای سبز اعلام کنند و تأکیدات و نکات فراوانی را گوشزد کنند. رهنمودهای ایشان اثر خیلی مثبتی در جهت حفظ و حراست و صیانت از باغات و فضای سبز مخصوصاً کوهخواری داشت. الآن در ارتفاع ۱۸۰۰ هیچ ساختوسازی انجام نمیشود و اجازه چنین کاری را نمیدهند.
خوشبختانه ما توانستیم فضای سبز و آبخیزداری در ارتفاع ۱۸۰۰ را در مساحت ۴۳ هزار هکتار در قالب طرح کمربند سبز پیرامون شهر تهران اجرا کنیم. اکثر این اراضی هم دست ارگانها و نهادهای مختلفی بود که از آن استفاده نمیکردند.
یادم هست تقریباً حدود ۱۶ سال پیش، درخت کاجی در دفتر خشک شده بود. به من زنگ زدند و گفتند که حضرت آقا فرمودند فلانی بیاید و بررسی کند که آیا این درخت کاملاً خشک شده است یا نه؛ چون میخواستند آن را قطع کنند و ایشان اجازه چنین کاری را نداده بودند. من به خدمتشان رسیدم و عرض کردم که این کاج حدود پنجاه شصت سال قدمت دارد و کاملاً خشک شده است. همانطور که میدانید اصولاً درختان سوزنیبرگ عمر دیرزیستی دارند. البته عمر این درختان در کل جهان بین ۱۴۰ تا ۱۵۰ سال است، ولی در کشور ما با توجه به شرایط اقلیمی و آلودگی و ایستادگی هوا و ریزگردها عمری بین شصت تا هفتاد سال دارند و ریشهشان هم سطحی است. من به ایشان گفتم که این درخت خشک شده و باید قطع شود، ولی جای آن حتماً یک درخت میکاریم. ایشان فرمودند شما کارشناس و استاد کار هستید، ولی فوری جای آن یک درخت دیگر بکارید. ما آن را قطع کردیم و فوری یک درخت کاشتیم. ایشان علاقه وافری به فضای سبز دارند و نسبت به آن حساس هستند.
رهبر انقلاب تأکید دارند که این فضاها باید در اختیار مردم باشد و مردم بتوانند از آنها استفاده کنند.
بله! مثلاً، در مورد بوستان یاس فاطمی در شرق تهران خاطرم هست که حضرت آقا در همان دیدار سال ۹۳ فرمودند که بعضی اوقات که به کوه میروم، یک بوستان بزرگی در شرق تهران میبینم که بلااستفاده است و به آن هم رسیدگی نمیشود. شهرداری باید به آنجا برود و آن را برای مردم آزاد کند. بهخاطر همین، ۲۱ اسفند همان سال شروع به احداث بوستان یاس فاطمی کردیم و ۲۱ روز بعد در ۱۳ فروردین سال ۹۴ آن را برای مردم آماده کردیم و مردم هم به آنجا آمدند. آمادهسازی آنجا به عهده من بود. صبحها ساعت ۵ صبح به آنجا میرفتم و دو سه هزار کارگر مشغول کار بودند. یک روز دیدم دو نفر دم در هستند. من را شناختند، ولی من آنها را نشناختم. گفتند آقای مختاری شما تشریف داشته باشید و فعلاً جایی نروید. بعد فهمیدم که حضرت آقا صبح زود آمده بودند تا ببینند اینجا آماده شده است یا نه؛ بیخبر هم آمده بودند که ببینند کارها چطور انجامشده و چه کردهاند.
یک بار هم که ایشان به منطقه دارآباد برای کوهپیمایی تشریف میبرند، دیده بودند که هتلی دارند در آنجا میسازند و سؤال کرده بودند که این ساختمان چیست؟ به حضرت آقا میگویند اینجا دارند هتل میسازند. ایشان هم میگویند اینجا مسیل دارآباد و راهی برای کوه رفتن مردم است و جای هتل ساختن نیست. بعد هم اعلام کرده بودند که جلوی ساخت آن را بگیرند. جلوی آن را گرفتند و زمین دیگری برای ساختن هتل به آنها دادند.
ما به پردیسان (سرو نقرهای الآن) کنار اتوبان شیخ فضلالله نوری رفتیم که الآن قسمتی از آن را بنیاد مسکن گرفته است. حضرت آقا در آنجا یک درختی را سال ۶۷ غرس کردند.
ایشان نسبت به حفظ حریم محیط زیست و درختان و فضای سبز، حتی در فضای شهری هم حساسیت زیادی دارند. قدری درباره این حساسیت و مصادیق آن از جانب ایشان بگویید.
متأسفانه در تهران با تخریب بخشی از فضای سبز بهخصوص تخریب باغات در اثر برجسازی به نسل آینده توجه نکردند و خیانت کردند. همین تخریب باغات باعث شد که در ۱۷ اسفند ۹۳، حضرت آقا تمام دستاندرکاران محیطزیست و فضای سبز کشور را بپذیرند و نگرانی خودشان را از تخریب فضای سبز اعلام کنند و تأکیدات و نکات فراوانی را گوشزد کنند. رهنمودهای ایشان اثر خیلی مثبتی در جهت حفظ و حراست و صیانت از باغات و فضای سبز مخصوصاً کوهخواری داشت. الآن در ارتفاع ۱۸۰۰ هیچ ساختوسازی انجام نمیشود و اجازه چنین کاری را نمیدهند.
خوشبختانه ما توانستیم فضای سبز و آبخیزداری در ارتفاع ۱۸۰۰ را در مساحت ۴۳ هزار هکتار در قالب طرح کمربند سبز پیرامون شهر تهران اجرا کنیم. اکثر این اراضی هم دست ارگانها و نهادهای مختلفی بود که از آن استفاده نمیکردند.
رهبر انقلاب تأکید دارند که این فضاها باید در اختیار مردم باشد و مردم بتوانند از آنها استفاده کنند.
بله! مثلاً، در مورد بوستان یاس فاطمی در شرق تهران خاطرم هست که حضرت آقا در همان دیدار سال ۹۳ فرمودند که بعضی اوقات که به کوه میروم، یک بوستان بزرگی در شرق تهران میبینم که بلااستفاده است و به آن هم رسیدگی نمیشود. شهرداری باید به آنجا برود و آن را برای مردم آزاد کند. بهخاطر همین، ۲۱ اسفند همان سال شروع به احداث بوستان یاس فاطمی کردیم و ۲۱ روز بعد در ۱۳ فروردین سال ۹۴ آن را برای مردم آماده کردیم و مردم هم به آنجا آمدند. آمادهسازی آنجا به عهده من بود. صبحها ساعت ۵ صبح به آنجا میرفتم و دو سه هزار کارگر مشغول کار بودند. یک روز دیدم دو نفر دم در هستند. من را شناختند، ولی من آنها را نشناختم. گفتند آقای مختاری شما تشریف داشته باشید و فعلاً جایی نروید. بعد فهمیدم که حضرت آقا صبح زود آمده بودند تا ببینند اینجا آماده شده است یا نه؛ بیخبر هم آمده بودند که ببینند کارها چطور انجامشده و چه کردهاند.
یک بار هم که ایشان به منطقه دارآباد برای کوهپیمایی تشریف میبرند، دیده بودند که هتلی دارند در آنجا میسازند و سؤال کرده بودند که این ساختمان چیست؟ به حضرت آقا میگویند اینجا دارند هتل میسازند. ایشان هم میگویند اینجا مسیل دارآباد و راهی برای کوه رفتن مردم است و جای هتل ساختن نیست. بعد هم اعلام کرده بودند که جلوی ساخت آن را بگیرند. جلوی آن را گرفتند و زمین دیگری برای ساختن هتل به آنها دادند.