1399/11/19
چرا آمریکایی‌ها در محاسبات‌شان درباره ایران شکست میخورند؟
جزیره ثبات ده‌روزه!
رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان نیروی هوایی و پدافند ارتش (۹۹/۱۱/۱۹) ضمن اشاره به ناکامی‌های دولت آمریکا در مقابل ملت ایران در قضایایی چون پیروزی انقلاب اسلامی، فتنه‌ی ۸۸ و تحریم‌های بی‌سابقه، ریشه‌ی این ناکامی را «خطای محاسباتی آمریکایی‌ها» دانستند و فرمودند: «در دهم دی ماه سال ۵۶، رئیس‌جمهور آمریکا آمد در تهران و یک نطق غرّائی کرد در تمجید اغراق‌آمیز و دروغین از محمّدرضا. در این نطق غرّاء گفت «ایران جزیره‌ی ثبات است»؛ یعنی چه؟ یعنی خیال آمریکا از ایرانِ وابسته و مسئولان نوکرمَآب ایران آسوده است؛ اینجا جزیره‌ی ثبات است. دَه روز نشده بود که قضیّه‌ی قم اتّفاق افتاد و نوزدهم دی ماه مردم قم قیام کردند، کمتر از دَه روز بعد معلوم میشود که جزیره‌ی ثبات یعنی چه؛ قیام قم، بعد قیام تبریز، بعد حرکت عظیم، بعد آن طوفان زیر و رو کننده‌ی انقلاب اسلامی و نابودی رژیم وابسته‌ی سرسپرده‌ی طاغوت و پهلوی [رخ میدهد]؛ این قدرت محاسباتی، این توانایی محاسباتی تا امروز همان جور است.» پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در همین رابطه یادداشت زیر را منتشر میکند.
رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان نیروی هوایی و پدافند ارتش ضمن اشاره به ناکامی‌های دولت آمریکا در مقابل ملت ایران در قضایایی چون پیروزی انقلاب اسلامی، فتنه‌ی ۸۸ و تحریم‌های بی‌سابقه، ریشه‌ی این ناکامی را «خطای محاسباتی آمریکایی‌ها» دانستند و تأکید کردند: «دشمن در محاسبات خودش خطا میکند.»موضوع «خطای محاسباتی دشمن» پیش از این نیز در بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مورد توجه و تبیین قرار گرفته بود. از جمله ایشان در دیدار نخبگان جوان علمی در ۲۶ مهر ۹۶ تصریح کرده بودند: «دشمن ما دچار عقب‌افتادگی ذهنی است... دستگاه حاکمه‌شان واقعاً دچار یک عقب‌افتادگی ذهنی هستند... چهل سال است اینها دارند دشمنی میکنند با ما، توی دهنشان میخورَد، شکست میخورند؛ چرا؟ چون محاسبه‌شان غلط است، چون درکشان از واقعیّت غلط است؛ درک درست ندارند.»
همچنین رهبر انقلاب در ۱۹ دی ۱۳۹۷ نیز ضمن یک بحث نظری، چراییِ خطای دستگاه محاسباتی دشمن را به‌شکلی مبنایی و بُنیادین مورد بحث و بررسی قرار داده بودند. ایشان با اشاره به یک حادثه‌ی تاریخی تأکید کردند: «در دهم دی ماه سال ۵۶، رئیس‌جمهور آمریکا آمد در تهران و یک نطق غرّائی کرد در تمجید اغراق‌آمیز و دروغین از محمّدرضا. در این نطق غرّاء گفت «ایران جزیره‌ی ثبات است»؛ یعنی چه؟ یعنی خیال آمریکا از ایرانِ وابسته و مسئولان نوکرمَآب ایران آسوده است؛ اینجا جزیره‌ی ثبات است -این مال دهم دی ماه است- دَه روز نشده بود که قضیّه‌ی قم اتّفاق افتاد و نوزدهم دی ماه مردم قم قیام کردند، حرکت کردند، با جان خود، با تن خود علیه آن رژیم ظالم و وابسته و فاسد به میدان آمدند. دستگاه محاسباتی آمریکا و غرب این است... قدرت محاسباتی آمریکا این است [که میگوید] «اینجا جزیره‌ی ثبات است»، کمتر از دَه روز بعد معلوم میشود که جزیره‌ی ثبات یعنی چه؛ قیام قم، بعد قیام تبریز، بعد حرکت عظیم، بعد آن طوفان زیر و رو کننده‌ی انقلاب اسلامی و نابودی رژیم وابسته‌ی سرسپرده‌ی طاغوت و پهلوی [رخ میدهد]؛ این قدرت محاسباتی، این توانایی محاسباتی تا امروز همان جور است.»
ایشان این مسئله را در چارچوب صف‌بندی و تقابل دو دستگاه معرفتی تبیین کردند و دلیلِ شکست آمریکایی‌ها در محاسبات‌شان را ناکارآمدیِ «نظام معرفتی لیبرال‌دموکراسی» در مقابل «نظام معرفتیِ توحیدیِ اسلامی» دانستند: «قیام مردم قم صف‌بندیِ دو دستگاه محاسباتی، صف‌بندی دو نظام معرفتی، صف‌بندی دو الگوی تحلیلی در مقابل یکدیگر را نشان داد: یکی نظام معرفتی لیبرال‌دموکراسیِ دروغینِ پای‌درگِل غربی، یکی نظام معرفتیِ توحیدیِ اسلامی؛ تقابل دو دستگاه پیش‌بینی و تقویم و محاسباتی را نشان داد: آن دستگاه محاسباتی آمریکا که ایران را آن جور میبیند با آن محاسبات اوّل کار آمریکایی‌ها که سنای آمریکا در اوّلین ماه‌های پیروزی انقلاب، ایران را تحریم کرد و بنا را بر این گذاشتند که تا پنج ماه دیگر، شش ماه دیگر، انقلاب اسلامی از بین خواهد رفت -این محاسبات آنها است- این هم دستگاه محاسباتی نظام اسلامی که امام بزرگوار گفت «صدای خُرد شدن استخوانهای مارکسیسم را دارم می‌شنوم» و یک سال بعد، دو سال بعد، همه‌ی دنیا صدای خُرد شدن این استخوانها را شنیدند؛ مسئله این است.»
و در نهایت عاقبتِ «تقابل حق و باطل» را اینچنین ترسیم کردند: « مسئله‌ی اصلی، مسئله‌ی تقابلِ دو حرکت است؛ تقابل حق و باطل است: جاءَ الْحَقُّ وَ ما یُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما یُعید؛... حق وقتی که آمد، باطل به طور طبیعی، به خود میلرزد... غرب خب یک حرکتی کرد، حرکت صنعتی کرد، علم پیدا کرد، ثروت پیدا کرد، دنیا را گرفت، هیاهو کرد امّا آن رخنه‌ی اصلی و اساسی، رخنه‌ی معنوی در درون او، مثل موریانه کار خودش را میکند. منتها زود نشان نمیدهد؛ گاهی بعد از قرنها نشان میدهد خودش را؛ حالا دارد نشان میدهد، الان دارد نشان میدهد؛ شما اروپا را نگاه کنید، آمریکا یک جور، اروپا یک جور، کشورهای تابع آنها یک جور؛ آن وقت در این دنیای این‌چنینی، اسلام، مردم‌سالاریِ اسلامی، حرکت اسلامی، تمدّن اسلامی با استفاده‌ی از امکانات کنونی دنیا و ابزارهای موجود دنیا روز‌به‌روز دارد رشد پیدا میکند.»