1398/12/24
خاطراتی از دکتر پزشکیان وزیر اسبق بهداشت؛
نگاه رهبر انقلاب در بهداشت منطبق بر آخرین یافتههای علمی دنیاست
رهبر انقلاب اسلامی صبح پنجشنبه ۱۳۹۸/۱۲/۰۸ در پیامی تصویری به صورت ویژه و صمیمانه از وزارت بهداشت و همکاران وزیر، پزشکان، پرستاران و کادرهای درمانی و مجموعه دست اندرکاران پزشکی کشور در مواجهه و مبارزه با ویروس کرونا قدردانی کردند. ایشان همچنین در مراسم کاشت نهال به مناسبت روز درختکاری در پیامی دیگر خطاب به ملت ایران توصیههایی مهم در حوزه عمل به دستورات بهداشتی و خطاب به مسئولان به اهتمام کامل به تصمیمات اتخاذ شده از سوی نهادهای مسئول را خواستار شدند. در این باره، پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR در گفتاری از دکتر مسعود پزشکیان، وزیر اسبق بهداشت، به بیان سابقه تاکیدات رهبر انقلاب در حوزه بهداشت و درمان در دوره وزارت وی پرداخته است.
با توجه به اوضاع امروز، و بنا بر نگاه رهبر معظم انقلاب این مساله کاملاً برجسته است که وقتی بیمار به بیمارستان مراجعه میکند، جز درد بیماری رنج دیگری نداشته باشد. این نگاه شاه کلید حل خیلی از مشکلات سیستم بهداشتی و درمانی ما هست که باعث شده است سیستمی که فوتشدگان در بیمارستان را در برخی موارد حتی تحویل بستگان آن نمیداد، در چارچوب قانون و با نظارت تلاشهایی صورت بگیرد که این دغدغه تا حدود زیادی رفع بشود. رهبر انقلاب بارها تأکید کردهاند که باید این اتفاق بیفتد. و زمانی که من رئیس دانشگاه بودم، فوتشدگان در بیمارستان را تحویل بستگان آن نمیدادند، و ساختار این سیستم داشت بهسمت بخش خصوصی میرفت و هزینههای گزاف و سنگینی هم میگرفتند. اما این نگاه کل سیستم را عوض کرد.
در حال حاضر چارچوب و سیاستهای کلی رهبر معظم انقلاب نسبت به بهداشت و درمان استثنائی است. بحث صفبندی، ارجاع، عدم پرداخت هزینه از جیب، پوشش همگانی و... حرفهای کلیدی ایشان در سیستم بهداشت و درمان است. در حقیقت اگر به آخرین رفرانسهای علمی نگاه کنید، آنها هم همین حرفها را میزنند که این باعث آن شده است که راه را برای ما در قانونگذاری آسان کند و بر مبنای سیاستهای کلی با قاطعیت از دولت و از دستاندرکاران بخواهیم که این سیاستها را اجرایی کنند. اگر بتوانیم سیاستهای کلی را بهطور کامل و جامع اجرایی کنیم، در حقیقت آخرین نگاه موجود در بحثهای علمی را ما خواهیم توانست در کشور برای ارائهی خدمت به مردم عزیزمان داشته باشیم و این حرف کمی نیست و بر مبنای این سیاستها ما از خودگردانی و بیمارستانهای خصوصیسازی میتوانیم به یک پوشش همگانی و پرداخت به عدم پرداخت و کاهش هزینهها برسیم.
معمولاً افراد و شخصیتهای بزرگ و برجسته بهسمت مراکز خصوصی خارج از کشور میروند و در کشور خودمان هم خیلی از افرادی که مریض میشوند بیمارستانهای دولتی را نمیپسندند، ولی رفتار رهبر معظم انقلاب در برخورد با این مسئله نیز جالب است. ایشان وقتی مریض شدند در یکی از بیمارستانهای دولتی خودشان را بستری کردند و هیچوقت خودشان را از آن مجرای عمومی جدا نکردند؛ اینها نکات کاملاً برجستهای است که در بهداشت و درمان میشود به آن اشاره کرد.
زمانی که من در وزارت بهداشت و درمان بودم، پشتیبانی ایشان از سیستم بهداشت و درمان کاملاً برجسته بود و در مواقع زیادی که ما به مشکل برمیخوردیم، توصیههای ایشان باعث میشد که دستگاهها و سازمانها به ما برای حل مشکلاتمان کمک بکنند. وقتی برای اولین بار به خدمت ایشان رسیدم و برنامهها را مطرح کردم، توصیههایی که رهبر انقلاب فرمودند همه بر این مبنا بود که ما سعی بکنیم که فشار از روی مردم برداشته بشود، و پوشش همگانی را فراهم کنیم. اگر ما توانستیم کاری بکنیم بهخاطر همان نگاه بود؛ یعنی در همه مشکلاتی که ما علیرغم جو سیاسی داشتیم، ایشان در این رابطه پشتیبان ما بودند.
اما درباره پرستاران همانطور که میدانید رهبر انقلاب هرساله با آنها بهصورت ویژه دیدار دارند. این نشاندهندهی نگاه ویژهی ایشان به پرستاران است که اغلب سالها این دیدار را برگزار میکنند و توصیههای لازم را به آنها متذکر میشوند. اما مدیران و قانونگذاران باید در سیستم مدیریت آن چارچوبها و توصیهها را عملیاتی بکنند و اگر تا به الان چنین اتفاقی نیفتاده است، این به ساختار و نوع مدیریت و اجرا در بهداشت و درمان برمیگردد. و مکانیسمهای پرداختی که درست شدهاند، شکاف عمیقی بین طبقات و قشرهای مختلف در بین سیستم دولتی و خصوصی ایجاد کرده است که باید اصلاح بشود. من بارها نسبت به این مسئله تأکید زیادی کردم و معتقدم که نباید چنین شکاف درآمدی وجود داشته باشد. البته رهبر معظم انقلاب هم بارها روی این موضوع تأکیدات فراوانی کردهاند ولی مجریان مربوطه باید این سیاست را عملیاتی بکنند.
اهتمام رهبر معظم انقلاب نیز راجع به بحثهای مربوط به بیوتکنولوژی و نانو تکنولوژی و پیشرفتهای علمی پزشکی هم کاملاً برجسته و گویا است. ایشان بارها به مرکز نازایی و سلولهای بنیادین تشریف بردهاند و از نزدیک از این مرکز بازدید کردهاند؛ بارها از طرق مختلف به این مراکز کمک مالی کردند و به دولت وقت هم توصیه کردند که به این مراکز کمک بشود. اگر ما الآن در نانو تکنولوژی و سایر پیشرفتها در حوزهی پزشکی رشد چشمگیری داشتهایم، بهخاطر پشتیبانی و سیاستگذاریها و توصیهها و کمکهای ایشان است که هم خودشان مستقیماً وارد شدهاند و هم از دولت خواستند که این کارها را انجام بدهند.
اما در رابطه با ویروس کرونا و مشکلاتی که برای کشور ایجاد کرده است، بهنظر من باید محدودیت شدیدی در جابهجاییها ایجاد کرد. در رابطه با چرخش بیماری هم ما اگر بتوانیم آن را مدتی کنترل بکنیم، این بیماری کنترل میشود وگرنه با حرف و سیاستهای عادی مشکل حل نمیشود. ملاحظه میکنید که نحوهی برخورد کشورهای پیشرفته با این بیماریها چگونه است. وقتی چنین شرایطی در این کشورها پیش میآید، ارتش و نیروهای نظامی به کار گرفته میشوند و این بیماریها را کاملاً ارزشی کنترل میکنند، و با شوخی با چنین مسئلهای برخورد نمیکنند.
اگر ما نتوانیم با این مسئله بهصورت کاملاً قاطع و جدی برخورد کنیم، ممکن است که اقتصاد ما را، سیستم ما را و بیمارستانهای ما را فلج بکند. در نتیجه باید یک برخورد قاطع و تمام عیار انجام بگیرد و با قاطعیت کسانی که مریض شدند را مورد پوشش قرار داد، و از ارتباطات تا زمان بهبودی کامل جلوگیری کرد. اما این موضوع کمی جدی نگرفته شده است و اظهار به کنترل آن میکنیم، ولی این مسئله باید کاملاً جدی گرفته بشود و کسانی هم که به این ویروس مبتلا شدهاند، اگر خانواده و دوستان و بستگانشان را دوست دارند باید بپذیرند که تا بهبودی کامل با آنها ارتباطی برقرار نکنند. و باید تا بهبودی کامل در قرنطینه بمانند و بعد وارد جامعه بشوند.
با توجه به اوضاع امروز، و بنا بر نگاه رهبر معظم انقلاب این مساله کاملاً برجسته است که وقتی بیمار به بیمارستان مراجعه میکند، جز درد بیماری رنج دیگری نداشته باشد. این نگاه شاه کلید حل خیلی از مشکلات سیستم بهداشتی و درمانی ما هست که باعث شده است سیستمی که فوتشدگان در بیمارستان را در برخی موارد حتی تحویل بستگان آن نمیداد، در چارچوب قانون و با نظارت تلاشهایی صورت بگیرد که این دغدغه تا حدود زیادی رفع بشود. رهبر انقلاب بارها تأکید کردهاند که باید این اتفاق بیفتد. و زمانی که من رئیس دانشگاه بودم، فوتشدگان در بیمارستان را تحویل بستگان آن نمیدادند، و ساختار این سیستم داشت بهسمت بخش خصوصی میرفت و هزینههای گزاف و سنگینی هم میگرفتند. اما این نگاه کل سیستم را عوض کرد.
در حال حاضر چارچوب و سیاستهای کلی رهبر معظم انقلاب نسبت به بهداشت و درمان استثنائی است. بحث صفبندی، ارجاع، عدم پرداخت هزینه از جیب، پوشش همگانی و... حرفهای کلیدی ایشان در سیستم بهداشت و درمان است. در حقیقت اگر به آخرین رفرانسهای علمی نگاه کنید، آنها هم همین حرفها را میزنند که این باعث آن شده است که راه را برای ما در قانونگذاری آسان کند و بر مبنای سیاستهای کلی با قاطعیت از دولت و از دستاندرکاران بخواهیم که این سیاستها را اجرایی کنند. اگر بتوانیم سیاستهای کلی را بهطور کامل و جامع اجرایی کنیم، در حقیقت آخرین نگاه موجود در بحثهای علمی را ما خواهیم توانست در کشور برای ارائهی خدمت به مردم عزیزمان داشته باشیم و این حرف کمی نیست و بر مبنای این سیاستها ما از خودگردانی و بیمارستانهای خصوصیسازی میتوانیم به یک پوشش همگانی و پرداخت به عدم پرداخت و کاهش هزینهها برسیم.
معمولاً افراد و شخصیتهای بزرگ و برجسته بهسمت مراکز خصوصی خارج از کشور میروند و در کشور خودمان هم خیلی از افرادی که مریض میشوند بیمارستانهای دولتی را نمیپسندند، ولی رفتار رهبر معظم انقلاب در برخورد با این مسئله نیز جالب است. ایشان وقتی مریض شدند در یکی از بیمارستانهای دولتی خودشان را بستری کردند و هیچوقت خودشان را از آن مجرای عمومی جدا نکردند؛ اینها نکات کاملاً برجستهای است که در بهداشت و درمان میشود به آن اشاره کرد.
زمانی که من در وزارت بهداشت و درمان بودم، پشتیبانی ایشان از سیستم بهداشت و درمان کاملاً برجسته بود و در مواقع زیادی که ما به مشکل برمیخوردیم، توصیههای ایشان باعث میشد که دستگاهها و سازمانها به ما برای حل مشکلاتمان کمک بکنند. وقتی برای اولین بار به خدمت ایشان رسیدم و برنامهها را مطرح کردم، توصیههایی که رهبر انقلاب فرمودند همه بر این مبنا بود که ما سعی بکنیم که فشار از روی مردم برداشته بشود، و پوشش همگانی را فراهم کنیم. اگر ما توانستیم کاری بکنیم بهخاطر همان نگاه بود؛ یعنی در همه مشکلاتی که ما علیرغم جو سیاسی داشتیم، ایشان در این رابطه پشتیبان ما بودند.
اما درباره پرستاران همانطور که میدانید رهبر انقلاب هرساله با آنها بهصورت ویژه دیدار دارند. این نشاندهندهی نگاه ویژهی ایشان به پرستاران است که اغلب سالها این دیدار را برگزار میکنند و توصیههای لازم را به آنها متذکر میشوند. اما مدیران و قانونگذاران باید در سیستم مدیریت آن چارچوبها و توصیهها را عملیاتی بکنند و اگر تا به الان چنین اتفاقی نیفتاده است، این به ساختار و نوع مدیریت و اجرا در بهداشت و درمان برمیگردد. و مکانیسمهای پرداختی که درست شدهاند، شکاف عمیقی بین طبقات و قشرهای مختلف در بین سیستم دولتی و خصوصی ایجاد کرده است که باید اصلاح بشود. من بارها نسبت به این مسئله تأکید زیادی کردم و معتقدم که نباید چنین شکاف درآمدی وجود داشته باشد. البته رهبر معظم انقلاب هم بارها روی این موضوع تأکیدات فراوانی کردهاند ولی مجریان مربوطه باید این سیاست را عملیاتی بکنند.
اهتمام رهبر معظم انقلاب نیز راجع به بحثهای مربوط به بیوتکنولوژی و نانو تکنولوژی و پیشرفتهای علمی پزشکی هم کاملاً برجسته و گویا است. ایشان بارها به مرکز نازایی و سلولهای بنیادین تشریف بردهاند و از نزدیک از این مرکز بازدید کردهاند؛ بارها از طرق مختلف به این مراکز کمک مالی کردند و به دولت وقت هم توصیه کردند که به این مراکز کمک بشود. اگر ما الآن در نانو تکنولوژی و سایر پیشرفتها در حوزهی پزشکی رشد چشمگیری داشتهایم، بهخاطر پشتیبانی و سیاستگذاریها و توصیهها و کمکهای ایشان است که هم خودشان مستقیماً وارد شدهاند و هم از دولت خواستند که این کارها را انجام بدهند.
اما در رابطه با ویروس کرونا و مشکلاتی که برای کشور ایجاد کرده است، بهنظر من باید محدودیت شدیدی در جابهجاییها ایجاد کرد. در رابطه با چرخش بیماری هم ما اگر بتوانیم آن را مدتی کنترل بکنیم، این بیماری کنترل میشود وگرنه با حرف و سیاستهای عادی مشکل حل نمیشود. ملاحظه میکنید که نحوهی برخورد کشورهای پیشرفته با این بیماریها چگونه است. وقتی چنین شرایطی در این کشورها پیش میآید، ارتش و نیروهای نظامی به کار گرفته میشوند و این بیماریها را کاملاً ارزشی کنترل میکنند، و با شوخی با چنین مسئلهای برخورد نمیکنند.
اگر ما نتوانیم با این مسئله بهصورت کاملاً قاطع و جدی برخورد کنیم، ممکن است که اقتصاد ما را، سیستم ما را و بیمارستانهای ما را فلج بکند. در نتیجه باید یک برخورد قاطع و تمام عیار انجام بگیرد و با قاطعیت کسانی که مریض شدند را مورد پوشش قرار داد، و از ارتباطات تا زمان بهبودی کامل جلوگیری کرد. اما این موضوع کمی جدی نگرفته شده است و اظهار به کنترل آن میکنیم، ولی این مسئله باید کاملاً جدی گرفته بشود و کسانی هم که به این ویروس مبتلا شدهاند، اگر خانواده و دوستان و بستگانشان را دوست دارند باید بپذیرند که تا بهبودی کامل با آنها ارتباطی برقرار نکنند. و باید تا بهبودی کامل در قرنطینه بمانند و بعد وارد جامعه بشوند.