رهبر انقلاب در دیدار مداحان اهل‌بیت‌علیهم‌السلام به تبیین وظیفه این قشر از جامعه برای مدیریت عزا و شادی جامعه اشاره کردند. این بخش از بیانات ایشان درباره ماموریتهای مداحان اهل بیت مورد توجه بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت. مجله‌ی اینترنتی نگار که پس از هر دیدار رهبر انقلاب توسط پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR تهیه و تولید میشود، گفتگویی با سید مجید بنی‌فاطمه ذاکر اهل‌بیت انجام داده است که متن آن به شرح زیر در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. ضمناً فیلم این گفتگو را از این پیوند ببینید.

در ابتدای سال ۹۸ زمانی‌ که آمریکا‌ سپاه را یک سازمان تروریستی نامید، جمعی از مداحان آگاه به زمان و موقعیت‌شناس از جمله جناب‌عالی اقدام به پوشیدن لباس پاسداری کردند و در بین مردم حاضر شدند و مداحی‌های جذاب و ارزشمند با طنین اجتماعی خیلی بالایی خواندند. به‌نظر شما جامعه‌ی مداحان چگونه می‌تواند به این فضای حماسی توجه بکند؟ فضای حماسی که می‌تواند حاج قاسم سلیمانی تربیت بکند و بهترین پاسخ‌ها و واکنش‌ها را نشان بدهد.
در مورد پوشیدن لباس سپاه، ما به این لباس اعتقاد داریم. یعنی اعتقادمان بر این است که این لباس، لباس سربازی امام زمان است. و آن کسانی که در ابتدای روزهای اول تشکیل سپاه به این نیت لباس سربازی امام زمان را به تن کردند، خیلی‌هایشان شهید و یا جانباز شدند. بنابر این ما به این لباس یک عرق لباس سربازی امام زمان داریم. و فکر نمی‌کنم که کار فوق‌العاده‌ای هم انجام داده باشیم. ما باید همیشه این لباس به تنمان باشد که الحمدللّه چنین هست. اما امروزه مرکز حماسه همین هیأت‌های مذهبی هستند. به‌نظرم این روضه‌ها است که حماسه را در مردم ایجاد می‌کند. این حماسه هم جمع همه‌ی حماسه‌‌های شهادت‌طلبی، وطن‌پرستی، عرق به نظام، عرق به مذهب و... است.

مطالبه‌ای در بیانات رهبر انقلاب ناظر به توجه‌ ویژه‌ی جامعه‌ی مداحی نسبت به فرهنگ‌سازی است که البته این مطالبه بارها در سال‌های قبل هم گفته شده بود. به‌نظر شما درباره‌ی معیارسازی و معرفی الگوها چه نمونه‌هایی را می‌توان مثال زد؟
مطلبی که آقا در این سال‌ها فرمودند و از نوجوانی در ذهن ما هست، تأکید زیاد ایشان بر روی فرهنگ‌سازی است. واقعاً این هیأت‌ها همیشه روحیه‌ی شهادت‌طلبی را فرهنگ خودشان قرار دادند. ولی‌ شناسی و امام شناسی بعدهای خیلی مختلفی دارد. ببینید فرهنگ اول یک هیأت شهادت‌طلبی، محبت و کمک‌رسانی است. کسی که محبت داشته باشد، و شهادت‌طلب و خداترس باشد، در یک چارچوبی قرار می‌گیرد. به همین خاطر امروزه هیأت‌ها در بخش‌های مختلف فرهنگی دارند کار می‌کنند و تأکید حضرت آ‌قا در دیدار با مداحان هم این بود که این کار باید بیشتر بشود. امروزه باید حاج قاسم سلیمانی‌ها در این جلسات ساخته یا ساخته‌تر بشود.

یکی از جنبه‌های مهمی که در فضای هیأت‌ها و در جامعه‌ی مداحی با آن روبرو هستیم، به تعبیر رهبر انقلاب مدیریت عاطفه‌ها است. برای اینکه این عاطفه‌ها به‌سمت همبستگی اجتماعی بیشتر متناسب با روح حماسی برود، جامعه‌ی مداحان چه اقداماتی را باید انجام بدهد؟‌
بحث عاطفه با بحث حرکت و عمق آن عاطفه متفاوت است. اما همیشه هیأت‌ها میان‌دار این قصه بودند. ببینید شهدا در مسجد، دعای کمیل، روضه‌ها و سینه‌زنی‌ها پرورش یافتند و ساخته شدند. حاج قاسم سلیمانی وقتی می‌خواست نیرو جمع بکند از همین بچه‌هایی که امروز اسمشان به‌عنوان شهید مدافع حرم بر روی در و دیوار می‌بینید و تا چند سال پیش کنار ما سینه می‌زدند، استفاده می‌کرد. یا بچه‌هایی که برای کمک به مناطق سیل‌زده و زلزله‌زده می‌روند، اینها از فرهنگ امام حسین علیه‌السلام و فرهنگ این جلسات است. اینها برای کمک پیش‌قدم می‌شوند تا دست دیگران را بگیرند. یا در‌ شب‌های ماه مبارک رمضان این هیأت‌ها واقعاً از دیگران دست‌گیری می‌کنند، و برای آنها مواد غذایی تهیه می‌کنند. عاطفه‌ و مرام حسینی ما اجازه نمی‌دهد که بچه‌های ما لباس خوب بپوشند، اما یک عده‌ای در کشور معطل دولت و جاهای دیگر نمی‌شوند و همت می‌کنند و می‌گویند این فرهنگ ماست. و تلاش می‌کنند تا شادی‌هایشان را با مردم تقسیم بکنند.

اوج عاطفه که گریه است، چه تأثیری در هیأت دارد؟
این گریه انسان‌ساز است. حضرت زینب سلام‌اللّه‌علیها وقتی از کربلا به کوفه رسیدند، در جمع مردم خطبه خواندند و مردم گریه کردند و به سر و صورت خودشان زدند، ولی چون عمق نداشتند و امام حسین علیه‌السلام را ولی خودشان نمی‌دانستند، این احساس زود از بین رفت. این یک احساس سطحی است. اگر عمق داشت، این مردم باید یک اقدام انقلابی می‌کردند تا شام به‌وجود نیاید. ولی گریه کردند و بعد آرام شدند و اهل‌بیت را راهی شام کردند. اما گریه‌ای که عمق دارد شهید می‌سازد. گریه‌ای که عمق دارد جوان‌هایی می‌سازد که در جامعه فعالیت می‌کنند و پای کار نظام و تشیع و اسلام ایستادگی می‌کنند.

به‌عنوان آخرین سؤال، هیأت‌ها در شادی‌ها چه نقشی می‌توانند داشته باشند؟
من راحت بخواهم عرض بکنم، عمدتاً بچه‌های هیأت و ذاکران امام حسین علیه‌السلام غم‌شان را برای خودشان نگه می‌دارند و شادی‌شان را با دیگران تقسیم می‌کنند. شادی‌ آنها هم همین کمک‌رسانی‌ها است. کار می‌کنند، خدمات می‌رسانند و یا در بحث جلسات سعی می‌کنند که مردم را جمع و شادی بکنند. یعنی سعی کردیم که شادی‌هایمان را با دیگران تقسیم کنیم، و غم را خودمان بخوریم.

اما یکی از مهم‌ترین مسائلی که ما امروزه به آن دچار هستیم، این است که اعتمادمان نسبت به یک‌سری مسائل کم شده است و داریم در بین خودمان فاصله ایجاد می‌کنیم. و این فاصله‌ها را هم شیطان و دشمن پر می‌کند. یعنی اختلاف ایجاد می‌کند. امروزه انتظار حضرت آقا از ما بچه‌ هیأتی‌ها و بچه‌هایی که در کارهای فرهنگی فعالیت می‌کنند، این است که با همدیگر همدل‌تر باشیم. و متحدتر عمل بکنیم. ببینید در هشت سال دفاع مقدس اختلافات خیلی کم بود و همه مثل برادر با هم برخورد می‌‌کردند. یکی از ذاکران امام حسین علیه‌السلام که اهل بحرین است به من گفت شماها خیلی روحیه‌ی خوبی دارید. و نسبت به هم خیلی با عاطفه و با محبت برخورد می‌کنید.

اما ما کمی از این فرهنگ فاصله گرفتیم و باید در بحث عاطفه و از خودگذشتگی بیشتر دقت بکنیم. و این بحث در هیأت‌ها وجود دارد. به همین خاطر است که همه جمع می‌شوند و بدون اینکه پولی بگیرند، شبانه‌روز در سرما و گرما کار می‌کنند، و این شرایط را به‌خاطر همدلی حول محوریت آقا سیدالشهدا علیه‌السلام تحمل می‌کنند. اما ما باید در همه‌ی زمینه‌ها این چنین باشیم. و مراقب نفوذ دشمن در هیأت‌ها و مساجد باشیم. ما باید با محبت‌مان، با دوستی‌مان، با اتحادمان و با اعتمادکردن‌مان دور هم جمع شویم تا ان‌شاءاللّه بتوانیم کارهای مفیدتری را انجام بدهیم و به جامعه کمک بکنیم.