1398/02/04
|پرونده دیدار نخستوزیر پاکستان|
اتحاد در برابر دشمن مشترک
حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی عصر دوشنبه ۱۳۹۸/۰۲/۰۲ در دیدار آقای عمران خان نخستوزیر پاکستان و هیئت همراه، ارتباط ملتهای ایران و پاکستان را ارتباطی قلبی و عمیق برشمردند و تأکید کردند: این روابط، دشمنان جدی دارد که باید برخلاف میل آنها، همکاریها و ارتباطات در بخشهای مختلف تقویت شود.
روابط ایران و پاکستان بهعنوان دو همسایه با علایق فرهنگی بسیار فراوان، متمایز از دیگر کشورها است. روابط ایران و پاکستان دارای سابقهی دیرینه است. سفر آقای عمران خان به ایران نیز در حقیقت فصل جدیدی در روابط این دو کشور گشوده است. به این علت که خود آقای عمران خان مستقل و دارای مواضع نزدیک به جمهوری اسلامی ایران هستند.
در این سفر در ارتباط با اهداف راهبردی و همکاریهای مشترک، برنامهریزیهای خوبی برای آینده خواهیم داشت. سفر نخستوزیر پاکستان به ایران در چارچوب تقویت مناسبات با همسایگان یا بهعبارتی حسن انجام سیاست همسایگی است. در صورت توفیق تقویت روابط با همسایگان در حقیقت بخش اعظمی از فشارهای آمریکا خنثی خواهد شد. ایران و پاکستان هر دو بهدنبال مقاومسازی اقتصادی، بهخاطر مواجه با مشکلات اقتصادی از سوی سیاستهای یکجانبهگرایانهی آمریکا هستند. این دو کشور میتوانند در حوزههای مختلفی همچون انرژی، ترانزیت، تجارت و گردشگری همکاریهای لازم را داشته باشند.
دیدار عمران خان با رهبر انقلاب اسلامی دیدار پرجاذبه و دوستانهای بود. همانطور که ایشان فرمودهاند: «ایران و پاکستان ارتباطی قلبی و عمیق دارند.» و در اینجا به سفر دیماه ۱۳۶۴ ایشان به پاکستان اشاره میکنم و استقبالی مردمی که از رهبر انقلاب اسلامی شد، در تاریخ پاکستان بیسابقه بود. حتی رؤسای این کشور از سوی مردم خودشان به این شکل مورد استقبال قرار نگرفته بودند.
در همان زمان، ریگان رئیسجمهور آمریکا قصد سفر به پاکستان را داشت که با دیدن این وضعیت سفر خود را کنسل کرد. این مورد نشان میدهد که ارتباط قلبی و عمیقی میان دو ملت وجود دارد. نکتهی دیگری که رهبر انقلاب به آن اشاره کردهاند این استکه روابط خوب به نفع دو کشور است اما این رابطهی دوستانه، دشمنان جدی دارد که بایستی برخلاف میل ایشان همکاری و ارتباطات در بخشهای مختلف را تقویت کنیم.
نکتهی بسیار مهم دیگر اینکه کشورهای مختلف بهخصوص آمریکا، رژیمصهیونیستی و عربستان با ترفندهای مختلف بهدنبال تخریب روابط ایران با همسایگان هستند. زمانیکه در جمهوری آذربایجان حضور داشتم این مورد را کاملاً حس میکردم و امروز نیز این اتفاق رخ داده است که مخالفان ایران و پاکستان بهصورت راهبردی بهدنبال ایجاد خلل در این روابط هستند.
یکی از مواردی که دستاویز کشورهای معاند است، در واقع ایجاد ناامنی در مرزهای دو کشور است. در حقیقت گروههای تروریستی که از سوی دولتهای آمریکا و عربستان ایجاد و حمایت شدهاند، تشویق به ایجاد ناامنی در مرزها میشوند. دشمنان اهداف ضدامنیتی را در مرزهای ایران و پاکستان دنبال میکنند. خوشبختانه ارادهی دو کشور و مسئولین بر این است تا با حرکتهای ضدامنیتی مبارزه کنند و در این سفر نیز در خصوص حوزههای امنیتی و اطلاعاتی صحبت شد و امیدواریم در آینده مرزهای دو کشور از اشرار و تروریستها پاکسازی شود و هر دو کشور در جهت مقابله با این موارد موفق باشند.
اتحاد در برابر دشمن مشترک
حدود پنج ماه پیش، شخص ترامپ طرحی را به میان آورد و در کشورهای غرب آسیا از ایران و پاکستان بهعنوان کشورهای مخالف آمریکا نام برد. در واقع دولت آمریکا کشورهای ایران و پاکستان را در منطقهی آسیا بهعنوان دشمنان خود میداند که منافع این کشور را تأمین نمیکنند و بههمین شکل به کشورهای دیگر مأموریت مقابله با ایران و پاکستان را محول کرد. سرمایههایی را نیز در اختیار برخی کشورها قرار داد، همچون عربستان و گروههای تروریستی تا با ایران درگیر شوند. لذا بهصورت راهبردی در مقطع فعلی ایران و پاکستان از سوی آمریکا بهعنوان دشمن تلقی میشوند. این دو کشور بایستی با یکدیگر در مقابل توطئههای آمریکا متحد شوند و همچنین با تقویت بنیههای دفاعی و اقتصادی این دوره را پشت سر گذاشته و مسیر توسعه را دنبال کنند.
دیدار با رهبر انقلاب برای تمام رؤسای دولت در دنیا بهخصوص دوستان ایران بسیار مفید است. برخورد صادقانهی ایشان و همچنین صراحت لهجه در طرح مباحث، مسیری روشن را برای روابط دو جانبه و چندجانبه مشخص میکند. معمولا یکی از اهداف اصلی رؤسای کشورهای مختلف از سفر به ایران دیدار با رهبر انقلاب اسلامی و اطلاع از تحلیلها و مواضع ایشان در ارتباط با مسائل جهانی است.
رهبر انقلاب شخصاً به مسائل سیاست خارجی علاقهمند و بسیار ژرفنگر هستند. ایشان در زمان ریاستجمهوری خود حدود صدوهشتاد جلسه با شخصیتها و نمایندگان سیاسی کشورهای خارجی داشتهاند و همچنین هزار و سیصد نامه برای سران کشورها و رؤسای جمهور فرستادهاند. انگیزهی ایشان و توجه خاص به توسعهی روابط با کشورهای اسلامی، آسیایی و در حال توسعه کاملا مشهود است. در آمار نیز شاهد هستیم که ایشان در دورهی ریاستجمهوری خود به کشورهایی چون تانزانیا، سوریه، لیبی، پاکستان، الجزایر، زیمباوه، موزامبیک و... با هدف مبارزه با نژاد پرستی و فقر و... سفر کردهاند.
دیدارهای بینالمللی ایشان دستاورد بزرگی برای انقلاب اسلامی است که اصول اساسی سیاست خارجی و روابط بینالمللی ایران را روشن میکند. تعهدات برادرانه به همهی مسلمانان جهان، حمایت بیدریغ از مستضعفین، طرد کامل سلطه، حفظ استقلال، عدم تعهد به قدرتهای سلطهگر و ایجاد روابط صلحآمیز با دولتهای دیگر در واقع راهبردها و مختصات روابط سیاسی ایران در روابط خارجی هستند.