1396/03/20
دیدار شاعران ۹۶ | شعرخوانی آقای محسن ناصحی
در شام میلاد کریم اهل‌‌بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، محفل شعرخوانی جمعی از شاعران در حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برگزار شد. آقای محسن ناصحی از شعرای کشورمان، اشعاری را در این جلسه قرائت نمود که پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR متن این اشعار را منتشر می‌کند.
یک
امروز وطن معنی غم را فهمید
با سایه‌ی جنگ، متهم را فهمید
از خواب پرید کشور من اما
معنای مدافع حرم را فهمید
دو
نه بی‌تفاوت نه می‌تواند، نه می‌نشیند، نه خواب دارد
خروش دارد همیشه دریا، همیشه طوفان شتاب دارد
کجا تواند به بی‌خیالی، جدا نشستن، نظاره کردن
درست وقتی که بین دشمن، علی به دستش طناب دارد
چرا نجُنبد رگی به غیرت؟ چرا نگیرد عَلَم به قامت؟
زبان گرفته دوباره اصغر، از آن فغان که رباب دارد
به خیمه در تب نشسته زینب، مدافعان حرم کجایند؟
هلا! بیاید، هر آن کسی که به سر خیال ثواب دارد
کجاست قاسم؟ کجاست اکبر؟ چه باک اگر روی نی رود سر؟
سری نماند اگر به پیکر، چه غم؟ که زینب حجاب دارد
اگر که جنگ و اگر شبیخون، چه فاطمیون، چه زینبیون
به دادن سر غلام قنبر اجازه از بوتراب دارد
بیا به «قالو»ی او بلی شو، بیا و جان بر کف علی شو
قدح‌به‌دست سینجلی شو، بیا که ساقی شراب دارد
به سرتراشی قلندری! نه، به هر محیطی شناوری! نه
وفا و عهد نکو بیاور که حُر شدن هم حساب دارد
یمن پریشان و خسته بحرین، از اتفاقات بین نهرین
مباد غافل بمانم این بین، اگر تفنگم خشاب دارد
گهی به «والعادیات ضبحا»، گهی به «فالموریات قدحا»
سپاه فیل است و کی هراسم؟ که دشمن از ما عذاب دارد
حرم در امنیت است اگر من نترسم از سر، نترسم از تن
که عاقبت در شبی معیّن، سؤال ما هم جواب دارد
هم این زمان را پیمبری کو؟ هم أشبه‌النّاس دیگری کو؟
صدای الله اکبری کو؟ رسیده اما نقاب دارد
حرای پیغمبرانه باید کنار اُمّ‌القری بخواند
که بعثت آخرالزّمان هم نظر به اُمّ‌الکتاب دارد
رهبر انقلاب: «بلی» که همان «بلا»ست، برای خاطر قافیه مجبور شدید شما بلی‌اش کنید، این جواب «قالوا» که نیست. جواب «الست» است. قالوا بلا، یعنی بلا دنباله‌ی قالوا است. به جای این قالوا یک جوری الست را بگنجانید.
محسن ناصحی: الست خوانده بیا بلی شو.
رهبر انقلاب: آفرین؛ مثلاً یک همچنین چیزی.
محسن ناصحی: چشم، حتماً.
یکامروز وطن معنی غم را فهمید
با سایه‌ی جنگ، متهم را فهمید
از خواب پرید کشور من اما
معنای مدافع حرم را فهمید
دونه بی‌تفاوت نه می‌تواند، نه می‌نشیند، نه خواب دارد
خروش دارد همیشه دریا، همیشه طوفان شتاب دارد
کجا تواند به بی‌خیالی، جدا نشستن، نظاره کردن
درست وقتی که بین دشمن، علی به دستش طناب دارد
چرا نجُنبد رگی به غیرت؟ چرا نگیرد عَلَم به قامت؟
زبان گرفته دوباره اصغر، از آن فغان که رباب دارد
به خیمه در تب نشسته زینب، مدافعان حرم کجایند؟
هلا! بیاید، هر آن کسی که به سر خیال ثواب دارد
کجاست قاسم؟ کجاست اکبر؟ چه باک اگر روی نی رود سر؟
سری نماند اگر به پیکر، چه غم؟ که زینب حجاب دارد
اگر که جنگ و اگر شبیخون، چه فاطمیون، چه زینبیون
به دادن سر غلام قنبر اجازه از بوتراب دارد
بیا به «قالو»ی او بلی شو، بیا و جان بر کف علی شو
قدح‌به‌دست سینجلی شو، بیا که ساقی شراب دارد
به سرتراشی قلندری! نه، به هر محیطی شناوری! نه
وفا و عهد نکو بیاور که حُر شدن هم حساب دارد
یمن پریشان و خسته بحرین، از اتفاقات بین نهرین
مباد غافل بمانم این بین، اگر تفنگم خشاب دارد
گهی به «والعادیات ضبحا»، گهی به «فالموریات قدحا»
سپاه فیل است و کی هراسم؟ که دشمن از ما عذاب دارد
حرم در امنیت است اگر من نترسم از سر، نترسم از تن
که عاقبت در شبی معیّن، سؤال ما هم جواب دارد
هم این زمان را پیمبری کو؟ هم أشبه‌النّاس دیگری کو؟
صدای الله اکبری کو؟ رسیده اما نقاب دارد
حرای پیغمبرانه باید کنار اُمّ‌القری بخواند
که بعثت آخرالزّمان هم نظر به اُمّ‌الکتاب دارد
رهبر انقلاب: «بلی» که همان «بلا»ست، برای خاطر قافیه مجبور شدید شما بلی‌اش کنید، این جواب «قالوا» که نیست. جواب «الست» است. قالوا بلا، یعنی بلا دنباله‌ی قالوا است. به جای این قالوا یک جوری الست را بگنجانید.
محسن ناصحی: الست خوانده بیا بلی شو.
رهبر انقلاب: آفرین؛ مثلاً یک همچنین چیزی.
محسن ناصحی: چشم، حتماً.