خوشا سری که سرِ دار، آبرومند است
به پای مرگ، چنین سجده‌ای خوشایند است

چه دیده است در آن سوی پرده‌ی هستی
کسی که روی لبش وقت مرگ، لبخند است

به سن و سال، به نام و نشان، نگاه مکن
شناسنامه‌ی سرباز، نقش سربند است

زبان مشترک نسل‌های ما عشق است
ببین سلاح پدر را، به دوش فرزند است

ز جاهلان سخن‌ناشناس بی‌مقدار
بپرس قیمت خون عزیزشان چند است

مدافعان حرم پای جان‌فشانیشان
بدان که چیزی اگر خورده‌اند، سوگند است

خوشا به حال شهیدان که سربلند شدند
که مرگ غیر شهادت ز خویش شرمنده‌ست