• ب
  • ب
  • ب
مرورگر شما توانایی چاپ متن با فونت درخواستی را ندارد!
1395/07/07

بیانات در مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌ (۱)
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین‌

 به همه‌ی شما جوانان عزیز و امیدهای آینده‌ی کشور تبریک عرض میکنم؛ هم به دانش‌آموختگانی که رسماً وارد عرصه‌ی نیروهای مسلّح و ارتش جمهوری اسلامی شدند، و هم به ورودی‌های جدید و سردوشی‌بگیران امسال که آغاز حرکت مبارک خودشان را امروز جشن گرفتند. همان‌طور که در سوگندنامه گفتید و شنیدیم، این راهی است نیک‌فرجام. حقیقتاً یکی از برترین مصادیق راه نیک‌فرجام، راهی است که شما انتخاب کردید.

 لازم است تشکّر کنم از فرماندهان دانشگاه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران که بحمدالله [این دانشکده‌ها] توسعه پیدا کرده است. در اوّل انقلاب، ما فقط یک دانشکده‌ی افسری داشتیم، [امّا] امروز چندین دانشگاه در بخشهای مختلف مشغول کار و مشغول تربیت جوانانند. از فرماندهان این دانشگاه‌ها، از فرماندهان نیروهای سه‌گانه‌ی ارتش جمهوری اسلامی ایران تشکّر میکنم؛ از اساتید، بخصوص اساتید محترم که در این دوره‌ها مشغول تدریسند؛ از روحانیّون محترم که در جریان تربیت دینی این جوانان عزیز تلاش میکنند، در اردوهای اینها، در کلاسهای اینها، در دُورهم‌نشینی‌های اینها صمیمانه شرکت میکنند، از همه‌ی شما متشکّرم و به شما تبریک عرض میکنم.

 این راهی که شما جوانان عزیزِ امروز ما انتخاب کرده‌اید، راه پُربرکتی است و شما با انتخاب این راه، ثروتی برای کشورتان تولید کرده‌اید. شما جوانها به معنای واقعی کلمه ثروت بزرگ کشورید. برای هر کشوری، هیچ ثروتی، هیچ منبع نیرویی ارزشمندتر از نیروی انسانی کارآمد و مؤمن و آزاده و سرافراز نیست؛ و امروز شما مصداق این نعمت بزرگ و این ثروت بزرگید؛ این را قدر بدانید.

 جوانان عزیز امروز، جنگ تحمیلی را درک نکرده‌اند. همه یا اغلب شما جوانهای عزیزی که امروز در این میدان هستید، کسانی هستید که بعد از پایان جنگ به دنیا آمدید. دوران دفاع مقدّس دوران عجیبی بود، دوران مهمّی بود، دوران آزمون دشواری بود. در آزمونها است که انسانهای بزرگ و سخت‌کوش، خودشان را بحقیقت نشان میدهند؛ آنجا است که جوهرها آشکار میشود. در دفاع مقدّس، جوهر ارتش جمهوری اسلامی ایران آشکار شد. ارتش در بخشهای مختلف، با عناصر گوناگون خود توانست کارهای درخشان و بزرگی را انجام بدهد. شما نامی از دفاع مقدّس شنیده‌اید. یکی از کارهای بسیار لازم در همین دانشگاه‌ها و در محیط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران و بخصوص نیروهای مسلّح، آشناییِ روزافزون با دوران دفاع مقدّس است. دوران دفاع مقدّس یک دوران معمولی نبود، یک دوران عادی نبود.

 نیروهای مسلّح سالهای متمادی آرامش و انتظار دارند برای روز مبادا. روز مبادا آن‌روزی است که کشورشان، ملّتشان، مرزهایشان، هویّتشان مورد تهاجم قرار میگیرد؛ آنجا است که نیروهای مسلّح در خطّ مقدّم برای دفاع قرار میگیرند و امتحان خود را آنجا پس میدهند. در دوران دفاع مقدّس همه‌چیزِ کشور مورد تهاجم قرار گرفت؛ نه فقط مرزهای کشور، [ بلکه‌] هویّت ملّی کشور، نظام اسلامی کشور، انقلاب بزرگ ملّت ایران، ارزشهای فراوانی که این ملّت بزرگ در مقابل چشم خود قرار داده بود، همه مورد تهاجم قرار گرفت. آنجا فقط رژیم بعثی صدّام نبود که در مقابل ما قرار گرفته بود، در حقیقت یک جنگ عمومی بود، یک جنگ بین‌المللی علیه ملّت ایران بود؛ ناتو به عراق کمک میکرد؛ آمریکا کمک میکرد؛ شورویِ آن‌روز کمک میکرد؛ ارتجاع عرب کمکهای مالی خود و مادّی خود و دلارهای نفتی خود را، مثل سیل، به‌سمت آنها سرازیر میکرد؛ تبلیغاتشان -که در اختیار صهیونیست‌ها بود و هست- در همه‌ی دنیا، شب و روز به نفع آنها و علیه جمهوری اسلامی ایران تلاش میکرد. در این معرکه‌ی عظیم، در این قیامت کبرا، نیروی عظیم ملّت ایران، نیروی ایمان، نیروی مقاومت، نیروی اعتماد به خدا، نیروی متّکی به روح‌الله، و در صدر همه‌ی آنها نیروهای مسلّح نظام جمهوری اسلامی ایران قیام کردند. قیام لله یعنی این. اَن تَقوموا للهِ‌ِ مَثنی و فُرادی‌؛(۲) قیام لله کردند، وارد میدان شدند، از جان خود، از نیروی خود، از توانایی خود بهره بردند.

 عزیزان من، جوانان عزیز من! اینها نسل گذشته‌ی شما هستند. اینها کسانی هستند که شما به دنبال آنها آمده‌اید و شما میراث‌برِ افتخارات آنها هستید. آن‌روز ارتش این‌قدر در چشم مردم عزیز نبود؛ صیّادها و بابایی‌ها و شخصیّت‌های بزرگ ارتشی با آن فداکاری‌هایشان، سرداران و امیرانی که در میدانهای جنگ از همه‌ی توان خود برای مقابله با دشمن استفاده کردند، آنها بودند که این افتخار را آفریدند؛ آنها بودند که این محبوبیّت را برای ارتش جمهوری اسلامی ایران به‌وجود آوردند. بنده از نزدیک شاهد مجاهدتها بودم و دیدم که چه میکنند و چگونه از جان خودشان و از توان خودشان مایه میگذارند.

 عزیزان من! خودتان را مجهّز کنید، خودتان را آماده کنید؛ هم از لحاظ آمادگی علمی و فنّی، هم از لحاظ آمادگی سازمانی و انضباطی، و هم از لحاظ آمادگی ایمانی و عقیدتی و روحی که این پشتوانه‌ی همه‌ی آنها است. دلتان را در این راه با خدا همراه کنید. کشور شما کشور بزرگی است، کشور بااهمّیّتی است، کشور باعظمتی است؛ ملّت شما ملّت هوشمند و شجاع و مقتدری است -این حرفی نیست که ما بزنیم؛ امروز همه‌ی دنیا آن‌کسانی که آشنا هستند و حاضرند سخن بگویند، این سخن را علناً میگویند و دشمنان هم که حاضر نیستند صریحاً اعتراف کنند، در دلْ این را قبول دارند و عقیده‌ی آنها در موارد بسیاری آشکار میشود و به گوش ما میرسد- این کشور به‌خاطر استقلال، به‌خاطر ایمان، به‌خاطر اعتقاد به اسلام، به‌خاطر اعتقاد به حاکمیّت دین خدا در زمین و در جامعه، به‌خاطر ارزشهای والایی که در نظر دارد، یک جبهه‌ی بزرگی هم از دشمنان دارد که اینها دائم مشغولند. البتّه نزدیک به چهل سال است که مشغول حمله کردن و یقیناً ناکام شدنند؛ تا امروز ناکام شده‌اند، بعد از این هم به توفیق الهی ناکام خواهند شد. شما در این ناکام‌سازیِ دشمن باید به‌معنای‌واقعی‌کلمه نقش ایفا کنید؛ پس باید خودتان را بسازید. من از استادان محترم، از روحانیّون محترم که با این دلهای پاک، با این جوانهای عزیز سروکار دارند، جدّاً میخواهم که تمام توان خود را صرف کنند برای اینکه تجربه‌های خود، آمادگی‌های معنوی و علمی و روحی خود را به این جوانهای عزیز منتقل کنند. به توفیق الهی و به لطف الهی، در آینده از شما مردان بزرگی ساخته خواهد شد که ان‌شاءالله کشور به شماها افتخار خواهد کرد؛ اگر تلاش کنید.

 امیدواریم خداوند متعال همه‌ی شما را موفّق بدارد و ان‌شاءالله فردای شما از امروز شما بسیار بهتر باشد و همین هم خواهد بود به توفیق الهی و فردای این کشور از امروز این کشور، بمراتب بهتر و پیشرفته‌تر خواهد بود. نام مبارک ولیّ‌عصر (ارواحنافداه) مایه‌ی برکت سخن و برکت محفل ما است؛ امیدواریم دعای آن بزرگوار شامل حال ما باشد و شهیدان عزیز ما و امام بزرگوار ما از ما و از عملکرد ما راضی باشند.

والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته‌


۱) در ابتدای این دیدار -که در محلّ دانشگاه علوم هوایی شهید ستّاری برگزار شد- امیرسرلشکر عطاءالله صالحی (فرمانده‌ی کلّ ارتش جمهوری اسلامی ایران) و امیرسرتیپ دوّم مهدی هادیان (فرمانده‌ی دانشگاه شهید ستّاری) گزارش‌هایی ارائه کردند.
۲) سوره‌ی سبأ، بخشی از آیه‌ی ۴۶؛ «... دو دو و به تنهایی برای خدا به پا خیزید ...»