در مقابل جریان غدیر، همواره دو جریان قرار داشته‌اند که سعی در انحراف مسیر اصلی هدایت و سعادت جامعه داشته‌اند:
۱. مروجان اسلام سلفی: طرفداران این جریان سعی کرده و می‌کنند غدیر را صرفا به موضوعی شیعی تبدیل کنند. در حالی‌که «غدیر یک مسأله اسلامی است؛ یک مسأله فقط شیعی نیست. در تاریخ اسلام، پیامبر اکرم یک روز سخنی بر زبان رانده و عملی انجام داده است که این سخن و این عمل، از ابعاد گوناگون دارای درس و معناست. نمی‌شود ما بگوییم که از غدیر و حدیث آن، فقط شیعه استفاده کند؛ اما بقیه مسلمانان  از محتوای  بسیار غنی‌ای که در این کلام شریف نبوی وجود دارد و مخصوص یک دوره هم نیست، بهره نبرند.»(۱۳۷۹/۰۱/۰۶) و یا با ارائه تفسیرها و تحلیل‌های تفرقه‌انگیزانه و وحدت‌گریزانه، بر اختلاف بین مذاهب اسلامی دامن زده‌اند.

۲. طرفداران اسلام سکولار: دومین جریان مقابل غدیر، مبلغان اسلام سکولارند که با تفاسیر فردگرایانه و مناسک‌گونه، تلاش کرده‌اند با به حاشیه بردن و یا حتی نادیده گرفتن ماجرای غدیر، دین را از دخالت در حوزه عمومی و حکومتی کنار بگذارند. در حالی‌که ماجرای غدیر پاسخی به ادعای اشتباه این جریان است. «آن کسانى که سعى کردند اسلام را از مسائل اجتماعى و از مسائل سیاسى برکنار بدارند و آن را منحصر کنند به مسائل شخصى و مسائل خصوصىِ زندگى افراد - و در واقع نگاه سکولار به اسلام داشته باشند که تبلیغات دشمنان و دست‌هاى دشمنان هم این بینش را در بین مسلمانان در طول سالیان دراز ترویج کرده است - جواب‌شان مسئله غدیر است. پیغمبر اکرم در آن موقعیّت حسّاس، در آخرین ماه‌هاى زندگى، به دستور خداى متعال، یک مسئله اساسى و مهم را بیان می‌کنند و آن عبارت است از پرداختن به مسئله حکومت براى بعد از زمان پیغمبر.»(۱۳۹۳/۰۷/۲۱) گرچه پیش از این، «اسلام با تشکیل حکومت در مدینه و تشکیل جامعه مدنی نبوی نشان داد و ثابت کرد که اسلام فقط نصیحت کردن، موعظه کردن و دعوت کردن به زبان نیست. اسلام می‌خواهد حقایق احکام الهی در جامعه تحقق پیدا کند.»(۱۳۸۹/۰۹/۰۴) ادعای طرفداران اسلام سکولار در حالی است که «سکولارترین حکومت‌های دنیا هم، علی‌رغم آنچه که ادعا می‌کنند، چه بدانند، چه ندانند، دنیا و آخرت مردم را در دست گرفته‌اند... جسم و جان مردم در اختیار آنهاست.»(۱۳۸۹/۰۹/۰۴) به‌همین علت است که: «امیرالمؤمنین فرمود: اگر از من اطاعت کنید، من شما را به بهشت می‌رسانم... این هدف امیرالمؤمنین [است]. رساندن انسان‌ها به بهشت، هم در زمینه‌ى فکرى مردم، [هم] در زمینه روحى و قلبى مردم، [هم] در حیات اجتماعى مردم، نقش مى‌آفریند.»(۱۳۹۳/۰۲/۲۳) این موضوع از آن جهت مهم است که «کسانى در گوشه‌وکنار وقتى صحبت از هدایت و راهنمایى و بیان حقایق دینى و مانند اینها می‌شود، می‌گویند آقا، مگر ما موظّفیم مردم را به بهشت برسانیم؟ خب بله؛ بله، همین است. فرق حاکم اسلامى با حکّام دیگر در همین است... اینجا بحثِ زور و فشار و تحمیل نیست؛ بحثِ کمک کردن است. فطرت انسانها متمایل به سعادت است، ما باید راه را باز کنیم؛ ما باید کار را تسهیل کنیم براى مردم تا بتوانند خودشان را به بهشت برسانند؛ این وظیفه ما است.»(۱۳۹۳/۰۲/۲۳)

غدیر در مقابل این دو انحراف دو پیام مهم برای امت اسلامی دارد. اول آنکه عنصر وحدت‌ساز در جامعه اسلامی است و دوم آنکه در مقابل سکولارها مبلغ اسلام سیاسی است. به همین دلیل است که از میان همه مناسبت‌ها و اعیاد دینی و مذهبی، عید غدیر را "عیدالله الاکبر" نامیده‌اند. «چرا؟ چون تکلیف امت اسلامی در زمینه‌ هدایت، در زمینه‌ی حکومت، در این حادثه‌ی غدیر معیّن شده است.»(۱۳۸۸/۰۹/۱۵)