رحمت حق می‌تراود از خراسان شما   
این من و این جان سرگردان به قربان شما

پای تا سر آتشم در شعله‌های اشتیاق
چون شقایق‌های سوزان در خیابان شما

دامن‌افشان کوله‌باری از گناه آورده‌ام
دردمندی تشنۀ یک جرعه درمان شما

تا بگیرم مرقد عرش‌آشیانت در بغل
وای اگر کوته شود دستم ز دامان شما

در کویر نامرادی ضامن آهو تویی
کز کمند آزاد شد با دست احسان شما

بی‌قرارم در غریبستان غربت، رحمتی
بر غریبی، همدم شام غریبان شما

     زائران در سایه‌سار عشق تو آموختند
راز پرواز از کبوترهای ایوان شما

پرتوِ توحید گیرد زآن فروغ ایزدی
صبح نیشابور از لعل دُرافشان شما

از فراسوی فلک تا کوی تو صف بسته‌اند
سر به سر خیل ملائک برخیِ جان شما

سر برآرد هر سحر از معجز پیغمبری
شب‌شکن خورشید خاور از گریبان شما

یوسف مصر ملاحت چلچراغ‌افروز کرد
دیدۀ یعقوب را در بیت احزان شما

دیدۀ دل تا شود روشن به نور معرفت
مِهر و مَه شد روز و شب، آیینه‌گردان شما

هر جوانه کو برآرد سر ز خاک پاک توس
خورده آب از جنبش دریای جوشان شما

هفت‌بند هستی من نینوای دیگری‌ست
نغمه‌ساز شور و مستی در نیستان شما

در بهارستان حیرت با خزان دم‌ساز باد
گر نباشد دیدۀ انصاف حیران شما

شیوۀ مهمان‌نوازی واژۀ لبخند توست
کآورد صد چشمۀ نوش از نمکدان شما