از راه می‌رسند شتابان جوانه‌ها
با هر کدامشان ز جوانی نشانه‌ها

بیم و امید و عشق و تمنّا و آرزو
خواب و خیال و خاطره‌ها و فسانه‌ها

آنک مسافران جوانی که می‌برند
بار گران توشۀ فردا به شانه‌ها

با کاروان دانش و فرهنگ می‌روند       
آکنده کوله‌بار خود از پشتوانه‌ها

همچون پرندگان سبک‌بال می‌پرند      
از شاخسارها به سوی آشیانه‌ها

موجند و پای بر سر دریا نهاده‌اند
تا سر فرونهند به پای کرانه‌ها

در چشمشان ز شعلۀ شادی شرارها
در سینه‌شان ز آتش ایمان زبانه‌ها

در دستشان برای تماشا چراغ‌ها
در پایشان برای تکاپو بهانه‌ها

سرمست و با طراوت و شاداب و با نشاط
با نغمه‌ها و هلهله‌ها و ترانه‌ها

هر چند از بهار جوانی گذشته‌ام
زین پس من و جوانی و عشق جوانه‌ها