مستم به روی ساقی، فارغ ز ننگ و نام
شکر خدا که خادم خُمخانه‌ایم و جام

جانم ز خاک میکده‌اش زندگی گرفت
یعنی سعادت ابدی باد مستدام

جنّت به جز هوای تو مولا زهی عبث
نیکی به غیر دل به تو دادن، خیال خام

مهر تو سرفرازی و الطاف ایزدی‌ست
خرّم کسی که داد خداوندش این مقام

مولای من دلی به تو دادم من از ازل
زان رو مراست تا به ابد زندگی مدام

اصبحتُ زائراً به ولای تو یا علی
امسیتُ باکیاً به فراقت علی‌الدّوام

ماییم و تنگدستی و بیچارگی ولی
مفتاح خیر هر دو جهان رمز این کلام

یا مظهرالعجایب و یا واهب‌العطا
چشم امید ما به تو و وادی‌السّلام