رمضان کشتی نوح است، نمانید شما
ترسم آن است که خود را نرسانید شما

بادبان‌های شب قدر چنین می‌گویند
این زمان جانب خورشید برانید شما

همه رفتند، همه جانب خورشید شدند
هان! بیایید اگر سوخته‌جانید شما

سوی آن گنبد و گلدستۀ سبز ازلی
چون کبوتر همگی دل بپرانید شما

دل من مرده، هلا! زنده‌دلان شب قدر
بر دلم فاتحه‌ای تازه بخوانید شما

از جوان‌پیری ما هیچ مگیرید سراغ
دمتان گرم که پیران جوانید شما

مرحباتان که در این دور هدر، دور هَبا
گِرد خورشید ازل در دَورانید شما

درد ما دلشدگان را بسرایید به شعر
داد ما سوختگان را بستانید شما