سختیِ در پیله جان‌کندن به‌آسانی گذشت
گریۀ پروانه از دیوار سیمانی گذشت

من یقین دارم به روز وصل، ای درد فراق!
روزگاری که مرا می‌شد برنجانی گذشت

بعد از این هنگامۀ شادی‌ست ای غم! روزگار
یا نمی‌داند گذشتی یا نمی‌دانی گذشت

ماه پنهان در حجاب ابرها گیسو گشود
کار دل‌های پریشان از پریشانی گذشت

شوق حجّ ناتمامی در طوافم تازه شد
هفت بار از خاطرم این فکر نورانی گذشت

وای از تردید و داد از شکّ و فریاد از درنگ
فرصت پاسخ به آن لبخند ربّانی گذشت

حرف دشمن از زبان دوستان آمد به گوش
کس نمی‌داند چه بر یار خراسانی گذشت