بیانات در دیدار مردم آذربایجان شرقی
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
به همه برادران و خواهران عزیز خوشامد عرض میکنم و تشکّر میکنم از این‌که در این ایّام نورانی، رنج سفر در این راه طولانی را بر خود هموار و حسینیّه و فضای کار ما را معطّر و منوّر کردید. این حرکت مردم عزیز و هوشیار تبریز - یعنی زنده نگه‌داشتن نام و یاد بیست‌ونهم بهمن - حقّاً و انصافاً یک حرکت آگاهانه و ناشی از بیداری است. سیاستهای اقتدارطلب جهانی، همه سعی خود را متمرکز کرده که یادگارهای انقلاب و نشانه‌های غیرت دینی و غیرت ملی مردم را زیر آواری از جنجالهای تبلیغاتی خود پنهان کند و از یادها ببرد. اما دلهای بیدار و جانهای آگاه و هوشیار، درست نقطه مقابل آن سیاست شیطانی عمل میکنند؛ یعنی چیزهایی را که پرچم عزّت و افتخار این ملت است، بر سرِ دست نگه میدارند. بیست‌ونهم بهمن از این قبیل است و شما با این حرکت خود - آمدن این راه طولانی و اجتماع در این‌جا - این نام و یاد را زنده نگه میدارید. این حقیقتاً بیداری است. بنده خطاب به شما عزیزانی که در این‌جا هستید و خطاب به مردم تبریز و آذربایجان عرض میکنم:
آذربایجان! اویاخسان
انقلابا دایاخسان
این بیداری خیلی ارزش دارد و همین بیداری بود که حادثه بیست‌ونهم بهمن را در سال ۱۳۵۶ به‌وجود آورد. مردم شجاع تبریز و مبارزان حقیقی و راستین، چهلم شهدای قم را چنان بر سر دست گرفتند که در حقیقت انقلاب را به حرکت درآورد. این عمل، هوشیاری میخواست. رژیم طاغوت خیال میکرد که با سرکوب قیام مردم قم در نوزدهم دىِ آن سال، مسأله تمام شد. اما تبریزیها نگذاشتند و چهلم شهدای قم و آن حرکت عظیم را در بیست‌ونهم بهمن در سطح کشور به‌وجود آوردند و آن توفان را به راه انداختند. این هوشیاری است. هم هوشیاری است، هم غیرت دینی و ملی و هم ایثارگری و فداکاری. مجموعه این صفات و خصایل، مردم تبریز و آذربایجان را ممتاز کرده است. قبل از انقلاب، در حوادث مشروطه و در حوادث قبل از مشروطه هم همین‌طور بود. در حادثه تحریم تنباکو و مبارزه با کمپانی انگلیسی و سلطه اقتصادی انگلیس بر ایران، یکی از محورهای مبارزه، تبریز و مرحوم «حاج میرزا جواد مجتهد» عالم بزرگ تبریز بود. مگر این سوابق فراموش شدنی است!؟
بعد از انقلاب هم که فتنه‌ها شروع شد و در هر نقطه از کشور فتنه ایجاد کردند، امید زیادی به تبریز و آذربایجان داشتند که در آن‌جا فتنه‌گری آنها به نتیجه برسد؛ اما جواب این فتنه‌ها را خودِ مردم تبریز و آذربایجان دادند. نشانه عظمت انقلاب و دینداری در آذربایجان، هم، شهدای عالی مقام این استان، شخصیتهای برجسته علمی و سیاسی آن‌جا، روحانیون والامقام و دو شهید محراب است. در شهرهای دیگر هم شهدای محراب داشته‌ایم، اما در تبریز دو شهید محراب داریم؛ مرحوم شهید «قاضی» و مرحوم شهید «مدنی» اعلی اللَّه‌مقامهما. این، موتور اصلىِ حرکت اساسىِ یک ملت است.
یک ملت برای این‌که از فقر، ذلّت، زیر سلطه ماندن، بیسوادی و از همه آثار نکبتبار تسلّط طواغیت نجات پیدا کند، به همین چیزها احتیاج دارد. چنین ملتی باید آگاه و بیدار باشد، قدرت تحلیل داشته باشد، به‌موقع همه چیز را بفهمد و به موقع اقدام کند، دین - که مایه قوّت یک انسان در همه میدانهای زندگی است - در آن ملت عمیق باشد، غیرت که مایه حفظ هویّت دینی و ملی یک ملت است، در او زنده باشد و تنبل و تن‌پرور نباشد. این صفات در شمإ مردم هست. در گذشته بود، امروز هست و به فضل الهی در آینده هم خواهد بود. با همین خصوصیّات بود که ملت ایران پیروز شد و امروز دشمنان این ملت میخواهند با همین خصوصیّات مبارزه کنند. مبارزه امروز استکبار با همین چیزهایی است که موتور حرکت یک ملت است: مبارزه با آگاهی مردم است، مبارزه با غیرت دینی و ملی مردم، وحدت مردم، ایثارگری و مقاومت مردم است. امروز مبارزه دشمن، مبارزه تبلیغاتی است و بوقهای تبلیغاتی دشمن همه فضاهای ممکن را علیه ملت ایران پُر میکند. اما ملت ایران دست از ارزشهای اصیلِ خود برنداشته و برنمیدارد. امسال بیست‌ودوم بهمن را دیدید!؟ بگذارید خبرگزاریها کتمان و انکار کنند. از خودِ ملت ایران که نمیتوانند کتمان کنند! امسال درست در همان وقتی که سردمداران استکبار جهانی و کاخ‌نشینان کاخ سیاه انتظار داشتند که مردم خاطره انقلاب را به یاد نیاورند و مورد اعتنا قرار ندهند، مردم در همه شهرهای کشور با قوّت و قدرت و نشاط و اهتمام به میدان آمدند و نشان دادند که بیدار و آگاهند؛ به راه خود مؤمن و به استقلال و عزّت و افتخار خود علاقه‌مند هستند.
همه دعوای انقلاب با مراکز قدرت جهانی سر همین یک کلمه است. آنها میگویند بگذارید ما برکشور شما مسلّط شویم و منافع خودمان را تأمین کنیم؛ شما هرچه شُدید، شُدید. اگر در علم عقب افتادید، بیفتید؛ اگر به خاک سیاه نشستید، بنشینید؛ اگر تحقیر شدید، بشوید و اگر ناموس و شرف و حیثیت ملی و گذشته و تاریخ شما پایمال شد، بشود. اینها مهم نیست، مهم این است که مراکز قدرت، امریکا و صهیونیستها به منافعشان برسند! حرف آنها این است. در مقابل، حرف ملت ایران این است که ما اجازه نمیدهیم که شما دزدانِ سر گردنه و وحشیهای در لباس متمدّن، در کشور ما به آرزوهای خودتان برسید. ملت ایران با حضور خود در صحنه در این بیست‌وچهار سال، آشکارا و با همه وجود به مراکز قدرت جهانی و طمع‌ورزانِ دنیا گفته و ثابت کرده است که حتّی یک قدم عقب نخواهد نشست.
بدیهی است که دشمن مایل نیست اهداف و مقاصد خیانت‌آمیز و جنایتبار خود را برای ملتها تشریح کند. لذا از دور شعارهای انسان دوستی، حقوق بشر، دمکراسی و غیره را بر سرِ دست میکند. اما این دروغگویی و فریب نمیتواند زیاد باقی بماند. قدرت‌طلبان و مستکبرانِ عالم، در عمل خودشان را افشا میکنند. همین حالا در قضیه عراق ببینید. امریکاییها صریحاً میگویند ما میخواهیم به عراق بیاییم و یک حاکم امریکایی را حداقل به مدت دو سال بر سرِ کار بگذاریم. این، افشای مافیالضّمیر امریکاییهاست. آنها در ته دلشان همین را میخواهند و به کمتر از این راضی نیستند. اگر بخواهند یک حاکم دست‌نشانده عراقی را هم بر سرِ کار بگذارند، باز آنها را اشباع نمیکند. آنها میخواهند یک ملت، یک کشور و یک مجموعه منابع انسانی و مالی و مادّی را یکجا و یکپارچه در حلقوم شرکتهای افزون‌طلب صهیونیستی و مراکز قدرت جهانی بریزند و به کمتر از این راضی نیستند. خواست آنها این است.
البته امروز این خواست عملی نیست. بله؛ روزی در صد سال پیش، صدوپنجاه سال یا هفتاد سال پیش، استعمارگران آن روزِ دنیا در آفریقا و آسیا از جهالت و بیخبری و عقب‌ماندگی ملتها استفاده میکردند و از این کارها میکردند و میتوانستند بکنند. همچنان که در هند، الجزایر و امریکای لاتین کردند. آن وقتها میشد، اما امروز اشتباه میکنند. سردمداران امریکا اشتباه میکنند و امروز روز این حرفها نیست. همه مسلّم بدانند که امریکا ولو از لحاظ فتح ظاهری هم بر عراق تسلّط پیدا کند، در نهایت از ملت عراق چنان تودهنی خواهد خورد که از اریکه قدرت به زیر خواهد افتاد. این‌طور نیست که امروز هر کاری که میخواهند، با ملتها انجام دهند. میگویند میخواهیم نقشه خاورمیانه را عوض کنیم یا میخواهیم بر کلّ خاورمیانه مسلط شویم. به چه حقّی!؟ مگر ملتها مرده‌اند!؟ ملت ایران در مقابل چنین افزون‌طلبی و چنین تکبّر و غروری ایستاد. ملت ایران از حقّ خود دفاع کرد و امروز هم از حقّ خود دفاع میکند. آنها سالیان متمادی با دست مزدوران مستکبر خود - که خاندان پهلوی و سلاطین طاغوتی باشند - این ملت را از همه چیز عقب نگه داشتند. آنها این ملت را از علم و معیشت و از دنیا و آخرت دور نگه‌داشتند. این ملت در نهایت به خود آمد؛ با نام خدا و با نام قرآن و اسلام بیدار شد، مجاهدت کرد و جانهای عزیزی را در این راه قربانی داد تا توانست سرِپای خود بایستد. امروز این ملت مستقلّ است و میخواهد مستقل بماند. همه جنجالهای استکبار برای این است که این استقلال را - که با این قیمت گران به دست ملت ما آمده است - از او بگیرد؛ اما مگر میشود!؟ مگر ملت اجازه میدهد!؟
این ملت مستظهر به دین و متّکی به ایمان راسخ و فرهنگ عمیق و عریق تاریخی خود است. این ملت زنده است. جوانان این ملت در بین جوانان دنیا نمونه‌اند. در حالیکه در دنیا جوانان غرق فسادند و اوّلین مسأله برای آنها مسأله شهوانی و لذّتهای جنسی و جسمی است، ملت ایران جوانان پارسا، مؤمن، شجاع، آماده به کار و امتحان داده در میدانهای دشوار، تربیت میکند. این جوانان با جوانان دیگر در سطح دنیا، قابل قیاس نیستند. مگر این ملت گذشته و تاریخ و فداکاریهای خود و روزهای بسیار برجسته و درخشان دوران انقلاب را فراموش میکند!؟ مگر مردم بیست‌ودوم بهمن، بیست‌ونهم بهمن، نوزدهم دی و هفده شهریور را فراموش میکنند!؟
به شما جوانان عرض میکنم: عزیزان من! این کشور مال شماست. نوبتِ شماست. باید خودتان را از لحاظ علمی و اخلاقی و از لحاظ روحیه همیشه در حال آماده نگه دارید. بدانید که برای سربلندی یک کشور، باید نسلها پیدرپی مجاهدت و تلاش کنند. یک نسل تلاش کرد این انقلاب را به‌وجود آورد. جمعیت عظیم دیگری تلاش کردند این کشور را از فشارهایی که بر اثر این انقلاب بر این ملت وارد میشد، در جنگ، در محاصره اقتصادی و در بقیه چیزها حفظ کردند. امروز هم دوران دیگری است، و من به نسل جوانِ امروز کشورمان اعتماد دارم. من با همه وجود معتقدم که نسل جوانِ امروز خواهد توانست نقش تاریخی خود را در همه امتحانهای دشوار ایفا کند.
ملت، اسلام و انقلاب و نظام خود را دوست دارد. هرگاه مشکلاتی - چه مشکلات اقتصادی و چه مشکلات اجتماعی - در سطح جامعه وجود داشته باشد، دشمن سعی میکند اینها را به پای انقلاب بگذارد. ملت ایران هوشیارانه میداند که سهل‌انگاریها و کوتاهیهایی که ممکن است بعضی از مسؤولان در هر بخشی داشته باشند، به انقلاب ربطی ندارد. انقلاب پرچم عزت این ملت است و ملت این پرچم را در دستِ استوار خود محکم نگه خواهد داشت و به فضل پروردگار تسلیم امام زمان ارواحنافداه و عجّل‌اللَّه‌فرجه خواهد کرد.
امیدوارم خداوند شما را حفظ کند. عید سعید غدیر و عید ولادت امام هادی علیه‌الصّلاةوالسّلام را بر همه شما مبارک گرداند. شهدای عزیز شما و همه شهدای عزیز ما را با پیغمبر محشور کند و روح مطهّر امام راحل را با اولیای مقرّب خود محشور فرماید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته