بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

روز ارتش را به همه کارکنان عزیز این سازمان خدمتگزار و همچنین به ملت ایران تبریک عرض میکنم. روز ارتش، یک روز تاریخىِ پُر مضمون و جزو خاطره‌های ماندگار و معنادار به حساب می‌آید. مضمون این روز از این جهت مهمّ است که بقا و اعتلای ارتش در کشور ما مبدأ تاریخ شد. شاید برای جوانهای ارتش این سخن آموزنده باشد که خیلیها در صدد بودند در آغاز انقلاب سرمایه‌های ملی را به بهانه‌های مختلف از بین ببرند؛ کمااین‌که نسبت به بعضی از سازمانها این کار را هم کردند. یکی از سرمایه‌هایی که به نابودی آن کمر بسته بودند، سازمان ارتش بود؛ اما امام بزرگوار ما در جهت خنثی کردن این توطئه، هشیارانه قیام کرد. لذا ارتش به عنوان یک سازمان انقلابی و مؤمن، وسط میدان آمد.

نکته مهم این است که برای نوسازی ارتش و برای جهت‌دهىِ انقلابی به آن، هیچ عنصر غیر ارتشی داخل ارتش نشد؛ بلکه عناصر مؤمن ارتش و انسانهای آگاه و هوشیاری که در بدنه ارتش کم نبودند، آستین بالا زدند و این کار بزرگ را انجام دادند. علی‌رغم این که رژیم فاسد پادشاهی سعی داشت ارتش را به طور کامل به بیگانگان وابسته کند و با وجود این که مهره‌های بیوفای به مردم و وفادار به دشمنان، آن روز در رأس این ارتش قرار گرفته بودند، اما بدنه - که متشکّل از مردم مؤمن و مردم معمولی ایران بود - خود را سالم نگه داشته بودند. عناصری از ارتش - که امروز بعضی از آنها بحمداللَّه حضور دارند، بعضی هم به شهادت رسیده‌اند یا به لقای الهی رفته‌اند - به وسط میدان قدم گذاشتند؛ طرح نوسازی و انقلابیسازی ارتش را خودشان طرّاحی کردند، خودشان هم دنبال کردند، خودشان هم به نتیجه رساندند. بنابراین نسل جوان امروز ارتش ما مدیون آنهاست. پیوند بین نسل جوان ارتش و آن نسلی که توانست ارتش را از دست بیگانگان و بیگانه‌پرستان خارج کند و در اختیار ملت ایران بگذارد، یک پیوند همیشگی و دائمی است. جوانها باید قدر این پیشکسوتها را بدانند. به هر حال ارتش جمهوری اسلامی ایران با موازین یک ارتش کارآمد شکل گرفت؛ توانست تجربه‌های باارزشی را در میدانهای جنگ نشان دهد و برای خود افتخار کسب کند. یک ارتش، بزرگترین افتخارش این است که مدافع ملت و کشور باشد و در میدان خطر از خود کارایی نشان دهد. ارتش جمهوری اسلامی این دو خصوصیت را از خود نشان داد.

امروز میدان برای تعالی ارتش باز است. سال رفتار علوی، در هر جایی مصداقی دارد. جوانهای ارتش جمهوری اسلامی ایران میتوانند به امیرالمؤمنین به عنوان الگوی رفتارىِ یک انسان فداکار و بااخلاص نگاه کنند و رفتار علوی را در رفتار خود منعکس نمایند: کار خستگیناپذیر، تلاش مخلصانه و سعی در تعالىِ هرچه بیشتر علمی و عملی. مسؤولان سطوح بالای سازمان ارتش هم به عنوان سرداران شجاع و پاکدامن میتوانند رفتار علوی را الگوی خودشان قرار دهند. وجود امیرالمؤمنین به عنوان یک رئیس، یک فرمانده و یک مسؤول، مظهر پاکی و شفّافیت و صداقت بود. او آسودگی را به خودش راه نداد؛ نسبت به زیردستان تفرعن نفروخت؛ خود را همه جا بنده خدا و خدمتگزار مردم دانست و مخلصانه - بدون چشمداشت به دنیا - کار کرد. این میتواند در رفتار ما و رفتار هر کسی که در هر مجموعه‌ای مسؤول است، به عنوان رفتار علوی خود را نشان دهد.

یک پایه اقتدار ملی، در نیروهای مسلح است. اقتدار ملی، یعنی اقتدار ملت. اقتدار ملت در عملکرد مسؤولان یک کشور خود را نشان میدهد. اگر عملکرد مسؤولان در گذاردن و اجرای قانونها، در صداقت و پاکدامنی، در تلاش و خستگیناپذیری، در به میان آوردن ابتکارهای خلاق و کارساز، در الگو قرار دادن انسانهای برجسته و نمونه، در طرد کردن انسانهای فاسد - که این زمینه‌ها هم جز با ایمان مخلصانه‌ی به خدا به طور کامل میسر نیست - عملکرد خوبی باشد، ملت احساس اقتدار میکند.

اقتدار ملی، هم زمینه نظامی دارد، هم زمینه اقتصادی دارد، هم زمینه سیاسی دارد، هم زمینه سازمانی دارد. در همه‌ی زمینه‌ها مسؤولان میتوانند کاری کنند که ملت احساس اقتدار کند. وقتی که دشمنی به مرز حمله میکند، اگر مسؤولانِ دفاع از مرزها وظیفه خودشان را خوب به انجام رسانند، ملت احساس اقتدار میکند. هنگامی که سیاستمداران زورگوی جهانی با انواع بازیهای سیاسی خواستند بر کشور و ملتی چیزی را تحمیل کنند، اگر دستگاه سیاسی آن کشور توانست هوشیارانه و مدبّرانه تحمیل دشمن را پس بزند، ملت احساس اقتدار میکند. وقتی که همه سرمایه‌اندوزان بین‌المللی سعی میکنند یک ملت و یک کشور را در چنبره اختاپوس اقتصادىِ خودشان درآورند و با نامهای فریبنده و بناحق، منابع یک ملت را جذب کنند، اگر مسؤولان اقتصادی کشور توانستند با تدبیر و هوشیاری و با سرعت عمل متناسب، تدابیر لازم را پیش گیرند و مانع از نفوذ پنجه دشمن در اقتصاد کشور شوند و اقتصاد ملی را شکوفا کنند، ملت احساس اقتدار میکند. اقتدار ملی یک مفهوم و مقوله کاملاً پیچیده و مرکّب است که نه به معنای نظامیگری است و نه نظامیگری نبودن آن باید بهانه‌ای برای منزوی کردن کار نظامی شود. نظامیان هم به نوبه خود در اقتدار ملی شریکند. در یک مجموعه نظامی، اقتدار ملی با کارایی نظامی و رشد خُلقیّات جوانمردانه در آنها، خود را نشان میدهد.

من بر وحدت بین نیروهای مسلّح - چه سازمانها و چه نیروهای داخل یک سازمان - تأکید میکنم. وحدت به معنای یکی شدن نیست؛ وحدت به معنای هماهنگی و همدل بودن است. سازمان ارتش و سپاه و نیروی انتظامی، هر کدام در وظایف مقرّر و تعریف شده خودشان، هم خوب کار کنند و خود را از لحاظ کیفیّت بالا ببرند و هم دیگران را به رسمیّت بشناسند و برای آنها احترام و ارزش قائل شوند و با آنها همدل باشند. این میشود مظهر اقتدار ملی.

امروز شما میبینید همان کسانی که دم از صلح و حقوق بشر میزنند، بیشترین ضربه‌ها را به صلح و حقوق بشر وارد میکنند. چرا سازمانهای مدافع صلح، کشور متجاوزی را که به همسایه خود تجاوز میکند، محکوم نمیکنند؟ چرا سازمانهای مدّعی دفاع از حقوق بشر، از حقوق ملت فلسطین دفاع نمیکنند؟ آیا ملت فلسطین جزو بشر نیست، یا آن مدّعا، دروغ و پوچ و در خدمت هدفهای استکبار جهانی است؟

امروز دستگاههای پنهان و آشکار قدرت - چه در زمینه‌های اقتصادی، چه در زمینه‌های نظامی و چه در زمینه‌های امنیتی - کار میکنند، برای این که میلیاردها انسان را به زیر سلطه خودشان درآورند. اینها در جاهایی موفّق میشوند، در بعضی جاها هم ناکام میمانند. یکی از جاهایی که ناکام ماندند - و به فضل پروردگار و به همّت شما ملت ایران باز هم ناکام خواهند ماند - کشور بزرگ و ملت عظیم‌الشّأن ایران است. بدون تردید در مورد ملت و کشور ایران، استکبار جهانی و دستهای قدرت‌طلبِ بین‌المللی ناکام خواهند بود. خدا را شکر میگوییم که ملت ایران بیدار است؛ خدا را شکر میگوییم که نیروهای مسلّح ما، هوشیار و آگاهند؛ خدا را شکر میگوییم که دلها با ایمان به خدا نورانی است. این ایمان به خدا را قدر بدانید و رابطه خودتان را با خدا بیشتر کنید.

امیدوارم ان‌شاءاللَّه همیشه مشمول ادعیه زاکیّه حضرت بقیةاللَّه ارواحنا فداه باشید و در شمار خدمتگزاران و سربازان آن حضرت به حساب آیید. خداوند ارواح مطهّر شهیدان را از همه شما راضی و خشنود کند و روح مطهّر امام بزرگوار را دعاگوی شما قرار دهد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌