بیانات در خطبه‌‌های نماز عید سعید فطر
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدللَّه ربّ العالمین. الحمدللَّه خالق الخلق و باسط الرّزق و فالق الأصباح، دیّان الدّین، ربّ العالمین. نحمده و نستعینه و نؤمن به و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه، سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین المنتجبین. الهداة المهدیّین. سیّما بقیّةاللَّه فی الأرضین. اوصیکم عباداللَّه بتقوی اللَّه.
در خطبه اول نماز عید فطر، فقط دو مطلب را به شما برادران و خواهران عزیز نماز گزار عرض میکنم. اوّل، تبریک این عید بزرگ اسلامی است. تبریک عید فطر، به معنای تبریکِ گذراندنِ موفّقیت‌آمیز ماه مبارک رمضان است. خدا را شکرگزاریم که ملت ما را موفّق کرد که امسال هم ماه رمضانِ حقیقتاً مبارکی را بگذراند. فضای کشور در سرتاسر ماه رمضان، با توجّهات مؤمنان و احساسات پاک جوانان مؤمن و انفاس قدسیّه روزه‌داران معطّر بود. امسال بحمداللَّه ماه رمضان از لحاظ توجّهات و توسّلات و موفّقیتهای مردم در زمینه‌های خودسازی معنوی، از سال گذشته و سالهای قبل از آن بهتر بود. این را قدر بدانیم و اثرات مبارکش را برای خود و ملتمان حفظ کنیم. ماه رمضان، ماه خودسازی است و خودسازی برای حرکت به سمت جلو است. ان‌شاءاللَّه این راه و این سیر و این حرکت مبارک را - که ملت بزرگ ایران در طول این بیست‌ویکی دو سال دنبال میکند - با موفّقیت ادامه دهیم، و این همان نکته دومی است که خواستم عرض کنم؛ قدردانی از برکات الهی و توفیقاتی که در این ماه بر ملت ایران نازل فرموده است.
روز عید فطر - همچنان که در روایت امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام هست - به روز قیامت تشبیه شده است؛ (۱) یعنی روز پاداش. ان‌شاءاللَّه این اجتماع عظیم شما در این مراسم معنوی و عبادی و سیاسی، توجّه و رحمت الهی را به سوی شما جلب کند و ملت ایران و مسؤولان کشور و همه کسانی که در هر نقطه‌ای از کشور و در هر بخشی از بخشهای عظیمِ تلاشِ این ملت مسؤولیتی دارند، بتوانند با توکّل به خداوند متعال، با توجّه به راهنماییهای الهی در قرآن و در کلمات اهل بیت علیهم‌السّلام و به دنبال انگشت اشاره مرد بزرگِ معنوی دوران ما و جانشین پیامبران - امام بزرگوارمان - این راه را ادامه دهند و ان‌شاءاللَّه سعادت ملت و آینده این کشور را تأمین کنند.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، ملت ایران را در پیمودن راه سعادت و تعالی و کمال، موفّق و مؤیّد فرما.
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
والعصر. انّ الانسان لفی خسر. الّا الذین امنوا و عملوا الصّالحات. و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر. (۲)
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدللَّه ربّ العالمین. والصّلاة والسّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی آله الأطیبین الأطهرین المنتجبین. الهداة المهدیّین المعصومین. سیّما بقیّةاللَّه فی الأرضین. و استغفراللَّه لی و لکم. اوصیکم عباداللَّه بتقوی اللَّه.
مجدّداً همه برادران و خواهران عزیز نمازگزار را به رعایت تقوای الهی توصیه میکنم.
در این خطبه، دو سه مطلب به اختصار درباره مسائل جاری جهان و جامعه اسلامی و ملت عزیز ایران عرض میکنیم.
اوّلاً میلاد حضرت مسیح علیه‌السّلام - پیغمبر بزرگ الهی - را به همه مؤمنان عالم، به همه مسیحیان و مسلمانان، صمیمانه تبریک عرض میکنم. ارزش حضرت مسیح علیه‌السّلام از نظر مسلمانان، بلاشک کمتر از ارزش و قدر و قیمت آن حضرت در چشم مسیحیانِ مؤمنِ به مسیحیت نیست. این پیغمبر بزرگ الهی، همه دوران حضور در میان مردم را با مجاهدت گذرانید تا بتواند در مقابل ظلم و تعدّی و فساد و کسانی که با تکیه به زر و زور، ملتها را به زنجیر کشیده بودند و آنها را به جهنّم دنیا و آخرت میکشاندند، ایستادگی کند. رنجهایی که این پیغمبر بزرگ از دوران کودکی - که خدا نبوّت را از همان دوران کودکی به او داد - متحمّل شد، همه در این راه بوده است. انتظار این است که پیروان حضرت مسیح و همه کسانی که آن بزرگوار را از عظمت و معنویتِ والا و متناسبِ جایگاه رفیع او برخوردار میدانند، در این راه به او تأسّی کنند.
امروز بسیاری از کسانی که دم از پیروی از حضرت مسیح میزنند، راهی غیر از راه حضرت مسیح میروند. هدایت حضرت عیسیبن‌مریم علینبیّناوعلیه‌السّلام، هدایت به سوی عبودیّت خدا و مقابله با فرعونیّت و طغیان است. امروز کسانی با ادّعای پیروی از آن پیامبر بزرگ الهی، در جایگاه فرعونیان و طواغیتی نشسته‌اند که عیسیبن‌مریم با آنها مبارزه میکرد. امید است آغاز سال مسیحی، بر مسیحیان و بر مسلمانان - بخصوص بر مسیحیانِ هم‌میهن ما - مبارک باشد.
مسأله مهمِ این دوران، مسأله فلسطین است که انتفاضه بزرگ فلسطین و بیت‌المقدّس همچنان ادامه دارد. کسانی که گمان میکردند میتوانند با اِعمال زور و فشار، ملت فلسطین را از مطالبه حقِ‌ّ مسلّمِ خودش منصرف کنند، اشتباه کرده بودند؛ نتوانستند و نخواهند توانست ملت فلسطین را از ادامه این راه برگردانند. ممکن است با سرکوب و فشار و ارعاب، چند صباحی این نسل را به سکوت تحمیلی و اجباری وادار کنند؛ اما این خوابِ خوشِ بیتعبیری است که صهیونیستها گمان کرده‌اند خواهند توانست از این پس به‌راحتی بر سرزمین غصب‌شده فلسطین حکومت کنند.
مردم دنیا و ملتهای مسلمان از مبارزان مظلوم فلسطینی پشتیبانی کردند. ملت عزیز ما با همه فریاد خود، پشتیبانی خویش را از حرکت مردم فلسطین نشان داد. من لازم است از همّت شما مردم عزیز که در راهپیمایی عظیم روز قدس و اجتماع پُرشکوه نماز جمعه، با شکوه و عظمت فراوانی متجلّی شد، با همه وجود تشکّر کنم.
ملت عزیز ما مثل همیشه به کشور خود، به تاریخ خود و به مسؤولان کشور آبرو داد. امسال در همه دنیای اسلام، روز قدس با کیفیّت ویژه‌ای برگزار شد؛ همچنان که پیش‌بینی میشد این‌طور بشود؛ و این به خاطر حقّانیت فریاد مظلومانه ملت فلسطین است. امیدواریم که دولتها هم با ملتهای خودشان همین‌طور همکاری کنند و ملت فلسطین را کمک نمایند. آن مردم مظلوم و مقهور و محاصره‌شده به وسیله سنگدل‌ترین و سبع‌خوترینِ دشمنان، احتیاج به کمک دارند. هم ملت ما، هم دولت ما، هم ملتها و دولتهای مسلمانِ دیگر وظیفه دارند تا آن‌جا که میتوانند، به این ملت مظلوم کمک کنند. این یک وظیفه دینی و انسانی و خردمندانه است که عقل به آن حکم میکند و یک وظیفه تاریخی است که تاریخ درباره آن قضاوت خواهد کرد.
درباره مسائل کشور و مسائل ملت عزیزمان، دوسه نکته کوتاه عرض میکنم. عزیزان من! آنچه که ملت و کشور ما را در مقابل توطئه‌های بیحسابِ دشمنان و توطئه‌گران مصونیّت بخشیده است، چند عامل مهم بوده است که یکی از مهمترین آنها وحدت کلمه آحاد ملت است. هر ملتی که متّحد باشد، هر ملتی که میان خود تنازع و جدالِ ویرانگر نداشته باشد، هر ملتی که با مسؤولان خود یکدل و یکزبان باشد و مسؤولانش را از خود بداند و مسؤولان هم به وظایفشان در مقابل ملت عمل کنند و خود را خدمتگزار مردم بدانند، آن ملت در مقابل همه دشمنیها شکست‌ناپذیر خواهد شد. این یک امر قهری است؛ ملت ما این را در طول این بیست‌ودو سال تجربه کرده است؛ ما در میدانهای سخت، این شکست‌ناپذیری را نشان دادیم. هر کس با ملت ایران دشمنی میکند، یکی از بزرگترین دشمنیهایش عبارت است از این‌که این وحدت عظیمِ ملی و این همدلىِ ملت با مسؤولان را از بین ببرد یا در آن خدشه‌ای به وجود آورد. این دشمنی است؛ بعضیها این دشمنی را میکنند.
ما از دشمنی که میلیونها دلار خرج میکند و کسانی را مسؤول این کارها قرار میدهد - مسؤول جنگ روانی، مسؤول شایعه‌پراکنی، مسؤول توطئه، مسؤول تفرقه‌افکنی - نه تعجّب میکنیم و نه گله؛ دشمن است دیگر. اما از کسانی که در داخل کشور فریب آن دشمن را بخورند، کار او را دنبال نمایند و به او کمک کنند، گله میکنیم. البته اگر یک وقت لازم شود، به گله هم اکتفا نمیکنیم. همکاری با دشمن، دشمنی است؛ البته دشمنی با شخص نیست؛ دشمنی با یک مسؤول یا یک جمع مسؤول نیست؛ دشمنی با مصالح ملت است و این دشمنی را هیچ کس نمیتواند تحمّل کند و نباید تحمّل کند. من میبینم که بعضی بر طبل دشمنیها میکوبند. ملت ما بحمداللَّه متّحد است. هر کس در هر مجموعه‌ای بخواهد دلهای ملت را نسبت به یکدیگر بدبین و چرکین کند، یقیناً از چشم ملت میافتد و ملت او را دوست خود به حساب نمیآورد.
به مسؤولان در سطوح مختلف هم عرض میکنم که یکی از راههای موفقیتِ عملی و جاگرفتن در چشم مردم، همکاری دستگاههای مختلف و همکاری قوای سه‌گانه است؛ نباید همدیگر را تضعیف کنند. هیچ کس نباید قوای مسؤول مملکت را تضعیف کند. هیچ کس نباید مجلس شورای اسلامی را تضعیف کند. ممکن است شما از اظهارات یا از موضعگیری یک یا چند نماینده خرسند و خشنود نباشید، اما نباید مجلس را تضعیف کرد. مجلس نهاد قانونىِ معتبری است، مثل نهادهای قانونىِ معتبرِ درجه یک دیگر. قوّه قضایّیه را نباید تضعیف کرد. اگر کسی با حکم فلان دادگاه در فلان قضیه مخالف است، نباید قوّه قضایّیه را تضعیف کند. بالاخره هر حکمی یک عدّه موافق و یک عدّه مخالف دارد. دولت را نباید تضعیف کرد. ممکن است شما عملکرد فلان مسؤول را نپسندید یا چند ایراد بر او وارد بدانید؛ اما نهاد دولت و قوّه مجریّه نباید تضعیف شود. نهادهای قانونی که هر کدام در زیر این بنای شامخ، یک ستون هستند، باری را بر دوش دارند. مجموعه اینهاست که این بنای باعظمت را سرِ پا نگاه داشته است و یک میلیارد و چند صد میلیون مسلمان در اطراف عالم - کسانی که قوّه فهمیدن و ادراک کردن دارند - به آن مینگرند و احساس غرور میکنند.
بعضی شورای نگهبان را تضعیف میکنند؛ بعضی مجلس را تضعیف میکنند؛ بعضی قوّه قضایّیه را تضعیف میکنند؛ بعضی دولت را تضعیف میکنند؛ بعضی مجمع تشخیص را تضعیف میکنند. اشکال داشتن به یک کار یا دو کار یا ده کار - که بعضی از این اشکالها هم طوری است که اگر توضیحی داده شود، ممکن است برطرف هم بشود؛ ولو برطرف هم نشود - موجب نمیشود که ما نهادها را تضعیف کنیم. عدّه‌ای در دوره مجلس قبلی شعار میدادند که مجلس باید منحل شود! انسان میبیند گاهی همان صداها، همان حرفها و همان انگیزه‌ها، یک روز به مجلس، یک روز به قوّه قضایّیه و یک روز به قوّه مجریّه میپیچند؛ بدون این که استدلال درستی داشته باشند.
البته آنچه که من درباره حفظ شأن قوا توصیه میکنم و آن را وظیفه خود و همه میدانم، با اعتراض و اشکالی که ممکن است بر بعضی از عملکردهای این قوا وارد باشد، منافاتی ندارد. بله؛ بنده باز هم با صدای بلند اعلام میکنم که مسؤولان کشور - چه در قوّه مجریّه، چه در قوّه قضایّیه و چه در قوّه مقنّنه - باید با فقر و فساد و تبعیض در این مملکت مبارزه کنند. اگر بخواهند وضع امنیت کشور را، وضع معیشت مردم را، وضع عزّت بین‌المللی ما را تأمین کنند، راهش مبارزه با همینهاست. انواع و اقسام فسادها را باید شناسایی کنند و با آن مبارزه جدّی نمایند؛ نه در حرف و زبان. البته بعضی هستند که در زبان هم طاقت نمی‌آورند این حرفها گفته شود؛ با اصل مبارزه با فساد و تبعیض و فقر مخالفت میکنند! این افرادی که در مقابلِ مبارزه با فقر و فساد و تبعیض موضعگیری میکنند، بدون این که خودشان متوجّه باشند، خود را متّهم میکنند. چه کسی با مبارزه با فساد مخالف است؟ آن کسی که یا باید فاسد باشد و یا باید فریب فاسدی را خورده باشد. چه کسی با مبارزه با تبعیض مخالف است؟ آن کسی که یا باید از تبعیض منتفع باشد و یا فریب کسی را که از تبعیض منتفع است، خورده باشد؛ والّا چرا باید مخالفت کند؟
البته خدا را سپاسگزاریم که مسؤولان قوای سه‌گانه، با علاقه و با دنبالگیری، این مسائل را با چشم اهمیت نگاه کردند و درباره آن بحث و گفتگو و تصمیم‌گیری کردند. ان‌شاءاللَّه اجرای این تصمیمات و عمل به آنچه را که گفته شده است، شاهد باشیم و به لطف و توفیق الهی شاهد خواهیم بود.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، پیوند میان مردم و مسؤولان را روزبه‌روز مستحکم‌تر کن. پروردگارا! روح مطهّر امام بزرگوار را مشمول رحمت و فضل و مغفرت خود قرار بده. پروردگارا! سلام و صلوات و درود و عرض اخلاص و خاکساری ما را به پیشگاه ولىّ عصر و زمان - حجّةبن‌الحسن عجّل‌اللَّه‌فرجه‌الشّریف - برسان. پروردگارا! در فرج آن بزرگوار تعجیل فرما.
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
قل هو اللَّه احد. اللَّه‌الصّمد. لم یلد و لم یولد. و لم یکن له کفوا احد. (۳)
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
۱) بحارالانوار، ج ۹، ص ۳۶۲
۲) عصر: ۱ - ۳
۳) توحید: ۱ - ۴