1379/08/23
پیام به نخستین اجلاس پژوهشی امر به معروف و نهی از منکر
نخستین اجلاس پژوهشی امر به معروف و نهی از منکر روز سه‌شنبه با پیام مقام معظم رهبری و با حضور جمعی از صاحبنظران و کارشناسان در مجتمع امام خمینی آغاز شد.
مقام معظم رهبری در این پیام، مؤمنان را به اهتمام فریضه امر به معروف و نهی از منکر فراخواندند.
متن پیام مقام معظم رهبری به این شرح است
بسم الله الرحمن الرحیم
هر چند فریضه امر به معروف و نهی از منکر یکی از بزرگترین واجبات اسلامی است و توصیه به آن در قرآن و گفتارهای پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) و امیر مؤمنان و دیگر امامان (علیه السلام) دارای لحنی کم‌نظیر و تکان‌دهنده است، ولی اگر کسی از این همه چشم پوشی کند و تنها به ندای خرد انسانی گوش بسپرد، باز هم بی‌شک این عمل سازنده را فریضه و تکلیف خواهد شمرد. به نیکی خواندن و از بدی برحذر داشتن را کدام خرد سالم، ستایش نمی‌کند؟ و کدام انسان خیرخواه و حساس، از آن روی می‌گرداند؟ هنگامی که به این وظیفه عمل شود، به تعداد آمران و ناهیان، دعوت به خیر در میان مردم صورت می‌گیرد، و بی‌گمان لبیک گویان به این دعوت نیز کم نخواهند بود. این فراخوانی، به گمان زیاد بر خود داعیان نیز نشانه‌ی نیک برجای می‌گذارد و از دو سو راه صلاح را هموار می‌سازد. کار نیکی که مخاطب خود را به آن امر می‌کنیم و رفتار زشتی که وی را از آن برحذر می‌داریم، هر چه بزرگتر و تأثیر اجتماعی یا فردی آن ژرفتر و ماندگارتر باشد، امر به معروف و نهی از منکر ما ارزشمندتر است و چنین است که عمل به این وظیفه، تضمین‌کننده دوام و استحکام حکومت صالحان است، و رها کردن و به فراموشی سپردن آن ، زمینه‌ساز سلطه اشرار و نابکاران.
شما دوستان ارجمند که اکنون همت به ترویج این فریضه گماشته‌اید، کار بزرگ خود را چنانکه شایسته این فریضه است، پاس بدارید و با همه‌جانبه‌نگری در این کار، زبان بدگویان و ذهن بی‌خبران را از فروافتادن در ورطه ناسپاسی از این عمل اصلاحی بزرگ، نجات بخشید.
از خداوند متعال توفیق روزافزون شما را مسألت می‌کنم.
سید علی خامنه‌ای
23/8/79
مقام معظم رهبری در این پیام، مؤمنان را به اهتمام فریضه امر به معروف و نهی از منکر فراخواندند.
متن پیام مقام معظم رهبری به این شرح است
بسم الله الرحمن الرحیم
هر چند فریضه امر به معروف و نهی از منکر یکی از بزرگترین واجبات اسلامی است و توصیه به آن در قرآن و گفتارهای پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) و امیر مؤمنان و دیگر امامان (علیه السلام) دارای لحنی کم‌نظیر و تکان‌دهنده است، ولی اگر کسی از این همه چشم پوشی کند و تنها به ندای خرد انسانی گوش بسپرد، باز هم بی‌شک این عمل سازنده را فریضه و تکلیف خواهد شمرد. به نیکی خواندن و از بدی برحذر داشتن را کدام خرد سالم، ستایش نمی‌کند؟ و کدام انسان خیرخواه و حساس، از آن روی می‌گرداند؟ هنگامی که به این وظیفه عمل شود، به تعداد آمران و ناهیان، دعوت به خیر در میان مردم صورت می‌گیرد، و بی‌گمان لبیک گویان به این دعوت نیز کم نخواهند بود. این فراخوانی، به گمان زیاد بر خود داعیان نیز نشانه‌ی نیک برجای می‌گذارد و از دو سو راه صلاح را هموار می‌سازد. کار نیکی که مخاطب خود را به آن امر می‌کنیم و رفتار زشتی که وی را از آن برحذر می‌داریم، هر چه بزرگتر و تأثیر اجتماعی یا فردی آن ژرفتر و ماندگارتر باشد، امر به معروف و نهی از منکر ما ارزشمندتر است و چنین است که عمل به این وظیفه، تضمین‌کننده دوام و استحکام حکومت صالحان است، و رها کردن و به فراموشی سپردن آن ، زمینه‌ساز سلطه اشرار و نابکاران.
شما دوستان ارجمند که اکنون همت به ترویج این فریضه گماشته‌اید، کار بزرگ خود را چنانکه شایسته این فریضه است، پاس بدارید و با همه‌جانبه‌نگری در این کار، زبان بدگویان و ذهن بی‌خبران را از فروافتادن در ورطه ناسپاسی از این عمل اصلاحی بزرگ، نجات بخشید.
از خداوند متعال توفیق روزافزون شما را مسألت می‌کنم.
سید علی خامنه‌ای
23/8/79