آمدیم از هزاره اندوه
سبدی از ستاره زیر عبا
ماه در جیب و کهکشان در جِیب
پیکری پاره پاره زیر عبا
 
از ازل گوئیا که در تقسیم
عشق کارش به ما محول شد
مختصر بود اصل نسخه عشق
با حواشی ما مطول شد
 
گرچه فرزانگان وادی فقه
باب الإنسداد را بستند
قائلین به انسداد هنوز
در میان صفوف ما هستند
 
مثل سنگ‌اند ساکت و سنگین
چشم بر گردش فلک دارند
دیده بربسته‌اند و عندالظهر
باز بر آفتاب شک دارند
 
پشت کرده به واجبات خدا
رو به انجام نفل و استحباب
وضع سابق برایشان باقی است
با تمسک به اصل استصحاب
 
می‌پسندند بعضی از طلاب
بحث در قسم‌های عادت را
من ز ابواب فقه مشتاقم
باب روحانی شهادت را
 
قبله در قید و قدس در زنجیر
بنشینید استخاره کنید
آی نامردها به آخرتان
تای تأنیث را سواره کنید
 
همه آماده‌ایم و جان بر کف
لشکر قدس را امیر کجاست
برسان فاعل مقدر را  
ای خدا مرجع ضمیر کجاست
 
فاعل ار غائب از نظر گردید
نائب فاعل است اهل سداد
آن که با دانش و درایت و صبر
تن به ترخیم انقلاب نداد
 
آخرین خُم تمام لب‌ها را
آشنا با پیاله خواهد کرد
شهر را با طهور خواهد شست
حوزه را استحاله خواهد کرد
 
مستحق‌تر ز سید عبدالله
نیست در عرصه نظربازی
مست می‌شد اگر ز رخسارت
سهم سادات را بپردازی