1375/08/06
بیانات در دانشگاه افسری نیروی زمینی ارتش
بسماللَّه الرّحمن الرّحیم
به فارغالتحصیلان عزیز، به سردوشی بگیران، به استادان و مسؤولان و به همه کسانی که در نظم و ترتیب و موفقیت این دانشگاه نقش داشتهاند، تبریک عرض میکنم. روز شیرین وامید بخشی است. امیدواریم هر روز که میگذرد، دانشگاهِ افسرىِ ارتشِ جمهوری اسلامی ایران، قویتر و پیشرفتهتر شود و با گامهای بلند، به سوی وضع هر چه مطلوبتر خود حرکت کند و مسؤولیت بزرگی را که بر دوش دارد، به بهترین وجه به انجام رساند.
خدا را سپاسگزاریم که در مزرعِ الهىِ عظیم و بالندهای به وسعت ایران اسلامی، در هر گوشه، به برکت قرآن و تعالیم اسلامی، نهالهای برومند در حال روییدن و بالیدن است. برکت یک نظام الهی و اسلامی و انسانی و مردمی، در همین است که استعدادها میجوشد و شکوفا میشود؛ انسانها سرزمینهای ناشناخته و ناپیمودهای از تکامل بشری را طی میکنند و جامعه، بتدریج، به سمت کمال پیش میرود. همانطور که مزارع گیاهی را، سرزمینِ با استعداد و باران رحمت حق و تربیت باغبان ماهر، شکوفا میکند و رنگین کمانی از میوهها و گلها میسازد؛ در مزارع انسانی و بشری هم، یک کشور آزاد و مستقل، با تربیت قرآنی و اسلامی و باران رحمت احکام و معارف نورانی اسلام، همین بالندگی و شکوفایی را پیدا میکند.
دشمن در مقابل این وضعیت چه میتواند بکند؟! دشمنان ایران، دشمنان اسلام و دشمنان جمهوری اسلامی، در مقابل این سنّت لایتغیّر الهی چه میتوانند بکنند؟! کدام جنگ نظامی، کدام جنگ تبلیغاتی، کدام جنگ سیاسی و کدام محاصره اقتصادی، قادر است ملتِ راه خود یافتهای را، از پیشرفت، تحرّک و تکامل باز دارد؟! کافی است که ما راه خود را از بُن دندان و اعماق جان باور داشته باشیم. و ملت ایران، نشان دادهاند که باور دارند. دشواری جنگ تحمیلی و دشواریهای گوناگون این هفده سال، باور ملت ایران را به همه دنیا نشان داده است. جوانان عزیز این مرز و بوم، خودشان را برای فردایی به مراتب برخوردارتر از عزّت و سربلندی امروز، آماده کنند. شما هم آماده باشید که در چنان ایران و چنان فضا و جامعهای، به وظایف بزرگ و خطیر خودتان عمل کنید. خودتان را برای آن روز آماده کنید.
به همین دلیل است که قرآن با صراحت و قاطعیت میگوید: «انّ کید الشّیطان کان ضعیفا.(1)» دشمنی شیطانها و شیطان صفتها در مقابل اراده انسانها - ارادهای که با هوشیاری و هوشمندی و برنامهریزی همراه است - همواره ضعیف بوده است و خواهد بود. ما خدا را به خاطر بیداری ملت ایران، به خاطر آزادی ایران و به خاطر استقلال این کشور بزرگ و پهناور و آباد و مشحون از نعمتهای الهی، شکر میکنیم.
عزیزان من! دانشگاه افسری یکی از حسّاسترین مراکز است. در این دانشگاه، باید افسران مؤمن، کاردان، حزباللّهی، با شرف و شجاع، برای اداره ارتش جمهوری اسلامی تربیت و آماده شوند. همه چیز این دانشگاه باید با این دید و نیّت و هدف، برنامهریزی شود. کسانی که در این دانشگاه تدریس میکنند و یا اداره امور را در هر بخشی بر عهده دارند، باید به سِمَتِ خود افتخار کنند. خدمت در مرکزی عملی، نظامی و علمی، با هدفی بزرگ و با جوانانی پاکیزه و آماده فراگیری، حقیقتاً افتخار دارد. در این بخش، افتخارِ خدمت، از هر کاری برتر و باارزشتر است. رشتههای درسی هم در این دانشگاه باید طوری برنامهریزی شود که یکسره برای آینده ارتش، لازم و مفید باشد. کار در نیروهای مسلّح، ارزش بسیار دارد؛ گرچه در جمهوری اسلامی، همه کارها با ارزش است.
درجات ارزش هم متفاوت است. آنجا که قضیه به دفاع از موجودیّت، استقلال، هستی کشور و ملت و تمامیّت ارضی مربوط میشود و سخن از فداکاری و ایثار جان در میان است، این ارزشها مضاعف میگردد. هر کاری که از درسها و کارهای دیگر خطرناکتر است، با ارزشتر است. لذاست که امیرالمؤمنین علیهالصّلاة والسّلام به مالک اشتر، در وصیت خود به سپاهیان و نیروهای مسلّح، با تعبیرهای افتخارآمیزی سخن میگوید و آنان را «حصون الرعیّة» - یعنی حصار ملت - مینامد(2). حصار باید مستحکم، آسیبناپذیر و غیر قابل نفوذ باشد.
امروز به فضل پروردگار، ارتش و سپاه، دوشادوش یکدیگر، به وظایف بزرگ و افتخارآمیز خود اشتغال دارند. نیروهای انتظامی هم، در محدوده کارهایشان، وظایف خطیر خود را در پیش رو دارند. علاوه بر اینها، در متن مردم، بسیج میلیونی که متشکل از آحاد انسانهای مؤمن است، هماره در صحنه حاضر است. در عرصهای که آنجا، سن هم مدخلیتی ندارد، از نوجوانان و نونهالان، تا مردان سالخورده، همه در میدانند. در چنین عرصهای، تلاش، بسیار با ارزش است. من توصیه میکنم شما دانشجویان و مسؤولان، این کار را به چشم یکی از با ارزشترین کارها نگاه کنید و با این دید و تشخیص، کار را دنبال نمایید. این درس را با این هدف و این فهم صحیح از حقیقت، بخوانید و فرا بگیرید و کسانی که اداره کننده این تشکیلاتند، با این دید و تشخیص، تشکیلات را اداره کنند.
خوشبختانه دانشگاهِ افسرىِ ارتش جمهوری اسلامی ایران، از لحاظ معنویت، مواد درسی و نظم و انضباط، پیشرفتهای چشمگیری داشته است. امّا شما عزیزان من! بدانید که ما به این حد، قانع نیستیم. اگر چه نیکوست؛ امّا نیکوتر، موردِ نظر است. باز هم باید تلاش کنند و تلاش کنید. نظم و انضباط در این تشکیلات، باید چنان باشد که از انگیزه عمیق معنوی و روحی خبر دهد. نظمی باشد که بتواند هر افسری را در محیط کار و تلاش و فرماندهی خود، مظهر نظم نشان دهد و دیگران را نظمپذیر کند. رفتار شما در محیط کار، در آینده برای دیگران درس خواهد بود. آن گونه که امروز برای مردم غیر نظامی که به این نظم نگاه میکنند، هیجانآور و زیبا و لذّتبخش است، از لحاظ معنوی، از لحاظ تقیّد به آداب اخلاقی و اسلامی، و از لحاظ بلندنظری نیز، همین خصوصیت، در دانشجویان و مسؤولین این دانشگاه، مورد نظر است.
امیدوارم خداوند به شما توفیق دهد. کسانی که زحمت کشیدهاند و تلاش کردهاند، تلاششان مقبول پروردگار باشد و شهدای عزیز ما که این بنای شایسته را پیافکندند یا در راه اعتلای آن کوشیدند و برای کشور و انقلاب و این ملت بزرگ، تلاش کردند، مشمول لطف و رحمت و غفران الهی باشند.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته.
1) نساء: 76
2) نهجالبلاغه: نامه 53 [فَالْجُنودُ باذن اللَّه حُصوُن الرّعیّه...]
به فارغالتحصیلان عزیز، به سردوشی بگیران، به استادان و مسؤولان و به همه کسانی که در نظم و ترتیب و موفقیت این دانشگاه نقش داشتهاند، تبریک عرض میکنم. روز شیرین وامید بخشی است. امیدواریم هر روز که میگذرد، دانشگاهِ افسرىِ ارتشِ جمهوری اسلامی ایران، قویتر و پیشرفتهتر شود و با گامهای بلند، به سوی وضع هر چه مطلوبتر خود حرکت کند و مسؤولیت بزرگی را که بر دوش دارد، به بهترین وجه به انجام رساند.
خدا را سپاسگزاریم که در مزرعِ الهىِ عظیم و بالندهای به وسعت ایران اسلامی، در هر گوشه، به برکت قرآن و تعالیم اسلامی، نهالهای برومند در حال روییدن و بالیدن است. برکت یک نظام الهی و اسلامی و انسانی و مردمی، در همین است که استعدادها میجوشد و شکوفا میشود؛ انسانها سرزمینهای ناشناخته و ناپیمودهای از تکامل بشری را طی میکنند و جامعه، بتدریج، به سمت کمال پیش میرود. همانطور که مزارع گیاهی را، سرزمینِ با استعداد و باران رحمت حق و تربیت باغبان ماهر، شکوفا میکند و رنگین کمانی از میوهها و گلها میسازد؛ در مزارع انسانی و بشری هم، یک کشور آزاد و مستقل، با تربیت قرآنی و اسلامی و باران رحمت احکام و معارف نورانی اسلام، همین بالندگی و شکوفایی را پیدا میکند.
دشمن در مقابل این وضعیت چه میتواند بکند؟! دشمنان ایران، دشمنان اسلام و دشمنان جمهوری اسلامی، در مقابل این سنّت لایتغیّر الهی چه میتوانند بکنند؟! کدام جنگ نظامی، کدام جنگ تبلیغاتی، کدام جنگ سیاسی و کدام محاصره اقتصادی، قادر است ملتِ راه خود یافتهای را، از پیشرفت، تحرّک و تکامل باز دارد؟! کافی است که ما راه خود را از بُن دندان و اعماق جان باور داشته باشیم. و ملت ایران، نشان دادهاند که باور دارند. دشواری جنگ تحمیلی و دشواریهای گوناگون این هفده سال، باور ملت ایران را به همه دنیا نشان داده است. جوانان عزیز این مرز و بوم، خودشان را برای فردایی به مراتب برخوردارتر از عزّت و سربلندی امروز، آماده کنند. شما هم آماده باشید که در چنان ایران و چنان فضا و جامعهای، به وظایف بزرگ و خطیر خودتان عمل کنید. خودتان را برای آن روز آماده کنید.
به همین دلیل است که قرآن با صراحت و قاطعیت میگوید: «انّ کید الشّیطان کان ضعیفا.(1)» دشمنی شیطانها و شیطان صفتها در مقابل اراده انسانها - ارادهای که با هوشیاری و هوشمندی و برنامهریزی همراه است - همواره ضعیف بوده است و خواهد بود. ما خدا را به خاطر بیداری ملت ایران، به خاطر آزادی ایران و به خاطر استقلال این کشور بزرگ و پهناور و آباد و مشحون از نعمتهای الهی، شکر میکنیم.
عزیزان من! دانشگاه افسری یکی از حسّاسترین مراکز است. در این دانشگاه، باید افسران مؤمن، کاردان، حزباللّهی، با شرف و شجاع، برای اداره ارتش جمهوری اسلامی تربیت و آماده شوند. همه چیز این دانشگاه باید با این دید و نیّت و هدف، برنامهریزی شود. کسانی که در این دانشگاه تدریس میکنند و یا اداره امور را در هر بخشی بر عهده دارند، باید به سِمَتِ خود افتخار کنند. خدمت در مرکزی عملی، نظامی و علمی، با هدفی بزرگ و با جوانانی پاکیزه و آماده فراگیری، حقیقتاً افتخار دارد. در این بخش، افتخارِ خدمت، از هر کاری برتر و باارزشتر است. رشتههای درسی هم در این دانشگاه باید طوری برنامهریزی شود که یکسره برای آینده ارتش، لازم و مفید باشد. کار در نیروهای مسلّح، ارزش بسیار دارد؛ گرچه در جمهوری اسلامی، همه کارها با ارزش است.
درجات ارزش هم متفاوت است. آنجا که قضیه به دفاع از موجودیّت، استقلال، هستی کشور و ملت و تمامیّت ارضی مربوط میشود و سخن از فداکاری و ایثار جان در میان است، این ارزشها مضاعف میگردد. هر کاری که از درسها و کارهای دیگر خطرناکتر است، با ارزشتر است. لذاست که امیرالمؤمنین علیهالصّلاة والسّلام به مالک اشتر، در وصیت خود به سپاهیان و نیروهای مسلّح، با تعبیرهای افتخارآمیزی سخن میگوید و آنان را «حصون الرعیّة» - یعنی حصار ملت - مینامد(2). حصار باید مستحکم، آسیبناپذیر و غیر قابل نفوذ باشد.
امروز به فضل پروردگار، ارتش و سپاه، دوشادوش یکدیگر، به وظایف بزرگ و افتخارآمیز خود اشتغال دارند. نیروهای انتظامی هم، در محدوده کارهایشان، وظایف خطیر خود را در پیش رو دارند. علاوه بر اینها، در متن مردم، بسیج میلیونی که متشکل از آحاد انسانهای مؤمن است، هماره در صحنه حاضر است. در عرصهای که آنجا، سن هم مدخلیتی ندارد، از نوجوانان و نونهالان، تا مردان سالخورده، همه در میدانند. در چنین عرصهای، تلاش، بسیار با ارزش است. من توصیه میکنم شما دانشجویان و مسؤولان، این کار را به چشم یکی از با ارزشترین کارها نگاه کنید و با این دید و تشخیص، کار را دنبال نمایید. این درس را با این هدف و این فهم صحیح از حقیقت، بخوانید و فرا بگیرید و کسانی که اداره کننده این تشکیلاتند، با این دید و تشخیص، تشکیلات را اداره کنند.
خوشبختانه دانشگاهِ افسرىِ ارتش جمهوری اسلامی ایران، از لحاظ معنویت، مواد درسی و نظم و انضباط، پیشرفتهای چشمگیری داشته است. امّا شما عزیزان من! بدانید که ما به این حد، قانع نیستیم. اگر چه نیکوست؛ امّا نیکوتر، موردِ نظر است. باز هم باید تلاش کنند و تلاش کنید. نظم و انضباط در این تشکیلات، باید چنان باشد که از انگیزه عمیق معنوی و روحی خبر دهد. نظمی باشد که بتواند هر افسری را در محیط کار و تلاش و فرماندهی خود، مظهر نظم نشان دهد و دیگران را نظمپذیر کند. رفتار شما در محیط کار، در آینده برای دیگران درس خواهد بود. آن گونه که امروز برای مردم غیر نظامی که به این نظم نگاه میکنند، هیجانآور و زیبا و لذّتبخش است، از لحاظ معنوی، از لحاظ تقیّد به آداب اخلاقی و اسلامی، و از لحاظ بلندنظری نیز، همین خصوصیت، در دانشجویان و مسؤولین این دانشگاه، مورد نظر است.
امیدوارم خداوند به شما توفیق دهد. کسانی که زحمت کشیدهاند و تلاش کردهاند، تلاششان مقبول پروردگار باشد و شهدای عزیز ما که این بنای شایسته را پیافکندند یا در راه اعتلای آن کوشیدند و برای کشور و انقلاب و این ملت بزرگ، تلاش کردند، مشمول لطف و رحمت و غفران الهی باشند.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته.
1) نساء: 76
2) نهجالبلاغه: نامه 53 [فَالْجُنودُ باذن اللَّه حُصوُن الرّعیّه...]