• ب
  • ب
  • ب
مرورگر شما توانایی چاپ متن با فونت درخواستی را ندارد!
1372/05/31

پیام به دومین سمپوزیوم بین‌‌المللی اسلام و مسیحیت ارتدکس‌

بسم الله الرّحمن الرّحیم
قال الله العظیم فى کتابه الکریم: وَمَن اَع‌رَضَ عَن ذِکری فَاِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنکًا.(۱)
در دوران اخیر هیچگاه بنبست تفکّر مادّى ــ که براى انسان و جهان نه ریشهاى قائل است و نه مقصدى ــ بدین وضوح نبوده است. البتّه این تجربه به بهاى خسارتهاى جبرانناپذیر و نابودى و انحطاط میلیونها انسان و هدر رفتن امکانات بىحساب به دست آمده است. امّا متأسّفانه پرچم جنگ بیهوده و نابودکنندهی ارزشهاى الهى و معنوى که تا دیروز در دست مارکسیستها بود، امروز در دنیاى بهاصطلاح آزاد، هنوز بر زمین نیفتاده است، بلکه تحت لواى دموکراسى و لیبرالیسم، با هر اندیشهى الهى براى بناى جوامع، با صراحت و وقاحت تمام مقابله میشود و خدا میداند چه خسارتهایى را مجدّداً باید بشریّت تحمیل کند تا بیهودگى این راه نیز ثابت شود.

باید بدانیم که در مقابل بشریّت مسئول هستیم؛ خداوند نعمت خود را توسّط پیامبران (علیهم السّلام) بر ما تمام کرده است. ما نباید نظارهگر ظلم و فساد میلیونها انسان بیچاره باشیم؛ بر ما است که براى نجات بشریّت قیام کنیم و جوامع، حکومتها و زندگى فردى و اجتماعى را بر اساس اندیشهى الهى بنا کنیم. لذا در قدم اوّل باید زنگارها از چهرهى تابناک راه خدا برداشته شود و به دور از تعصّبها و پیشداورىها به سِیر تکاملى ادیان الهى توجّه کنیم و کاملترین ادیان را که اتمام نعمت الهى در آن است، براى حرکت خود برگزینیم.
 
و السّلام على من اتّبع الهدى و دین الحق
شهریورماه ۱۳۷۲                

 
سورهى طه، بخشى از آیهى ۱۲۴؛ «و هر کس از یاد من دل بگرداند، در حقیقت زندگى تنگ و [سختى] خواهد داشت ...»