من فراموش نمی‌کنم آن چهره‌های پُرامید و دلهای شجاع و آن مجموعه جوانان نیروی هوایی را که در تهران و سایر مراکزی که پایگاههای نیروی هوایی در آن مستقر بودند، با تلاشی مؤمنانه و مجاهدانه، کارها را پیش بردند؛ حتّی بدون آن که در بسیاری از موارد، مسؤولان انقلاب در روزهای اوّل، از سرمایه‌های ارزشمند خود در مجموعه نیروهای مسلّح، مطّلع باشند. همین جوانان مؤمن، نیروی هوایی را به قابلیتها و کاراییهایی رساندند که توانست تجهیزات جنگی را آماده و به‌روز کند؛ آنها را در دفاع از مردم به کار بیندازد و جبهه جنگ را که به‌طور نابرابر از یک سو به وسیله مراکز قدرت در دنیا تقویت می‌شد و از سوی دیگر در غربت کامل بود، به نفع ملت ایران - یعنی جبهه غریب و مظلوم جنگ - بیاراید.
بیانات در دانشگاه شهید ستاری ۱۳۸۱/۱۰/۴