بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)

اوّلاً باید از برادران عزیز تشکّر کنم به خاطر همین تلاشى که به مناسبت آن، این دیدار را ما با هم داریم.(۲) ظرفیّت فنّى قابل توجّه و مفید کشورمان را به کار انداختید در کارى که از جهات مختلف براى کشور و براى انقلاب و براى دولت جمهورى اسلامى و براى خود دستگاه نفت، مایه‌ى بهره ــ چه بهره‌ى معنوى و چه بهره‌ى مادّى ــ شد، و این نمونه‌اى شد براى انجام کارهاى خوب با ظرفیّتهاى موجود کشور. بنابراین من از آقایان متشکّرم؛ از جناب آقاى آقازاده، وزیر محترم و فعّال و پیشرومان، از مسئولین دستگاه نفت ــ از همه‌ی آنها ــ متشکّرم.

البتّه این بار اوّلى هم نیست که ما از وزارت نفت یک چنین بهره‌بردارى درستى از امکانات فنّى‌مان را داریم مشاهده میکنیم؛ هم در طول جنگ و هم پس از جنگ، این دستگاه باارزش ما ثابت کرد که کفایت لازم را براى تعهّد چنین مسئولیّتى و به عهده‌گیرىِ چنین مسئولیّتى دارد. من فراموش نمیکنم آنچه را در بازسازى پالایشگا‌اى مختلف کشور از جمله همین پالایشگاه تهران، در وسط جنگ شماها انجام دادید؛ یعنى وزارت نفت انجام داد. دشمن نقاط ضعف ما را در دستگا‌اى فنّى و صنعتى نفتى ما دیده بود و آنها را زیر فشار قرار میداد و چه این دستگاه، چه دستگا‌اى مربوط به تزریق گاز، چه دستگا‌اى مختلفى که بعضى را من خودم هم از نزدیک آمدم همان چند سال پیش از این دیدم و چه بعد از جنگ در پالایشگاه آبادان و دستگا‌اى مختلف مربوط به پتروشیمى و غیره، همه مربوط به این دستگاهى است که بحمدالله‌ حرکت مفیدى را دارد. بنابراین، این فرصت را من مغتنم میشمرم براى تشکّر از همه‌ى عوامل وزارت نفت از بابت همه‌ى کارهایى که در طول جنگ و پس از جنگ انجام دادند؛ و ادامه هم دارد و باید هم ادامه داشته باشد؛ و تا فراموش نکرده‌ام بخصوص اسم بیاورم از مهار چا‌اى ما در دریا که مشتعل بود و همین عوامل وزارت نفت در پنج شش سال قبل آنها را بستند.(۳)

خب حالا بعد از آنکه ما به خودمان برگردیم و بخواهیم طبق آنچه از هر انسان صاحب اندیشه‌اى و اهل تدبّرى مطلوب است، از پدید‌ا استفاد‌اى کلّى بکنیم، باید بگوییم که ظرفیّت ملّت ایران که شما هم بخشى از آن هستید، براى کارهاى بزرگ، یک ظرفیّت بالا و ستودنى است. این را ما باید از بن دندان باور کنیم؛ به زبان گفتن کافى نیست. سالهاى متمادى و شاید بشود به یک معنا گفت قرنها، عواملى به وجود آمد که باور ملّت ایران را نسبت به خودش متزلزل کرد.

در دوران تسلّط سیاستهاى استعمارى به یک شکل؛ با همان شکلى که ماها ــ آن طبقه‌اى که دوران قبل از انقلاب را خوب درک کردند که ماها همه تقریباً از آن قبیل هستیم؛ حالا این جوانها و تازه‌رس‌ها، قبل از انقلاب را درست درک نکردند ــ که در آن دوران، سالهاى متمادى از عمرمان را گذراندیم، خوب میفهمیم که چه کارهایى انجام میشد براى بى‌اعتقاد کردن ملّت ایران به توان خود و ظرفیّت علمى خود و ظرفیّت فنّى خود و استعدادهاى خود و قدرت بالندگى و بارورى خودش؛ و در عمق جان مردم در دوران تسلّط استعمار این فکر را به وجود آوردند که ایرانى باید علم را، تجربه را، حتّى تولید را، حتّى مصرف را از دیگران بیاموزد. [کاری] نکردند که به ما یاد بدهند که چگونه دانست‌اى دیگران را هوشمندانه یاد بگیریم و خودمان آنها را به کار بیندازیم. این چیز خوبى است که ما باید دانست‌اى دیگران را بیاموزیم؛ این را به ما نگفتند؛ [بلکه] به ما فهماندند که آن دیگران به دلیل دانا بودن، باید همه‌ى کارهاى ما را خودشان متکفّل و متعهّد بشوند؛ آنها باید انجام بدهند و ما باید پادویى آنها را بکنیم؛ این‌جور تفهیم شد به ملّت ایران در دوران این صد سال اخیر تقریباً، تا قبل از انقلاب، که دوران تسلّط سیاستهاى استعمارى بود. قبل از آن هم این[طور] نبود، لکن آن استبدادى که بر کشور حاکم بود و فساد حکومتها ــ در دوران قاجاریّه ــ و آن مردم بى‌مسئولیّت و بى‌فکر و حقیر که عظمت این ملّت را اصلاً درک نمیکردند تا بخواهند براى ترویج آن کارى بکنند، آنها هم به نوبه‌ى خودشان فساد کردند.

بعد از انقلاب، انقلاب و معلّم انقلاب که امام بزرگوار ما بود، به ما ملّت تفهیم کردند که ما میتوانیم خودمان کار کنیم، خودمان تلاش کنیم، خودمان بسازیم، خودمان قاعده‌ى سازندگى و تولید و مصرف را ــ که همان فرهنگ ما است ــ بنیان‌گذارى کنیم و ما باید این را در سازندگى کشور، در همین دوران سازندگى هم به کار بگیریم. ما هرگز پشت نمیکنیم به داشت‌اى دیگران؛ هر کسى هرچه دارد، ما اگر بتوانیم آن را در خدمت هدفهاى خودمان قرار بدهیم، و آن وقتى که ناگزیر باشیم، لحظه‌اى دریغ نخواهیم کرد؛ چه علم او، چه امکانات او، چه تکنولوژى او، چه موجودىِ فنّى او؛ امّا همه‌ى اینها را بایستى ما وسیله و پلى قرار بدهیم براى جوشیدن استعداد سازندگى از درون کشور. هر جایى میتوانیم در داخل کشور تولید کنیم، بایستى این را ترجیح بدهیم بر استفاده‌ى از مصنوعات خارجى. هر چیزى که در داخل کشور تولید میشود براى ما مبارک‌تر است از مشابه آن؛ حتّى اندکى بهتر از آنچه از دست دیگرى و از درواز‌اى کشور وارد بشود.

استعدادها را باید پرورش بدهیم. همه‌کس ــ چه اهل علم، چه اهل تکنولوژى، چه اهل ابتکار، چه اهل مسائل فنّى در هر سطحى ــ باید احساس بکنند که بار سازندگى کشور بر دوش آنها است. ما خودمان باید کشور را بسازیم. کسى براى ما کشور را آن‌چنان‌ که مورد نیاز ما است، نخواهد ساخت. ما خودمان هستیم که خانه‌ى خودمان را بر طبق نیازهاى خودمان میسازیم. آنهایى هم که تاکنون در طول د‌ا سال با چشم طمع به ما نگاه کردند و به کشور ما و به منابع ما، و در این دوازده سیزده سال اخیر، غالباً با چشم بغض به ما نگاه کردند، اگر با ما در میدان سازندگى وارد بشوند، آن‌جورى که با هدفهاى ما و با طبیعت کشور ما و با فرهنگ ما و با خلقیّات ما مناسب است، خانه‌ى ما را نخواهند ساخت؛ جورى خواهند ساخت که متناسب خواست آنها است. پس اصل این است که ما خودمان بسازیم.

بحمدالله‌ ظرفیّت فنّى وزارت نفت، ظرفیّت بالایى است. در گذشته البتّه این ظرفیّتِ بالا تحت‌الشّعاع حضور خارجى‌ها بود؛ متخصّصین خارجى، مدیران خارجى، مسئولین خارجى و مانند اینها شعاعشان گسترده بود در تمام این منطقه‌ى عظیم نفت و ملحقات و منضمّات نفت؛ در همه‌کارش، حضور آنها محسوس بود؛ و امروز بحمدالله [منطقه‌ی]‌ حضور خود شما است؛ فرزندان کشورید، بچّ‌اى این مرز و بومید؛ مدیونید نسبت به این کشور و مال شما است؛ خانه‌ى خودتان است؛ بایستى خانه‌ى خودتان را آباد کنید. و این ظرفیّت را بایستى در راه آبادى کشور به کار بیندازید و این صنعت عظیم را که امروز رگ حیات کشور هم تقریباً به آن بسته است ــ لااقل بخش مهمّى از آن این‌جور است ــ هرچه میتوانید پیش ببرید، توسعه بدهید، مدرن کنید؛ و از این استفاده کنید براى پیشبرد کلّ صنعت کشور و فنّ کشور.

ان‌شاءالله‌ که خداوند هم به شما توفیق خواهد داد و با تکیه‌ى به اسلام و اعتماد به خدا و به‌کارگیرىِ ایمان واقعى و صمیمى، همه‌ى این را‌اى دشوار هموار خواهد شد و همین‌طور که مى‌بینید روزبه‌روز موفّقیّت جدیدى ان‌شاءالله‌ برایتان پیش مى‌آید. ان‌شاءالله‌ که خدا شما را توفیق بدهد، کمکتان کند و تأییدتان کند، و بتوانید در فاصل‌اى کوتاهى کارهایى داشته باشید که همین اندازه خوشحالى‌آور و مسرّت‌انگیز باشد. ان‌شاءالله موفّق باشید.

والسّلام علیکم و رحمة‌الله