بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌
  
خدای بزرگ را سپاسگزاریم که هرچه زمان پیشتر میرود، نشانه‌های استحکام در بنیان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بیشتر آشکار میشود. بحمداللَّه امروز ارتش در همه‌ی بخشهای خود دارای استحکام، و در چشم مردم دارای محبوبیت و مورد امیدواری است و میتوان گفت که در بهترین وضعیت خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی قرار دارد. امروز ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران هم در وضعیت مطلوب و در جایگاه خود در مجموعه‌ی ارتش قرار دارد. این، لطف الهی است.
 
مشکلات زیاد بوده است؛ از آغاز پیروزی انقلاب تا امروز، مزاحمتها از جهات مختلف استمرار داشته است؛ اما اراده‌ی انقلاب و اراده‌ی والای امام عظیم‌الشأنمان و خواست مردم، بر همه‌ی موانع و مزاحمتها و مزاحمها فایق آمد.
 
ارتش جمهوری اسلامی ایران، آنچه را که امروز دارد، باید قدر بداند؛ و به نظر من از همه چیز برتر در این عرصه، جایگاه و پایگاه مردمی ارتش است.ارتش در تجربه‌ی جنگ تحمیلی و پیش از آن، توانست جوهر اسلامی خود را در مواقع و مواطن بسیاری نشان بدهد. البته نقصها و کاستیهایی هم بوده است؛ ولی فکر درست آن است که اصل را همواره بر نقاط مثبت بگذاریم، راه را به‌سمت هدفها مشخص کنیم و با جدیت بپیماییم. نقاط منفی، مشکلات و موانع، در یک حرکت و راهپیمایی همراه با اراده، به خودی خود رنگ خواهد باخت و از بین خواهد رفت.
  
آنچه من به ارتش همواره توصیه کرده‌ام و امروز هم تکرار میکنم، این است که ارتش باید توان معنوی و مادّی خود را روزبه‌روز افزایش بدهد. مهمتر از توان مادّی، معنویت است؛ یعنی روحیه و ایمان و عشق به مسؤولیت و تلاش جان‌فشانانه و فداکارانه در این راه. هرجا ملت پشت سر ارتش و پشت سر مسؤولان باشد، آن‌جا موفقیت است. هرجا در هر نقطه‌یی از عالم که میبینید ذلت و ضعف و ناتوانی در مقابله‌ی با حوادث دشوار هست، علت اساسی آن است که میان دستهای فعال نظام آن کشور و مردم فاصله است.
  
چرا امروز رژیم غاصب صهیونیستی، به پشتیبانی امریکا و پول صهیونیستهای عالم، میتواند به ملتهای عربی این‌طور واضح زور بگوید؟ چرا بعد از گذشت دهها سال که مسلمانان و توده‌های عرب، مذاکره‌ی با اسرائیل را - که یک رژیم جعلی و بی‌ریشهو تحمیلی و غاصب در منطقه است - تحریم میکردند و آن را زشت میشمردند، امروز متأسفانه فکر مذاکره در میان عناصر سیاسی و بسیاری از دولتهای عرب، تلقی به قبول میشود؟ چون مردم حضور ندارند، چون دست مردم با دستهای فعال آن کشورها همراه نیست، چون رژیمها به راهی میروند و ملتها به راهی دیگر؛ نتیجه ضعف است. والّا اگر رژیمهای عربی که امروز مذاکره‌ی با اسرائیل را قبول میکنند، به ملتهای خود متکی بودند، چرا احساس کنند که ناچار و مجبورند با دشمن خانگی و غاصب سرزمین خود بنشینند و درمورد سرزمین مغصوب حرف بزنند؟ اگر ملتها را در صحنه راه میدادند، اگر به عواطف و فکر و اراده و نیروی ملتها احترام میگذاشتند، ملتها نمیگذاشتند کشورها و رژیمهای عربی این‌طور دچار ضعف بشوند.
 
مگر مسأله‌ی فلسطین و غصب این سرزمین اسلامی از نیم قرن پیش تا امروز عوض شده است؟ مگر حقایق تاریخی و جغرافیایی قابل عوض شدن است؟ فلسطین، فلسطین است؛ سرزمینی است اسلامی، متعلق به ملت و مردم خود. دشمنی بیاید خانه‌ی شما را غاصبانه تصرف بکند، بعد زورگویانه از شما بخواهد که این تصرف را امضاء کنید! کدام ذلت از این بالاتر؟!
  
موضع ما در مقابل اسرائیل، همان موضع همیشگی است. اسرائیل در منطقه، یک غده‌ی بدخیم سرطانی است که باید قطع شود و ریشه‌کن گردد. برخلاف تصور ظاهربینان که به پشتیبانی ابرقدرت امریکا از اسرائیل نگاه میکنند و این کار را محال میدانند، این کار محال نیست؛ این شدنی است و خواهد شد. ابرقدرتها جاودانه نیستند. قدرتهای مادّی، یک روز هستند و یک روز نیستند. دیروز قدرتی به نام اتحاد جماهیر شوروی در دنیا به‌عنوان ابرقدرت بود؛ اما امروز نیست. این صحنه‌ی تجربه‌ی تاریخ، پیش چشم ماست.
 
من گمان نمیکنم که برخی از دولتهای غیور عربی حاضر باشند این ذلت را تحمل کنند؛ و نباید بکنند، و ملتها به هیچ‌وجه تحمل نخواهند کرد. امریکاییها اگر خیال میکنند که مسأله‌ی خاورمیانه را به این شکل حل خواهند کرد، اشتباه میکنند. آنها باید بدانند هر رژیمی که پشت میز مذاکره با رژیم غاصب صهیونیست بنشیند، موقعیتش در میان ملتش متزلزل خواهد شد و بیثباتی در منطقه روزبه‌روز بیشتر خواهد گردید.
 
ملتها راه خود را میروند. رژیمهای متضاد با ملتها، همان سرنوشتی را خواهند داشت که دیروز در مذاکره‌کنندگان «کمپ‌دیوید» دیدیم. حضور ملت پشت سر دولت، پشت سر ارتش و پشت سر دستها و بازوهای کارآمد، این خاصیت بزرگ را دارد که ارتش و نیروی مسلح احساس قدرت میکند؛ احساس غربت نمیکند. شما از این امتیاز برخوردارید؛ آن را حفظ کنید.
 
چشم به خود بدوزید، نه به بیگانه. ما برای ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تجهیزات فراهم میکنیم. ما نیروهای مسلح خود را تا آن‌جا که در وسع و قدرت ماست، با تمام توان تجهیز میکنیم؛ اما توصیه‌ی دایمی ما این است که به ابتکار و به دست و بازو و تواناییهای خود بیندیشید. نیروی زمینی، نیروی هوایی و نیروی دریایی، در درون خود استعدادهای فراوانی دارند که باید از این استعدادها حداکثر استفاده را بکنند، و بحمداللَّه میبینیم که امروز استفاده میشود؛ اما روزبه‌روز این را بیشتر کنید. ستاد مشترک هم نقش هدایت‌کننده و هماهنگ‌کننده و تکمیل‌کننده را نسبت به این تلاشها در کل نیروهای مسلح خواهد داشت.
 
امیدوارم که ان‌شاءاللَّه موفق باشید و ارتش ما آن‌چنان ارتشی باشد که شایسته‌ی ملت بزرگ و قهرمان ماست. به روح شهدای عزیز نیروهای مسلح درود میفرستیم و از درگاه پروردگار عالم برای آنها طلب مغفرت میکنیم. همچنین یاد امام بزرگوارمان، آن پیشاهنگ اقتدار و اراده‌ی الهی ملت ایران و آن معلم بزرگ آزادگی ملتهای جهان را گرامی میداریم و امیدواریم که روزبه‌روز در راه امام و به سمت هدفهای آن بزرگوار، همه‌ی ملت ایران و شما ارتشیان و همه‌ی نیروهای مسلح موفق باشید.
 
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌