بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌
  
در ابتدا از همه‌ی شما برادران و خواهران که محبت کردید و از راههای دور و نزدیک تشریف آوردید و این مجمع بزرگ را در روز یادبود شهدای حج خونین تشکیل دادید، بخصوص از خانواده‌های معظم شهیدان و جانبازان - عزیزان انقلاب و ملت - و نیز مردم عزیز مناطق زلزله‌زده صمیمانه متشکرم. سال گذشته در مثل این روزها، این برادران و خواهران و مردم آن مناطق، در یک آزمایش بزرگ قرار داشتند. امیدواریم که خداوند به مردم گیلان و زنجان و همه‌ی مناطق زلزله‌زده، صبر و همت و پشتکار و امید و اعتماد به کمک الهی مرحمت کند و آثار آن غم و مصیبت عمومی را بکلی از چهره‌ی آن مناطق بزداید.
 
همچنین از شما جهادگران عزیز که از نقاط مختلف کشور تشریف آورده‌اید، تشکر میکنم. این نهاد بابرکت و ماندگار، حقیقتاً هدیه‌ی خدای متعال به مردم این کشور است. این برادران جهادگر، هم در دوران جنگ و هم در دوران غیر جنگ، مجاهدات بسیار ذیقیمتی انجام دادند. جهاد حقاً یکی از برکات خدا در این کشور است. امیدواریم که موفق باشند و خدمات و مجاهداتشان برای این ملت بزرگ و شایسته‌ی خدمت، همواره ادامه و استمرار پیدا کند.
 
آنچه جا دارد امروز در زمینه‌ی مسایل انقلاب عرض بشود، همین مسأله‌ی سازندگی کشور است. اگر انقلاب اسلامی بتواند آثار شوم تسلط قدرتهای طاغوتی را در این کشور برطرف کند، آن‌وقت بزرگترین وظیفه‌ی خودش را به انجام رسانده است. این آثار شوم دوران سلطه‌ی طاغوت چیست؟ در درجه‌ی اول، همین فقر و عقب‌ماندگی و جهل در بسیاری از مناطق کشور ماست. این ملت بااستعداد و هوشیار، این زمین بااستعداد و غنی از همه جهت، و آن معارف اسلامی پیشاپیش این ملت، همه‌ی اینها باید موجب میشد که امروز ایران یکی از آبادترین، و ملت آن یکی از غنیترین ملتهای عالم باشد؛ اما میدانیم که این‌طور نشده است.
 
چه چیزی موجب شد که این ملت بااستعداد، در طول سالهای متمادی - شاید در طول یکی، دو قرن یا بیشتر - این‌قدر از قافله‌ی علم و معرفت عقب بماند؟ یقیناً سلطه‌ی دستهای غیرامین بر این ملت، و این سلاطین ظالم و مستبد و کوته‌بین در طول این سالها، این بلاها را بر سر این کشور آوردند و همین‌طور مسأله‌ی آبادانی و عمران متوقف ماند. اگر قوانین اسلامی در کشوری اجرا بشود و حکومت اسلامی تشکیل گردد، این مانعها را از سر راه مردم برخواهد داشت. انقلاب اسلامی در ایران، باید این هنر بزرگ و این معجزه را بکند.
 
البته ما تقریباً ده سال از دوران دوازده‌ساله‌ی پیروزی انقلاب را جنگ داشتیم. از پیش از شروع جنگ عراق، تا بعد از پایان این جنگ، ابرقدرتها و جباران و کسانی که انقلاب سفره‌ی آنها را جمع کرد، نسبت به انقلاب و ملت و کشور ما، انواع و اقسام فشارها را وارد آوردند. آن کسانی که از اسلام سیلی خورده بودند، تا آن‌جا که توانستند، در دوران ده، یازده سال گذشته، برای ملت ایران مشکل درست کردند.
 
جوانان و دانشمندان و افراد مستعد در این کشور باید همت کنند، تا عقب‌ماندگیهای صدساله و دویست‌ساله را جبران نمایند. آنچه که سلاطین جبار و رژیمهای وابسته نمیتوانستند بکنند، شما باید آن را انجام دهید؛ و آن همین است که در میان این ملت و این کشور تلاش کنند، تا استعدادها را زنده، کشور را آباد و ویرانیها را برطرف کنند. باید افراد شایسته و عالم ساخته بشوند، دانشگاهها نیروی متخصص ورزیده تربیت کند، تا این غبار استضعافی را که دشمن بر چهره‌ی بسیاری از مناطق کشور ما نشانده است، برطرف کنند.
 
ما مخالف نیستیم که از علم و تجربه‌ی کشورها و ملتهای دیگر استفاده کنیم؛ اما عرض ما این است که آن کسی که باید این کشور را بسازد، او ایرانی و خودی است. بیگانه برای خانه‌ی شما دل نخواهد سوزاند؛ شما باید برای خانه‌ی خود دل بسوزانید. ایرانیهای باهمت، جوانان، دانشمندان، متخصصان، مغزهای ورزیده و انسانهای برجسته، عامه‌ی مردم، بازوها و پنجه‌های کار، باید برای ساختن ایران تلاش کنند.
 
البته باید از تجربه و علم و تخصص دیگران استفاده کرد؛ ما راه یادگیری را به روی خودمان نمیبندیم. در شرق و غرب عالم، هرجا علم و تجربه‌یی هست، ما میرویم تا آن را در خدمت خودمان در بیاوریم. این، اسلامی و دستور اسلام است و هیچ مخالفتی با آن نیست؛ لیکن بار بر دوش شماست. این، حرف امروز ماست.
 
ما فقط ویرانیهای ناشی از جنگ و زلزله و سیل را نداریم. به خیلی جاها جنگ هم نرسیده، زلزله و سیل هم نبوده، اما ویرانه است؛ بدتر از جنگ و زلزله و سیل. در طول این دویست سال گذشته، حکومت خاندان منحوس پهلوی و خاندان مطرود قاجار بر این مملکت، کشور را ویران کرد، که بدتر از جنگ و زلزله و سیل بوده است.
 
کار بزرگ است، بار سنگین است؛ اما بر دوش شما و همین جوانان مؤمن و کارآمد است. جوانان ما باید خودشان را آماده کنند. جهادگران، دانشجویان و متخصصان ما و دستگاههای دولتی هم باید از آنها استفاده کنند، تا این کشور را بسازند و الگو کنند.
 
جامعه‌ی اسلامی، زندگی معنوی و مادّی را با هم دارد. جامعه‌ی اسلامی، هم دین و اخلاق و فرهنگ و معارف مردم را غنی میکند، و هم به زندگی مادّی و معیشت و کار و تولید و استخراج و اختراع آنها توجه دارد. در یک جامعه‌ی اسلامی، همه‌ی اینها تأمین شده‌است. باید دنبال چنین حرکتی برویم.
 
امروز بحمداللَّه برنامه‌های مسؤولان کشور و کارهای این دولت خدمتگزار، در همین جهت و در همین خط است. همه در خدمت هدفهای انقلاب و در راه سازندگی کشور، به دولت کمک کنند. نهادهای انقلابی و همین نهاد جهاد سازندگی، در فکر مسؤولان کشور و بالاتر از همه در فکر امام بزرگوار ما(رضوان‌اللَّه‌علیه) بوده است. این فکر، باز هم هست؛ تمام‌شدنی نیست. اگر شما همت کردید، خدای متعال هم کمک خواهد کرد. این، وعده‌ی الهی است و قطعاً خواهد شد.
 
امیدواریم که خداوند متعال، این کشور و عموم ملت را کمک و هدایت کند؛ روح امام عزیز بزرگوار ما را مشمول برکات خود قرار بدهد؛ و شهدای حج خونین چهار سال پیش و همچنین درگذشتگان زلزله‌ی سال گذشته را غریق رحمت خود بسازد.
 
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌