|یادداشت حجت‌السلام‌ والمسلمین سیدحسین اسلامی اردکانی؛ عضو گروه مترجمین مجموعه‌ی «پیشوایان هدایت»|

مجموعه‌ی پیشوایان هدایت رهاورد چندین سال زحمات و تلاش مستمر جمعی از فرهیختگان فعال در مجمع جهانی اهل بیت علیهم‌السلام است که با نظارت جناب حجت‌السلام‌ والمسلمین سید منذر حکیم به زبان عربی تهیه و تدوین شده است. هدف از تألیف این مجموعه، معرفی رسول خدا و خاندان پاکش -که درود خدا بر آنان باد- به جهانیان بوده است.

از آن‌جا که حلقه‌ی وصل میان زبان عربی و دیگر زبان‌های زنده‌ی دنیا زبان فارسی است و مترجمان واسطه که از طلاب خارجی حوزه‌ی علمیه‌ی قم بوده و با زبان عربی آشنایی چندانی نداشته‌اند، نسخه‌ی فارسی این کتاب برای ترجمه تدارک دیده شد تا این مهم تسهیل شده باشد و به آموزه‌ی امام رضا علیه‌السلام عمل شده باشد که فرمودند: «رَحِمَ اللهُ مَن أحیا أمرَنَا یَتَعلّم عُلومَنا وَ یُعلّمَهَا النّاسُ فإنّ النّاسَ لَو عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لَاتّبَعُونا» خدا رحمت آورد بر کسی که علوم ما را فرا گیرد و آن را به مردم بیاموزد، زیرا اگر مردم زیبایی‌های سنن ما را بدانند، قطعاً از ما پیروی خواهند کرد.

در مجموعه‌ی «پیشوایان هدایت» سعی بر آن بوده تا از پرداختن به حواشی و مطالب نه‌چندان کارآمد و غیر مفید پرهیز شود و بخش‌های روشنگر از زندگی سراسر برکت و هدایت اهل بیت علیهم‌السلام به چشم جهانیان کشیده شود تا در این وانفسای مظلومیت خاندان رسالت و تشیع پیرایه‌هایی که به این مکتب و خاندان بسته‌اند زدوده و عظمت و شکوه علمی، سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و مدیریتی این خاندان برای همگان تبیین شود.

آن‌چه در این اثر مشهود است، بیان تمام زوایای برجسته‌ی زندگی آن پاکان است. یعنی به فعالیت‌های علمی امامان معصوم علیهم‌السلام دقیقاً توجه شده و این‌که آنان بدون فوت وقت و ازدست‌دادن فرصت و به فراخور حال و زمان، به تربیت شاگردانی همت گماشتند که غالباً عالمانی برجسته و دارای تألیفاتی در علوم بودند و در معرض و نشر علوم آل محمد علیهم‌السلام خوش درخشیده‌اند.

با این‌که این اثر به دست گروه نویسندگان و با نظارت استادی فاضل تدوین یافته است، شاید بتوان گفت که از مزایای تحقیقی بیشتری برخوردار باشد، زیرا تألیف و تدوین یک اثر برای رساندن سخن اهل بیت علیهم‌السلام به دنیا باید همین‌گونه باشد.

خصومت‌ها و کینه‌توزی‌های امویان، مروانیان و عباسیان نسبت به اهل بیت رسول‌الله صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین در این اثر بی‌پرده‌تر نقل و بیان شده است؛ چنان‌که در گفتار وقیحانه‌ی سندی‌ بن‌ شاهک نسبت به حضرت موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام می‌خوانیم. پیراستن ساحت مقدس برخی از امامزادگان و از جمله حضرت زید، دیگر موضوع قابل توجهی است که در این مجموعه آمده و می‌بینیم که امام معصوم علیه‌السلام او را می‌ستاید. هدایت و کنترل قیام‌ها نیز از دیگر مطالب برجسته‌ای است در این کتاب‌‌ها آمده است. بیان رفتار مهربانانه‌ی این خاندان پاک با دشمنان خود نیز تجلی روح بزرگ آنان را به نمایش می‌گذارد؛ رفتاری که دوست و دشمن را به تحسین آنان وامی‌دارد.

تفکیک موضوعات در این اثر و پرهیز از پراکنده‌گویی و پراکنده‌نویسی، دیگر امتیاز آن است و البته تمام این تلاش‌ها برای آن است تا به فرموده‌ی خدای «لِّیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَن بَیِّنَةٍ وَ یَحْیَی مَنْ حَیَّ عَن بَیِّنَةٍ»^۱ باشد که هر کس زنده می‌شود، بر پایه‌ی دلیل باشد و آن که تباه می‌شود، با حجت و دلیل باشد. جان سخن این‌که: «مُشک آن است که خود ببوید، نه آن که عطار بگوید.»

پی‌نوشت:
۱. سوره‌ی مبارکه‌ی انفال، آیه‌ی ۴۲