بسم الله الرّحمن الرّحیم

خیلى متشکّریم از برادران که زحمت میکشید و روزها و شبها و سرما و گرما را در اینجا تحمّل میکنید، علاوه بر اینکه از خانه و زندگى و شهر و محیط مأنوس خودتان هم دور هستید. ما وظیفه داریم از شما تشکّر کنیم. هر ‌کسى بالاخره یک مسئولیّتى دارد؛ همه‌ى ما ــ بنده، شما، دیگران، همینهایى که مشغول کارند ــ همکاریم با همدیگر؛ همه‌ى ما یک کار را داریم در حقیقت دنبال میکنیم؛ یک گوشه‌اش دست یکى است، یک گوشه‌اش دست یکى دیگر است؛ عمده این است که کارى را که انجام میدهیم، خوب انجام بدهیم؛ کم نگذاریم از نیرویمان؛ براى خدا انجام بدهیم، با اخلاص باشد و سعى کنیم که محیط کار را از همه جهت یک محیط سالم و انقلابى بسازیم؛ این مهم است.

البتّه در مورد نیروهاى نظامى و انتظامى ــ که شماها باشید ــ یک مسئله‌ى مهم، انضباط است؛ این را بدانید. انضباط را دستِ‌کم نگیرید؛ مثل واجبات، انضباط براى شماها واجب است. کار را همان‌جورى که به شما دستور میدهند، انجام بدهید.

آن دستوردهنده هم باید حواسش جمع باشد که چه دستور میدهد، درست دستور بدهد، دقیق دستور بدهد. تعدّى و تجاوز و تخطّى از حدود و مانند اینها همه جا بد است، در لباس نظامى و انتظامى بدتر است و شما که لباس پاسداران تنتان است ــ چه وظیفه‌ها، چه برادران پاسدار رسمى ــ بیش از دیگران باید این چیزها را رعایت کنید. انضباط چیز واجب و لازمى است.

غرض، ما از زحمات شما برادران خیلى ممنونیم. ان‌شاءالله‌ که خداوند قبول کند؛ هم از ما قبول کند، هم از شما قبول کند؛ هم به شما قوّت بدهد، هم به ما قوّت بدهد تا بتوانیم ان‌شاءالله‌ پیش خدا روسفید باشیم؛ عمده این است که یک کارى انجام بدهیم که بتوانیم از عهده‌ى جوابگویى پیش خداى متعال بربیاییم؛ عمده این است که انسان کارى بکند که پیش خدا بتواند جواب آن کار را بدهد که چرا کرده، به چه دلیل کرده، براى چه هدفى کرده.

خداوند ان‌شاءالله‌ از شما راضى باشد و الطاف و برکات توجّه حضرت ولىّ‌عصر (ارواحنا فداه) ان‌شاءالله‌ شامل حالتان باشد و من ان‌شاءالله‌ دعا خواهم کرد شما را.
 

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله