بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

انّ هذا القران یهدی للّتی هی اقوم و یبشّر المؤمنین (۱)

با تشکر از برادران عزیزی که این مجمع را فراهم آورده و گامی در جهت ترویج قرآن پیشتر رفته‌اند، عرض میکنم که این دوران، دوران قرآن است؛ زیرا پس از تجربه‌های ناموفق بشر در قرنهای بیداری و شکوفایی وجهش، یعنی پس از آن که بشر نتوانسته است نظام زندگی انسانی و تسلابخشی متناسب با رشد طوفانی و شگفت‌آور علم برای خود پدید آورد، اکنون راهها بتدریج به طریقه‌ی توحید و راه دین میگراید و انسان که به پختگی نزدیک شده، آنچه را در دوران غرور جاهلانه‌ی آغاز شکوفایی علم به فراموشی سپرده، دوباره باز میجوید و این در همان دورانی است که دین در نقطه‌یی از جهان به حاکمیت رسیده و با انقلابی عظیم و استثنایی، زمام زندگی میلیونها انسان را به دست گرفته است.

پس، امروز فرصتی تاریخی و استثنایی است؛ برای این‌که قرآن در هدایت فکر و عمل انسانها، قدرت و چیره‌گی خود را نشان دهد. اما این متوقف است بر این‌که ما خود، به چشمه‌ی جوشان معارف و هدایت قرآن دست یابیم، قرآن را بفهمیم، در آن تدبر کنیم، آن را محور بحث و فحص سازیم و در اعماق آن غور کنیم. واقعیت تلخ این است که قرآن هنوز در جامعه‌ی ما، یک امر عمومی نشده است. همه به قرآن عشق میورزند و احترام میکنند؛ اما عده‌ی کمی همواره آن را تلاوت و عده‌ی کمتری در آن تدبر میکنند.

برای رفع این نقیصه که کاری ممکن و روان است، در گام اول باید جوانان و نوجوانان را با متن و ترجمه‌ی قرآن آشنا کرد و از شربت گوارا و حیاتبخش قرآن، به ذایقه‌ی آنان چیزی چشانید... و این، همان کاری است که شما اینک آغازکننده‌ی آن خواهید شد.

شما را به ادامه‌ی این راه و تقویت و پیگیری روزبه‌روز آن، دعوت و توصیه میکنم و از خدا برای شما توفیق و هدایت و کمک میطلبم.

سیّد علی خامنه‌ای
۱۳۶۸/۰۷/۲۰    

 

۱) اسراء: ۹