بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)

 اوّلاً به همه‌ی شما عزیزان، چه فارغ‌التّحصیلان دانشکده‌ی فرماندهى و ستاد و چه فارغ‌التّحصیلان این دوره‌ی دانشکده‌ی علوم نظامى و چه شما عزیزانى که امروز سردوشى گرفتید و همین‌طور به معلّمان و اساتیدتان و مدیران این مراکز علمى و نظامى و مسئولان ارتش جمهورى اسلامى ایران تبریک عرض میکنم.

 اینجا درحقیقت خاستگاه ارتش است. نقطه‌ی آغازى است براى پیکره‌ی عظیم و کارآمدى که دفاع از این کشور و ملّت و انقلاب و حفظ مرزها بر دوش آن و بر عهده‌ی آن است. این قاعده باید محکم باشد. همیشه در مراسم این دانشکده مکرّراً گفته‌ایم که اینجا باید از لحاظ همه‌ی عناصرى که ما در یک سرباز واقعىِ اسلام و یک سردار لایقِ نظام اسلامى توقّع داریم، با دقّت مورد توجّه قرار بگیرد.ارتش جمهورى اسلامى ایران یک ارتش آبرومند و پُرافتخار و کم‌توقّع است. شاید در بین ارتشهایى که ما در دنیا سراغ داریم، با این خصوصیّات خیلى کم باشند، شاید هم نباشند. دشمنان، هشت سال جنگ رسمى ‌-و پیش از آن، نزدیک به دو سال جنگ واقعى و عملى- را بر ملّت ما تحمیل کردند. از روز اوّل، ارتش در میدان بود و من از نزدیک تلاشها را، مجاهدتها را، دلسوزی‌ها را، کارایی‌ها را، در بسیارى از عناصر این مجموعه‌ی کارآمد شاهد بودم. ارتش را باید متناسب با هدفهاى یک ملّت سازمان‌دهى کرد و ساخت.

 هدفهاى ما هدفهاى بلند و شایسته‌اى است. ما نسبت به ملّتها و کشورها و دولتها همواره به چشم همراهى و دوستى و محبّت و علقه‌ی فی‌مابین به نحو متناسب نگریسته‌ایم؛ امّا در دنیایى که سلطه‌هاى جهانى و گردن‌کلفت‌هاى عالم، منافع اقتصادى و سیاسى و استراتژیک خودشان را بر همه‌ی آرزوهاى ملّى ملّتها ترجیح میدهند، در دنیایى که یک رژیمى در چند هزار کیلومتر دورتر از مرزهاى خود ناوگان نظامى و پایگاه نظامى و عنصر نظامى نگهدارى میکند ‌-که جز براى حفظ منافع خودش نیست- در دنیایى که ابرقدرت‌ها براى حفظ امنیّتى که براى خودشان ادّعا میکنند حاضرند امنیّت ملّى تمام کشورها و مرزها را به هم بریزند و متأسّفانه بسیارى از ملّتها و دولتها و کشورها این وضع را تحمّل کرده و این وضعیّت ناهنجار و غیرانسانى و غیرمعقول را قبول کرده‌اند، در دنیایى که در آن رابطه‌ی سلطه حکم‌فرما است و ملّتها و دولتها به سلطه‌گر و سلطه‌پذیر تقسیم شده‌اند ‌-الّا استثناهاى بسیار معدودى- در این دنیا، با این معادله‌ی غلط، نظام اسلامى ما و ملّت رشید ما و انقلاب ما سر بلند کرده و میگوید من سلطه را رد میکنم، سلطه‌گر را رد میکنم، تن زیر بار سلطه نمیدهم و ملّتها را هم تا بتوانم، با فریاد مخلصانه‌ی خود بیدار خواهم کرد. شما فکر میکنید آن قدرتهاى سرِگردنه‌بگیر دنیا، نسبت به یک چنین ملّتى چه احساساتى خواهند داشت؟ طبیعى است که این احساسات، دوستانه نخواهد بود، [بلکه] خصمانه و متعرّضانه خواهد بود.ما ‌-یعنى ملّت ایران- با این هدفها، با این خطّ‌مشىِ روشن و انسانى و معقول به پا خاستیم، این نظام را به وجود آوردیم. ملّت ایران با این ایده‌ها به رهبرى آن رهبر عالی‌قدر و بزرگوار و آن انسان حقیقتاً بزرگ، سر بلند کرد و یک رژیم وابسته‌ی فاسد را مثل دندان فاسدى کند و انداخت دور و به جاى آن، این نظام اسلامى را بر مبناى استقلال، بر مبناى آزادىِ ملّى و بر مبناى ترجیح آرزوهاى ملّى بر آرزوهاى بیگانگان و اَطماع متجاوزان بنا کرد. طبیعى است که قدرتهاى سلطه‌گر و دزدان غارتگر عالم با این ملّت و با این نظام دشمنى خواهند کرد.

 این هدفى را هم که ما ذکر کردیم ‌-یعنى ردّ سلطه، ردّ نظام سلطه، ردّ سلطه‌گر و سلطه‌پذیر- وقتى در دنیا اعلام میکنیم، ملّتها به هیجان می‌آیند. من در مجامع جهانى مکرّر حضور پیدا کردم؛ وقتى این فکر را مطرح کردم، دیدم حتّى رؤساى دولتها به هیجان می‌آیند؛ دستشان بسته است، بعضى ذهنشان بسته است و بعضى هم همّتشان کوتاه است؛ امّا دوست میدارند که ببینند یک ملّتى شجاعانه وسط میدان [است]، از یک چنین فکرى دفاع میکند و می‌ایستد و از هیچ کس نمیترسد. این ملّت ما است با این آرمان؛ باید نیروى دفاعی‌اش متناسب با این آرمانِ بلند و شایسته، سازمان‌دهى و تقویت بشود.

 شما جوانها ‌-شما که امروز سردوشى گرفتید، شما که امروز درجه گرفتید و فارغ‌التّحصیل شدید- دارید با وجود خودتان، قاعده‌ی مستحکم و متین چنین نیروى مسلّحى را پایه‌گذارى میکنید؛ این را توجّه کنید. خوشبختانه ارتش جمهورى اسلامى ایران تجارب خیلى خوبى هم دارد؛ از این تجارب باید در کلاسهاى درس و در کتابهاى درس استفاده بشود. این دانشکده‌ی فرماندهى و ستاد، یک مرکزى است که اگر خوب اداره بشود و خوب در آن تحقیقات انجام بگیرد، شایسته است که کلّیّه‌ی طرحهاى ملّى بزرگ، از لحاظ ارتباط با وضعیّت دفاعى کشور، در آن مورد توجّه قرار بگیرد. [اگر] ما میخواهیم یک جادّه درست کنیم، ما میخواهیم یک بندرگاه درست کنیم، ما میخواهیم یک فرودگاه بین‌المللى بسازیم، ما میخواهیم پلى بسازیم یا سدّى بنا کنیم، شایسته است که کارشناسان و زبدگان و صاحب‌نظران نظامى در دستگاه علمىِ دانشکده‌ی فرماندهى و ستاد این را بررسى بکنند که این کار از نقطه‌نظر دفاعى در چه وضعیّتى قرار میگیرد. باید از لحاظ علمى در این سطح قرار بگیرد.

 ما در ارتش جمهورى اسلامى ایران در کنار دانش، به دین و به تقوا [هم] اهمّیّت میدهیم. من مخصوصاً به شما جوانها میگویم، ملّتى که بر اساس اسلام و دین و قرآن حرکت کرده، ارتشش باید یک ارتش متدیّن باشد. شما جوانید، شما پاکید، شما خالصید؛ سعى کنید هرچه میتوانید روح دینى و خلوص دینى و تقوا را در کار خودتان و در عمل خودتان تقویت کنید و آن را با خودتان ببرید به داخل یگانها یا قسمتها و اداراتى که به آنها مأمور خواهید شد؛ امروز ارتش ما بحمدا‌لله‌ مجموعاً ارتش متدیّنى است، با گذشته بسیار فرقها کرده؛ امّا باید به سمت روحیه‌ی تدیّن و خلوص و اخلاص باز هم بیشتر حرکت کند.

 نقش یک ارتش قوى براى یک کشور، حیاتى است. کشور را همیشه سیاستمداران اداره کرده‌اند، امّا در سخت‌ترین شرایط، سرداران آن را نجات داده‌اند. اگر ده‌ها سیاستمدار خوب در کشورى مشغول کار باشند، بسازند و بنا کنند و پیش ببرند و آبرو ببخشند، امّا سرداران بزرگ و شجاعى نداشته باشند، در شرایط حسّاسى کشور نابود خواهد شد. نمیشود گفت ما با سیاستِ خوب، کارى میکنیم که کسى به ما حمله نکند؛ نخیر، آن مال دنیاى صلحا است که اگر شما خوب باشید، کسى به شما حمله نخواهد کرد. در دنیاى سلطه، اگر خیلى هم خوب باشید، شیطانهایى هستند که شما را تهدید کنند. بنابراین در کنار سیاستمدارانِ خوب، سردارانِ خوب باید باشند. البتّه سیاستمدار به کار خود برسد، سردار هم به کار خود؛ در کار هم دخالت هم نکنند؛ اگر کردند، فساد به وجود خواهد آمد؛ همچنان که می‌بینیم در بعضى از کشورها که در کار هم دخالت کرده‌اند، فساد به وجود آمده. من با امید فراوان به شما نگاه میکنم.یک نکته‌ی دیگر را هم تذکّر بدهم: ارتش و سپاه دو برادر هستند، دو برادرِ تنى؛ هر دو فرزندان این انقلاب و این آب‌وخاک و این کشور و این ملّتند؛ مبادا دشمن بتواند از جهالتها استفاده کند و بین دو برادر را نقار (۲) بیندازد. امروز بحمدا‌لله‌ خوب است. این سرودى را که شما خواندید، (۳) من خیلى می‌پسندم. همین‌جور و با همین روحیه همیشه عمل کنید. (۴)
والسّلام علیکم و‌ رحمة‌الله و‌ برکاته