بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)

 بنده هم متقابلاً به همه‌ی شما برادران و خواهران عزیز که از راه دور و از مناطق کردنشین تشریف آورده‌اید، صمیمانه تسلیت عرض میکنم.

 این محبّت و صمیمیّت و این وحدت کلمه‌اى که در همه‌ی نقاط کشور، از جمله در مناطق کردستان و شهرها و روستاها و بخشهاى کردنشین نشان داده شد و مظهر عظمت و علوّ اسلام شد، بدون شک دشمنان جمهورى اسلامى را مأیوس کرد و از ادامه‌ی توطئه‌هایشان نسبت به اسلام و نسبت به انقلاب اسلامى ناامید ساخت. این ترکیبى که من اینجا مشاهده میکنم ‌-برادران عزیز از کرد و فارس، و از سنّى و شیعه؛ که در کردستان و در مناطق کردنشین هم شبیه همین اجتماعات و محبّتها و صمیمیّت‌ها را مشاهده کرده‌ام- و این یگانگى، براى دوستانْ زیبا و براى دشمنانْ دردآور است. شما برادران این را باید با همه‌ی وجودتان حفظ کنید.خیلى از مسائل هست که در دنیا حل نشده است؛ امّا جمهورى اسلامى به برکت انقلاب و روحیه‌ی انقلابى مردم و به برکت قوّت شخصیّت و معنویّت و ایمان آن امام بزرگوار و قائد عظیم‌الشّأن، آن مسائل را حل کرده. یکى، همین مسائل قومیّتها و فرقه‌هاى اسلامى است. ما این مسئله را حل کردیم؛ اسلام حل کرد، انقلاب حل کرد.

 همه‌ی افراد هوشمند در این زمان میفهمند که دشمن مایل است بین فرقه‌هاى اسلامى اختلاف بیندازد، بین اقوام و قشرها و گروه‌هاى یک ملّت جدایى ایجاد کند. جدایى، یک امر طبیعى نیست. جدایى و بغضاء (۲) و دشمنى، کار شیطان است. شیطان، بین برادران و دوستان و نزدیکان اختلاف ایجاد میکند. ما وقتى شیطان استعمار را، شیطان آمریکا را، شیطان سیاستهاى توسعه‌طلبانه‌ی خارجی‌ها را از کشور خودمان بیرون راندیم، به‌خودی‌خود این مشکلات حل شد. بنده از اوایل انقلاب نسبت به این حالت صمیمیّتى که همیشه فکر میشد باید بین برادران باشد، حسّاس و علاقه‌مند بودم و این هم از توجیهات و ارشادهاى آن حکیم بزرگ، آن روح معنوى و الهى (اعلى ا‌لله‌ مقامه و اعلى ا‌لله‌ کلمته) بود.امروز بحمدا‌لله‌ احساس میکنیم دشمن از ایجاد اختلاف میان اقوام ایرانى و برادران مسلمان در داخل کشور ما مأیوس شده؛ این چیز مهمّى است. البتّه طبیعت شیطان این است که هرگز از وسوسه و نفوذ و خرابکارى، به‌طور کامل مأیوس نمیشود. خاصیّت شیطان است. شما ببینید حتّى عبادا‌لله‌ المخلَصین (۳) هم در معرض وسوسه‌ی شیطان قرار میگیرند؛ حتّى انبیاى عظام الهى هم در معرض نفوذ و دخالت آراء شیطانى و وسوسه‌ی شیطانى قرار میگیرند؛ منتها زور شیطان به آنها نمیرسد، لکن اقدام خودش را میکند. شیطان نمیگوید که این مؤمن، این صالح، این عبد مخلص را دیگر نمیتوان گمراه کرد، پس سراغش نرویم؛ نه، شیطان حتّى سراغ مخلصین هم میرود، منتها مخلصین تودهنى میزنند به شیطان؛ اِنَّ الَّذینَـ اتَّقَوا اِذا مَسَّهُم ط‌”‌‌ئِفٌ مِنَ الشَّیطـّْنِ تَذَکَّروا فَ‌ـاِذا هُم مُبصِرونـ. (۴) شیطان بزرگ، شیطان استکبار و شیطان سیاست هم عیناً همین‌جور است؛ تودهنى را میخورد، امّا بکلّى مأیوس نمیشود. خیال نکنیم که چون ما از اوّل انقلاب تا امروز به شیطان بزرگ رو ندادیم، میدان ندادیم که بین ما ایجادِ اختلاف بکند، پس شیطان بزرگ دیگر رفت و درصدد وسوسه‌ی ما برنخواهد آمد؛ نه، شیطان بزرگ ‌-یعنى آمریکا و اذناب او و حکومتهاى مرتجع- با روشهاى سیاسى، با مذهبهاى اختراعى، با سیاستهاى شیطانى خودشان، دائماً در این فکرند که بین دو برادر تنى را هم جدایى بیندازند، چه برسد بین برادران دینى و برادران میهنى و اقوام گوناگون.

 همین الان مع‌الأسَف در سطح کشورهاى اسلامى قلمها و زبانهایى هستند که با پول و دلارهاى حاصله‌ی از نفت ‌-که آن هم مال مسلمانها است؛ نفت هم متعلّق به اسلام است- برخلاف نظر اسلام، بین مسلمین تفرقه می‌اندازند، جمع کثیرى از مسلمین را از دایره‌ی اسلام بیرون میکنند. الان بعضى از همین مذاهب ساخته‌ی دست استعمار، بزرگ‌ترین هنرشان این است که به بهانه‌هاى مختلف، انبوه جمعیّت مسلمین عالم را از دایره‌ی اسلام واقعى خارج کنند و عجیب اینکه همه‌ی این کارها را به نام دین و توحید انجام میدهند که این مایه‌ی تأسّف است! و ابزار کار آمریکا و سردمداران سیاستهاى آمریکایى در منطقه، عمدتاً همان آخوندهاى دربارىِ مزدورِ قلم‌فروشِ دین‌فروشند که اثر انگشت پلید آنها را در بسیارى از این نفاق‌افکنی‌ها و توطئه‌افکنی‌ها میشود مشاهده کرد.الان در دنیاى اسلام سعى زیادى میشود که بین مسلمین اختلاف بیندازند. مخصوصاً از آن‌وقتى که انقلاب اسلامى، پرچم وحدت اسلامى را به دوش کشید و بلند کرد، سعی‌شان بر ایجاد اختلاف بیشتر شد. در داخل کشور هم خیلى تلاش کردند؛ یادتان هست، همه‌ی ما یادمان است؛ عدّه‌اى را در مناطقى که برادران اهل سنّت سکونت داشتند و عدّه‌ی دیگرى را در مناطقى که برادران شیعه سکونت داشتند، وادار کردند ‌-هر کدام به نحوى، با زبانى، متأسّفانه همه هم به نام دین- که بذر اختلاف بپاشند. (۵) البتّه آن کسانى هم که پرچمهاى قومیّت و طرف‌دارى از خلق کرد و این چیزها را دست گرفتند، آنها هم یک جور دیگر مزدور شیطان بزرگ و آلت دست آمریکا بودند. بحمدا‌لله‌ همه‌ی اینها خفه شدند. عامل اصلى، ایمان شما مردم بود، هوشیارى شما بود، توجّه شما به کید دشمن بود. این خیلى باارزش است براى یک ملّت که هوشیار باشد؛ اَلعالِمُ بِزَمانِهِ لاتَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس. (۶) خاصیّت علم به زمان و آگاهى از زمان و توطئه‌ی دشمن این است.

 بنده در سفرى که به کردستان و آذربایجان غربى آمدم، (۷) مردم سنندج و مهاباد و عزیزان کرد ‌-از روحانیّون و روشنفکرها و عامّه‌ی مردم- نسبت به امام عزیز و نسبت به انقلاب، آن اظهار اخلاص را کردند که حقیقتاً تودهنى محکمى به دشمنان و مدّعیان و تفرقه‌افکنان بود. [وقتى] من برگشتم خدمت امام، آن شرح را گفتم، دل منوّر آن مرد روحانى شاد شد، آثار شادى در چهره‌ی پاک و مطهّر او آشکار شد. نظر خود ایشان هم از اوّل همین بود که مردم با انقلابند، با اسلامند؛ چون مسلمند، چون مؤمنند. آن کسى که با انقلاب اسلامى نیست، با اسلام نیست؛ آن کسى که با جمهورى اسلامى نیست، ضدّ اسلام است؛ وَالّا جمهوری‌اى که بر مبناى اسلام است، چرا باید مورد مخالفت کسى قرار بگیرد که معتقد به اسلام است؟ مخالف جمهورى اسلامى یعنى مخالف اسلام؛ مخالف انقلاب اسلامى یعنى مخالف اسلام. کسانى که با انقلاب اسلامى مخالفت میکنند، با اسلام بدند.لعنت خدا بر آن کسانى که براى خاطر اسرائیل، با اسلام و انقلاب اسلامى و جمهورى اسلامى جنگیدند و مقابله کردند. امّت اسلامى نخواهد گذشت و تاریخ اسلامى فراموش نخواهد کرد زشت‌رویىِ آن کسانى که با آمریکا و اسرائیل و دشمنان اسلام صلح کردند، [به آنها] صفا نشان دادند، براى آنها امنیّت خاطر فراهم کردند، امّا با اسلام و جمهورى اسلامى و امام امّت اسلامى مقابل شدند. البتّه تودهنى محکم را همین شما مردم ‌-از همه‌ی قشرها- از اوّلِ انقلاب به آنها زدید و با وفادارى و اتّحاد و یکپارچگى خودتان باز هم خواهید زد و باید هم بزنید.

 آنچه مهم است این است که همه در هر جاى کشور که هستند، براى آبادى و سازندگى کشور احساس مسئولیّت کنند؛ این وظیفه‌ی اوّل ما است؛ همّت بر این است. ما در دوران بعد از جنگ هستیم و باید همه‌ی نیروها را در برگرداندن آبادى، یا ایجاد آبادى و عمران واقعى و توسعه‌ی حقیقى براى کشور متمرکز کنیم؛ آن چیزى که کشور ما هیچوقت به‌صورت درست از آن برخوردار نبود. بعد از انقلاب هم که میخواستیم مشغول بشویم، دشمن این جنگ را تحمیل کرد؛ حالا هم با کش دادن مسئله‌ی قطعنامه اخلالگرى میکنند؛ (۸) امّا ما ‌ان‌شاءالله‌ بر این فائق خواهیم آمد. کار اصلى را باید ملّت ایران و مسئولین به‌طور جدّى شروع کنند. اگرچه الان هم شروع شده، کارهاى زیادى هم انجام شده؛ لکن آن حرکت بنیانى براى سازندگى کشور را بایستى ‌ان‌شاءالله‌ با برنامه‌ریزی‌هایى که شده و برنامه‌اى که الان دارد تدوین و آماده میشود، (۹) [انجام داد]. مسئولین دامن همّت را به کمر بزنند، آستین‌ها را بالا بزنند، از مردم هم کمک بخواهند، مردم هم با دل و جان به آنها کمک کنند.این کشور، یک کشور بااستعدادى است. همین مناطق غرب کشور ‌-از بالا تا پایین- یک نمونه است. مناطق دیگر هم همین‌جور؛ هر کدام به نسبت خود، استعدادهاى زیادى دارد: از لحاظ کشاورزى، از لحاظ عمران روستاها، از لحاظ توسعه‌ی صنعت صحیح، از لحاظ توسعه‌ی دانشگاه‌ها و علم و تحقیق. از همه جهت ما امکانات زیادى داریم که باید ‌ان‌شاءالله‌ به فضل الهى از همه‌ی این امکانات برخوردار بشویم و ملّت برخوردار بشود. و این با تدبیر صحیح مسئولان ‌-که بحمدا‌لله‌ [تابه‌حال] چنین چیزى بوده، بعد از این هم همه‌جانبه‌تر و کامل‌تر خواهد بود- و پشتیبانى مردم ‌ان‌شاءالله‌ انجام خواهد گرفت.

 وحدت را هم ‌-براى اسلام و پیشرفت به سمت هدفهاى اسلامى و سازندگى کشور- باید بیش از گذشته رعایت کرد. خیلى مراقب باشید که نفوذی‌هاى دشمن، پرچمهاى اختلاف بلند نکنند. هر پرچم اختلافى که بلند شد، شما او را متّهم کنید به اینکه نفوذى دشمن است؛ ولو خودش نداند. گاهى مفسد نمیداند که دارد فساد میکند، توجّه ندارد؛ قُل هَل نُنَ‌ـبِّئُکـُم بِالاَخسَرینَ اَعمالًا × اَّلَّذینَ ضَلَّ سَعیُهُم فِی الحَیْوةِ الدُّنی‌ـا وَهُم یَحسَبونَ اَنَّهُم یُحسِ‌ـنونَ صُ‌ـنعًا؛ (۱۰) خیال میکنند دارند خوب کارى میکنند، درحالی‌که فساد میکنند. متأسّفانه هستند کسانى که با حرف زدن، با حرفهاى بی‌مبنا بر زبان آوردن، یا با برخى از موضع‌گیری‌ها و کارها در جامعه فساد میکنند؛ گاهى خودشان میدانند که چه‌کار دارند میکنند، گاهى نمیدانند. آن کسى که دم از اختلاف زد، صحبت از یأس و ناامیدى بر زبان جارى کرد، شما او را متّهم کنید که تحت تأثیر دشمن است ‌-دانسته یا ندانسته- و از او تبرّى کنید. خداى متعال هم ‌ان‌شاءالله‌ کمک خواهد کرد.من مجدّداً از همه‌ی شما تشکّر میکنم، به‌خاطر زحماتى که کشیدید و حرکت کردید و این وفادارى صمیمانه، مخصوصاً از آقایان علماى محترم و ائمّه‌ی محترم جمعه و خانواده‌ی معظّم شهیدان عزیزمان؛ و امیدوارم خداوند به همه‌ی شماها توفیق و لطف خودش را افاضه کند.

 والسّلام علیکم و‌ رحمة‌الله و‌ برکاته