محمد‌علی محمد عوض، از جنبش مقاومت اسلامی فلسطین و عضو هیأت علمای فلسطین یکی دیگر از جوانانی بود که در دیدار رهبر انقلاب با اعضای همایش «جوانان و بیداری اسلامی» به ایراد سخن پرداخت. متن سخنان وی را در ادامه می‌خوانیم.

السّلام علیکم و رحمة‌الله و برکاتة، الحمدلله ربّ العالمین والصّلاة والسّلام علی سیّد المرسلین، محمّد صلی‌الله علیه‌وآله‌وسلم.

در آغاز سخن درود می‌فرستم به حضرت رهبر و همه‌ی برادران و خواهران حاضر. در این سخن کوتاه می‌‌خواهم اشاره کنم که برنامه‌های کنفرانس بیداری اسلامی در ایران، طوری تنظیم شد که همه به نحوه‌ی اجرای خوب آن شهادت دادند.

در اینجا خوب است تا کمی به عقب برگردیم تا در مقابل جناب امام حسن البنا رحمة‌الله‌علیه بایستیم، وقتی خطاب به همه‌ی امت اسلام اعم از مذاهب و فرقه‌های گوناگون گفت «اساس آن‌چه که به‌واسطه‌ی آن پیروز می‌شویم، محبت و اتحاد است.»
ما در این کنفرانس که جمعی از حدود 80 کشور اسلامی و عربی گرد آمده‌اند، نشانه‌های محبت را دیدیم و علائم وحدت و اتحاد را مشاهد نمودیم و از خداوند متعال می‌خواهیم که این امر، الگویی برای همه‌ی افراد امت عربی و اسلامی ما باشد.

اهمیت روز قدس
آن‌چه مورد تأکید همه‌ی سخنرانان این کنفرانس بود، مرکزیت و محوریت مسأله‌ی فلسطین بود. این مسأله که مورد اتفاق امت عربی و اسلامی ماست، همان موضوعی است که جمهوری اسلامی ایران پس از شاه معدوم، روزی را مختص آن قرار داد تا همه‌ی مسلمانان در مراسم آن روز شرکت کنند. منظور من روز جهانی «قدس» است که همیشه مسأله‌ی فلسطین را زنده می‌کند و خون تازه‌ای در رگ‌های آن تزریق می‌کند.

روز قدس به ما می‌گوید که بیننده‌ای از ورای زمان در کنار «بلال بن‌رباح حبشی» ایستاده است؛ بلال در حالی که روی خاک داغ مکه کشیده می‌شد و صخره‌های بزرگ روی سینه‌اش قرار داشت، از روی فداکاری برای دین خود خطاب به امت خود می‌گوید «شیرینی ایمان را با تلخی شکنجه مخلوط کردم، شیرینی ایمان بر تلخی شکنجه فائق آمد و دیگر تلخی شکنجه را احساس نکردم.» کسی که به این صحنه نگاه می‌کند و آن را مقابل چشمانش می‌گذارد و سپس ندای اذان بلال را در روز پس از فتح مکه‌ی مکرمه می‌شنود، متوجه می‌شود که این همان چیزی است که این روزها انقلاب‌های ضد ستم می‌گویند، این همان چیزی است که انقلاب‌های آزادی‌خواه می‌گویند؛ انقلاب‌هایی که فهمیدند، راه به‌دست آوردن آزادی این است که این آزادی را بخواهند.

از خداوند بزرگ مسألت داریم که همه‌ی امت و فرزندان مسلمان و عرب را مشمول خیر و خوشبختی و الفت کند و دوباره امت ما را به بستر اسلامی خویش بازگرداند. باز هم از همه‌ی شما تشکر می‌کنم و از جمهوری اسلامی ایران سپاس‌گزارم. خداوند به شما برکت و جزای خیر عنایت فرماید.