1390/07/22
|خاطرهی سردار نقدی از حضور رهبر انقلاب در جبهههای غرب|
اقدام مهم آیتالله خامنهای در بسیج عشایر غرب
![](https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/spacer.gif)
![https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif](https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif)
حضور حضرت آیتالله خامنهای در اوایل دفاع مقدس، اثر تعیینکنندهای بر روحیهی رزمندگان این منطقه داشت، چرا که آنان میدیدند یک مسئول عالیرتبه و روحانی برجستهی نزدیک به حضرت امام رحمهالله تا مقدمترین خطوط نبرد، شخصاً حضور پیدا میکند و همنشین رزمندگان است. سخنان روحیهبخش ایشان در جمع رزمندگان در سرپلذهاب و اسلامآباد ماندگار و بسیار اثربخش بود. نقش مهم دیگری که معظمله بر عهده داشتند، انتقال واقعیات جبهه به مسئولین و مردم بود. ایشان حقایق جنگ را به شورای عالی دفاع، مسئولین نظام و شخص حضرت امام رحمهالله انتقال میدادند و آنان را از مطالب دقیق میانی، روحیهی رزمندگان و مشکلات جبههها باخبر میساختند و این مسئله نقش بسیار تعیینکنندهای در تصمیمات امام رحمهالله و مسئولین عالی کشور داشت.
![](image/ver2/spacer.gif)
گروه دیگر مخاطبان مشاهدات رهبر معظم انقلاب، مردم بودند. ایشان در مقام خطیب نماز جمعه و معتمد مردم، فرهنگ و اخبار جبهه را به جامعه انتقال میدادند و این مسئله در ارتقای روحیهی سلحشوری مردم بسیار موثر بود. مطالبی که ایشان از مشاهدات خودشان در نماز جمعهی تهران میگفتند، در روحیات جوانان کشور بسیار مؤثر بود و آنها را به حضور در جبههها ترغیب میکرد، همچنین عموم مردم را به پشتیبانی هرچه بیشتر از جبههها سوق میداد. اگر به آرشیوهای نماز جمعه رجوع کنید، میتوانید قسمتهایی از سخنان ایشان را بیابید که مشاهدات شخصیشان از حالات و روحیات یک سرهنگ یا ستوان ارتش و یا یک برادر پاسدار یا بسیجی را در بیان کردهاند یا دلاوریها و سلحشوریها و ایمان راسخ رزمندگان را برای مردم شرح دادهاند. طبیعتاً مردمی هم که این سخنان را از زبان یک شاهد عینی میشنیدند، برای کمک به جبههها سرشار از انگیزه میشدند.
پس از انتخاب آقا به ریاستجمهوری، حضرت امام رحمهالله به جهت نگرانی که از حفظ سلامت ایشان داشتند، با صدور حکم ولایی، ایشان را از حضور در جبهه منع کردند و به همین دلیل ایشان اجازهی حضور در جبههها را نداشتند. البته در روزهای آخر جنگ که وضعیت جبههها یک مقدار با مشکلاتی روبهرو شد، مجدداً امام رحمهالله اجازه دادند و حضرت آقا حضوری بسیار پربرکت در جبههها داشتند. رزمندگان در مقطع آخر جنگ به دلیل توقف ناگهانی جنگ و حوادثی که در جبههها اتفاق افتاد، با شبهات و سؤالاتی روبهرو بودند که با روشنگریهای حضرت آقا این ابهامات و شبهات ایشان برطرف شد و از نظر روحی بازسازی شدند. این در شرایطی بود که تهدیدات در جبهههای جنوب و غرب، بسیار جدی بود و رزمندگان نیاز به استحکام روحی داشتند.
![](image/ver2/spacer.gif)
![https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif](https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif)
ایشان در اوایل جنگ علاوه بر حضور در میان رزمندگان سپاه تهران در غرب کشور و در مناطق سرپلذهاب، قصرشیرین، گیلانغرب و بازیدراز، در میان عشایر منطقهی دالاهو هم حضور پیدا کردند. این حضور برای عشایر آن منطقه که روحیهشان به دلیل پیشرویهای اولیهی دشمن در خاک کشور از دست رفته بود، بسیار روحیهبخش و امیدوارکننده بود. عشایر به یمن همین حضور، جان تازهای گرفتند و مجدداً اسلحه گرفتند و بسیج شدند. بسیج عشایری اساساً از آنجا شکل گرفت که تا آخر جنگ هم در منطقهی دالاهو و کِرِند بسیار نقشآفرین بود. امروز نیز این نقشآفرینی ادامه دارد.
![https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif](https://farsi.khamenei.ir/image/ver2/li_star_1.gif)
مردم کرمانشاه واقعاً دلاوریهای بسیار زیادی را از خود بروز دادند که شاخصترین آنها یکی حماسهی پاوه است که مردم کرمانشاه با یک جمله پیام امام رحمهالله غوغا کردند. مورد دیگر، زمینگیر کردن لشگر زرهی دشمن با دستهای خالی و بعضاً با سنگ و اسلحهی شکاری بود که نگذاشتند دشمن شهر را تصرف کند. حماسهی دیگر مردم این خطه، عملیات غرورآفرین مرصاد بود. شهدای برجستهای هم در غرب کشور داریم که این شهدا را میتوان به دو دستهی مجاهدان و انصار تقسیم کرد. مجاهدین کسانی بودند که از دیگر استانها به منطقه غرب آمده بودند و انصار مردم بومی کرمانشاه بودند که برای مقابله با دشمن کافر، قیام کردند.