«پشت این لبخندها و وعده‌ها، توطئه و خیانت نهفته است. راه حل خود را خود با بهره‌گیری از سرچشمه‌ی فیاض اسلام به دست آورید و نسخه‌های بیگانه را به خودشان پس دهید.» این جملات، توصیه‌‌های رهبر انقلاب اسلامی به ملت‌های مسلمان منطقه است که در راه انقلاب و تشکیل حکومت جدید قدم گذاشته‌اند. اما چرا نباید به نظام سلطه اعتماد کرد؟ یادداشت زیر این موضوع را بررسی می‌کند.

نهی مسلمانان از برقراری پیوندهای دوستانه با کفار و نیز عمل نکردن بر وفق مراد آنان، از مهم‌ترین دستورهای سیاسی آیین اسلام به شمار می‌آید. پروردگار متعال در فرازهای متعددی از کلام وحی به پیروان خود در مورد دوستی با کافران هشدار داده و این اقدام را موجب قطع جریان حمایت‌های الهی از ایشان دانسته است. مسلمین باید از میان ولایت کفار و ولایت خداوند یکی را برگزینند و در صورت پیروی از اهواء کافران، لاجرم از زیر سایه‌ی ولایت و نصرت الهی خارج خواهند شد: «وَ لَئِن اتَّبَعتَ اَهوائَهُم بَعدَ الّذی جائکَ مِنَ العِلمِ ما لَکَ مِن اللهِ مِن ولیٍّ وَ لا نَصیرٍ»¹

دلیل این مسئله آن است که کافران هرگز خیرخواه مسلمانان نیستند و به خاطر کینه‌ی عمیقی که نسبت به اهل حق دارند، از هیچ تلاشی برای تضعیف اسلام فروگذار نمی‌کنند: «لا یَألونَکُم خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّم قَد بَدَتِ البَغضاءُ مِن أفواهِهِم وَ ما تُخفِی صُدُورُهُم اَکبَر»² همچنین به استناد قرآن کریم، حد نهایت مطالبه‌ی آنان از مسلمین، تبعیت از مرام و مسلک ایشان است که در حکم پذیرش سرپرستی طاغوت و شرک به پروردگار متعال محسوب می‌شود: «وَ لَن تَرضَی عَنکَ الیَهُودُ وَ لا النَّصارَی حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم»³

با این حساب، هرگونه نرمش و مداهنه در برابر کفار و تن دادن به هوس‌ها و زیاده‌خواهی‌های آنان در شریعت مبین اسلام ممنوع است و سبب از دست رفتن صلاحیت دریافت امدادهای الهی می‌گردد.

از ابتدای شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی، رهبران انقلاب -حضرت امام خمینی رحمه‌الله و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای- بر مبنای همین منطق روشن قرآنی سیاست آشتی‌ناپذیری با کفار را پی گرفته‌اند و حتی در کوران مشکلات و بحران‌ها نیز حاضر به عدول از آن نشده‌اند. اصولاً جمهوری اسلامی به واسطه‌ی ماهیت ارزشی خود نمی‌تواند دوستی با کافران را برتابد و چنین اقدامی به منزله‌ی مرگ ارزش‌های انقلاب و تهی شدن نظام از جوهره‌ی انقلابی‌اش خواهد بود.

البته در طول تاریخ حیات انقلاب اسلامی همواره شاهد بوده‌ایم که برخی از سیاسیون با اتخاذ رویکردی عمل‌گرایانه، راهبرد مدارا و نرم‌خویی و برقراری روابط حسنه با کفار را دنبال می‌کردند. به زعم ایشان چون کشورهای نظام سلطه بیشترین قدرت و ثروت جهانی را در اختیار دارند، مقاومت در برابر آنها ثمربخش نخواهد بود ولذا برای پیشرفت و کسب وجهه و اعتبار در محیط بین‌الملل و مصون ماندن از تهدیدات ابرقدرت‌ها، چاره‌ای جز کرنش، عقب‌نشینی و کوتاه آمدن در برابر آنان نیست.

این افراد تلاش بسیاری را با هدف عادی‌سازی مناسبات ایران با غرب و به‌ویژه با آمریکا به کار بستند. رهبر معظم انقلاب اما در بیانات خود آنان را عده‌ای انقلابی فرسوده‌ی پشیمان خواندند که به دلایل گوناگون، زندگی راحت و سازش را ترجیح داده‌اند یا رقصیدن به ساز دشمن را عیب نمی‌دانند.⁴

رهبر معظم انقلاب در رد مدعای طرفداران سازش با کفار نیز می‌گویند: «این‌جور نیست که حالا ما چون ایستادگی کردیم، چون استقامت به خرج دادیم، بگوییم این‌ها را سر لج آوردیم؛ نه. یک روزی در خطابه‌های مسئولین‌مان مناقب آمریکا ذکر می‌شد. همان روزها رئیس‌جمهور وقت آمریکا با سبکسریِ تمام، ایران را به عنوان محور شرارت معرفی کرد. [...] هر وقت ما کوتاه آمدیم، یک خرده‌ای سست برخورد کردیم، آنها پرروتر شدند.»⁵

باید توجه داشت که پافشاری رهبر معظم انقلاب بر شعارها و مبانی انقلاب، ریشه در اصول اساسی شریعت اسلام دارد و کاملاً مبتنی بر منطق کلام وحی است. ایشان این رویّه را موجب افزایش عزت جمهوری اسلامی در سطح جهانی می‌دانند و نه صرفاً یک تعارف و مبالغه.

خداوند متعال صراحتاً به کسانی که از رهگذر برقراری پیوند دوستی با کفار به دنبال کسب عزت هستند، گوشزد می‌کند که سخت در اشتباهند، زیرا عزت به تمام معنی از آنِ خداست و طالبان عزت باید آن را در بارگاه الهی جست‌وجو کنند: «الَّذینَ یَتَّخِذُونَ الکافِرینَ أولیاءَ مِن دُونِ المُؤمِنینَ أیَبتَغُونَ عِندَهُمُ العِزَّةَ فَإنَّ العِزَّةَ للهَ جَمیعاً»⁶ حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز در تفسیر این آیه می‌فرمایند: «هر کس از غیر خدا عزت جوید، آن عزت (ظاهری) وی را هلاک و نابود خواهد ساخت.»⁷

بر این اساس تلاش کشورهای اسلامی برای تحکیم و تعمیق مناسبات با کافران به منظور افزایش عزت و وجهه‌ی بین‌المللی، یک خطای فاحش و بدفرجام خواهد بود. این مسئله در برهه‌ی کنونی که شاهد خروشیدن امواج بیداری اسلامی و پیداییِ حالت برانگیختگی و آگاهی در امت اسلامی هستیم، اهمیتی دوچندان می‌یابد. امروز ملت‌های مسلمان منطقه مطالبه‌ی رجعت به میراث غنی ارزش‌های اسلامی را فریاد می‌زنند. پس باید از اشتباهات فاحش تاریخی قرون گذشته بر حذر باشند.

تجربه‌ی بسیار درس‌آموزِ سرنوشتِ مشابه دیکتاتورهای مشهور خاورمیانه، از پهلوی گرفته تا صدام، بن‌علی، مبارک و قذافی، برای همگان به‌روشنی اثبات نموده که ابرقدرت‌ها هیچ تعهدی در قبال نوکران جیره‌خوار خود در نقاط مختلف جهان ندارند، بلکه آنان را تنها وسیله‌ی تأمین منافع استعماری خود قرارمی‌دهند و به محض این‌که احساس کنند این مهره‌های سوخته دیگر قادر به انجام وظایف پیشین نیستند، دست از حمایت آنان کشیده و آنها را در تنهایی و انزوا رها می‌کنند.

از همین رو است که رهبر انقلاب اسلامی در اجلاس بیداری اسلامی در مورد اعتماد به قدرت‌های غربی هشدار می‌دهند:
«هرگز به آمریکا و ناتو و به رژیم‌های جنایتکاری چون انگلیس و فرانسه و ایتالیا که زمانی دراز سرزمین شما را میان خود تقسیم و غارت کردند، اعتماد نکنید. به آنها سوءظن داشته باشید و لبخند آنها را باور نکنید. پشت این لبخندها و وعده‌ها، توطئه و خیانت نهفته است. راه حل خود را خود با بهره‌گیری از سرچشمه‌ی فیاض اسلام به دست آورید و نسخه‌های بیگانه را به خودشان پس دهید.»⁸

به شهادت قرآن کریم، بدخواهی کافران برای مسلمین یک اصل بلااستثنا است که باید همواره مد نظر رهبران کشورهای اسلامی باشد. اکنون که جهان اسلام در آستانه‌ی یک تحول عظیم و بی‌سابقه قرار دارد، لازم است که سیاسیون، نخبگان و اهل فکر با عبرت‌گیری از تجربیات تلخ تاریخی بکوشند تا بار دیگر در دام مکر و خدعه‌ی کفار گرفتار نیایند و با سوء ظن به اقوال و افعال ابرقدرت‌ها، مشت آهنین آنها را در زیر دستکش مخملین‌ ایشان مشاهده کنند.

بی‌شک پرهیز از دوستی و همکاری با کفار و نیز توکل و اعتماد راسخ به تأییدات الهی، همان‌طور که رهبر فرزانه‌ی انقلاب گفتند، دستورالعمل کامل و کارسازی است که می‌تواند ضامن تداوم انقلاب اسلامی و دیگر انقلاب‌های ملل مسلمان در منطقه و جهان باشد.

پی‌نوشت:
1. سوره‌ی بقره، آیه‌ی 120
2. سوره‌ی آل عمران، آیه‌ی 118
3. سوره‌ی بقره، آیه‌ی 120
4. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام، 1390/5/16
5. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دانش‌آموزان، 1388/8/12
6. سوره‌ی نساء، آیه‌ی 139
7. «مَن اِعتَزَّ بِغَیرِ اللهِ أهلَکَهُ العِزُّ»، میزان‌الحکمة، جلد 3، ص 443
8. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در اجلاس بین‌المللی بیداری اسلامی، 1390/6/26