به نظر شما خاستگاه بیداری اسلامی در منطقه را در کجا باید جست‌وجو کرد؟
بیداری اسلامی که هم‌اکنون در منطقه به ثمر نشسته است، میراثی الهی است؛ میراثی که از گذشته تا حال وجود داشته و البته دشمنان پیش از این با ابزار مختلف روی آن سرپوش می‌گذاشتند. شورش‌ها و اقدامات آنان که از زمان رحلت پیامبر گرامی اسلام و ماجرای ثقیفه آغاز شد و تا الان ادامه دارد، با هدف نابودی روح ولایت‌مداری در امت اسلامی بوده است.

تفاوت وضعیت بیداری اسلامی در این تطور تاریخی این است که امروزه کشورهایی که به آن ایمان دارند، از آن حمایت می‌کنند و با استفاده از فناوری‌های روز و رسانه‌ها و امکاناتی که در اختیار دارند، این تفکر را در میان امت اسلامی گسترش می‌دهند. از پیشگامان این حرکت در دنیا، جمهوری اسلامی ایران است. اگر در گذشته می‌توانستند حق‌طلبان را بکشند تا از آگاه شدن ملت‌های مسلمان جلوگیری کنند و کارشان به جایی رسیده بود که بالای منابر مساجد به امیرالمؤمنین علیه‌السلام ناسزا می‌گفتند و مردم هم آن‌قدر در جهل بودند که چیزی نمی‌گفتند، امروز اما با وجود رسانه‌های حامی جریان بیداری، دیگر امکان این کار را ندارند و نمی‌توانند مردم را در جهل و فقر فکری نگهدارند.

جمهوری اسلامی ایران امروز با گذشت 32 سال از عمر خود و به برکت جانفشانی و ایثارگری فرزندانش توانسته است رسالت خود را در گسترش این تفکر آگاهی‌بخش بین امت اسلامی به نحو مطلوبی ایفا کند. در نتیجه‌ی این تلاش‌ها امت اسلامی به تاریخ خود و گنجینه‌هایش آگاه شده و به خود آمده است. این امت به این باور و یقین رسیده که می‌تواند عظمت و وسعت گذشته‌ی خود را بازیابد. مبارزه‌ی مردم کشورهای منطقه با حکام ظالم نشانگر این بازگشت به خویش در میان امت اسلامی است. امروز مردم به صحنه آمده‌اند و سرنوشت کشورشان را به دست گرفته‌اند؛ اتفاقی که مرهون تلاش‌های جمهوری اسلامی است.

برای ما از بحرین بگویید. چرا کشورهای غربی در برابر تحولات بحرین، سیاست متفاوتی را در پیش گرفته‌اند؟
بحرین در منطقه‌ی استراتژیکی واقع است؛ در همسایگی شرقی عربستان سعودی که درگاه امنیتی این کشور است و به منزله‌ی شکم در پیکره‌ی آن واقع است، پیکره‌ای که پایگاه پنجم نیروی دریایی آمریکا در آن قرار دارد. این دلایل باعث می‌شود که وهابیون عربستانی از تحولات بحرین احساس خطر کنند. بنابراین بروز هر مشکلی در بحرین، تهدیدی برای عربستان به شمار می‌رود.

در این شرایط، ورود عربستان و وهابیت به صحنه‌ی پیکار بحرین برایشان ناگزیر می‌نماید، زیرا موجودیتشان به خطر ‌افتاده است. آمریکایی‌ها هم به همین راحتی اجازه‌ی برکناری دست‌نشانده‌های خود در منطقه را نمی‌دهند، مگر این‌که شرایط به گونه‌ی دیگری رقم بخورد. آنها کدام حاکمی را خواهند یافت که حاضر شود تمام نفت کشورش را رایگان در اختیار آنها بگذارد؟ اجازه‌ی تأسیس پایگاه نظامی به آنان بدهد؟ اجازه بدهد در کشورش هر کاری که می‌خواهند انجام دهند؟ از صهیونیست‌ها دفاع کند و بازار داخلی و اتاق‌های بازرگانی خود را در اختیار آنها قرار دهد؟ این‌ها اقداماتی است که آل خلیفه برای آمریکایی‌ها انجام داده و اسناد آن هم موجود است.

موقعیت عربستان نیز برای آمریکا اهمیتی فوق‌العاده‌ دارد. آنها ایران و عراق و مصر را از دست داده‌اند و دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند که عربستان را هم از دست بدهند. بنابراین آمریکا تلاش می‌کند که آرامش را به بحرین بازگرداند، زیرا می‌داند که بحرین خط مقدم عربستان است.

یعنی از نظر شما احتمال پیروز شدن مردم بحرین در مبارزه با آل خلیفه کم است؟
خیر، منظورم این نیست. می‌خواهم بگویم که اگر همه چیز در راستای خواست آنان اتفاق بیفتد، آنان به اهدافشان خواهند رسید، اما مسئله‌ی مهم این است که اراده‌ی خداوند بر همه‌ی اراده‌ها غالب است. برای همین من نسبت به آینده‌ی تحولات بحرین خیلی خوشبین هستم. اگر حرکت مردم بحرین به پیروزی برسد اتفاق شگفت‌انگیزی در منطقه رخ خواهد داد و ما شاهد دستاورد عظیمی خواهیم بود. به همین خاطر است که غرب، برخوردهای متضادی را در قبال بحرین در پیش گرفته است. آنها می‌دانند که معترضان بحرینی بنده و مطیع آنها نخواهند بود و تفکرات آنها را نخواهند پذیرفت. موضع‌گیری آنها علیه سوریه هم دقیقاً با این انگیزه صورت می‌گیرد که حاکم وابسته‌ای در این کشور بر سر کار بیاید تا با مواضع آنان همراهی کند.

در حال حاضر وضعیت مردم و مبارزان و قیام را در بحرین چگونه می‌بینید؟
بحرین وضعیت اسفناک و غم‌انگیزی دارد. چه جوانانی که کشته شدند و زنانی که مورد تجاوز قرار گرفتند و دخترانی که زندانی شدند و جوانانی که سرهای آنها از نزدیک با گلوله مورد اصابت گلوله قرار گرفت. ارتش بحرین روستاها و مناطق شیعه‌نشین را محاصره کرده و در ورودی و خروجی شهرها پست‌های ایست و بازرسی قرار داده است. اخیراً هم مانند صهیونیست‌ها دیواری سیمانی بین مناطق شیعه‌نشین و سنّی‌نشین کشیده‌اند.

آنها برای سرکوب قیام مردم از بالگرد و تانک و نفربر و سلاح‌های پیشرفته استفاده می‌کنند. گلوله‌های خاصی را شلیک می‌کنند که گازهای شیمیایی زردرنگی را از خود متصاعد می‌کند. در مراسم راهپیمایی روز قدس امسال که برگزاری آن در بحرین ممنوع اعلام شد، نیروهای ارتش و ضد شورش و نیروهای گارد شاهنشاهی برای متفرق کردن مردم و در حالی که با بالگردها حمایت می‌شدند، از گاز اعصاب استفاده کردند که عامل فلج شدن و تشنج بود.

البته از سلاح‌های پیشرفته هم برای سرکوب مردم استفاده می‌کنند. طبق آخرین اطلاعاتی که از داخل بحرین داریم، مزدوران آل خلیفه گلوله‌هایی را به کار گرفته‌اند که از آن گازهای شیمیایی زردرنگی متصاعد می‌شود.

روحیه‌ی مردم و مبارزان بحرینی چگونه است؟
خوب است بدانید که حوادث پس از 14 فوریه اولین قیام مردم بحرین نیست. قیام‌های زیادی در گذشته اتفاق افتاده است که همگی با جنایات دولت بحرین و عربستان مواجه بوده است. این جنایت‌ها نه‌تنها مردم را از قیام منصرف نکرده، بلکه عزم آنها را در مبارزه راسخ‌تر کرده است.

دولت بحرین سعی می‌کند حرکت مردم را به سمت اختلافات قبیله‌ای و طایفه‌ای سوق دهد، اما مردم یکپارچه و متحد و با حفظ هوشیاری، خواستار سرنگونی نظام هستند و از تغییر این خواست اصلی به اختلاف شیعه و سنی جلوگیری می‌کنند.

چرا سازمان‌های بین‌المللی و خصوصاً سازمان ملل متحد واکنش قابل ملاحظه‌ای نسبت به این جنایات نشان نمی‌دهند؟
سازمان ملل هم که یک سازمان محترمی است، به دلیل ضعف ساختاری به عنوان بازیچه‌ای در دستان آمریکا قرار گرفته و مورد بهره‌برداری آنان واقع می‌شود.

البته باید حساب حاکمان کشورهای غربی را از مردم این کشورها جدا کرد. بسیاری از احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد و اتحادیه‌ها و حتی دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی در غرب از ما حمایت می‌کنند، اما دولت‌های غربی بیش از آن‌که مصالح انسانی را لحاظ کنند، به مصالح سیاسی و مادی خود می‌اندیشند. لذا دستیابی به نفت برای آنها از نجات مردم یک کشور مهم‌تر است.

تحولات کشور لیبی و آینده‌ی آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قیام مردم لیبی قیام اصیلی است؛ قیامی علیه قذافی جنایتکار. البته باید توجه داشت که غربی‌ها به خاطر چشم‌های مردم لیبی و علاقه‌مندی به آنها به این کشور نیامده‌اند، بلکه همانند حضور نظامی در عراق، به دنبال استفاده‌ی طولانی‌مدت از نفت این کشور هستند. آنها در حالی که می‌توانستند یک‌روزه قذافی را سرنگون کنند، این کار را نکردند تا بتوانند از انقلابیون لیبی امتیاز بگیرند.

کشور لیبی یک منبع بسیار بزرگ از ذخایر اورانیوم است و باتوجه به پایان‌پذیر بودن نفت، این مسئله اهمیت مضاعفی پیدا می‌کند. همچنین آن‌طور که در رسانه‌ها منتشر شده است، غربی‌ها در لیبی فقط به دنبال این منابع هم نیستند، آنها درصدد هستند تا پایگاه‌های نظامی دائمی در این کشور ایجاد کنند.

شما در دیدار کوتاهی که با رهبر معظم انقلاب اسلامی داشتید، چه مسائلی را مطرح کردید؟
خوشبختانه فرصتی دست داد تا با ایشان ملاقات کوتاهی داشته باشم. در این گفت‌وگوی کوتاه گزارش مختصری از مجاهدت‌های مبارزان بحرینی و همچنین دردها و آلام مردم بحرین و ظلمی که در حق آنان رواداشته می‌شود و مقاصد دشمنان برای ریشه‌کن کردن نسل شیعیان و نابودی خط ولایت‌مداری صحبت کردم. ایشان هم برای ما دعا کردند و فرمودند که خدا ان‌شاءالله فرجی برای شما قرار بدهد و پیروزتان کند.

بسیاری از مردم بحرین از ارادتمندان به ایشان هستند. من این سخنان و دعای رهبر انقلاب را به مبارزان و مردم بحرین منتقل خواهم کرد، زیرا می‌دانم که باعث استواری بیشتر آنان در ادامه‌ی این مسیر است.