در آستانه ولادت با سعادت امیرالمؤمنین، علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام جمعی از شاعران آئینی، سروده‌های خود را با مضامین عمدتا مذهبی، اخلاقی و نیز بیداری اسلامی در محضر رهبر انقلاب اسلامی قرائت کردند. آنچه در زیر می‌آید، شعرخوانی رحمان نوازنی در این دیدار است. همچنین صوت این شعر را از اینجا بشنوید و فیلم آن را از این لینک تماشا کنید.

شب، هر که روی بال فرشته پرید و رفت
روز آن‌قدر برای رسیدن پیاده نیست

ظرفیتی بده که تو را جست‌وجو کنم
وقتی پیاله نیست تمنای باده نیست

خانه‌به‌خانه گشته‌ام و خوب دیده‌ام
هرگز کسی به خوبی این خانواده نیست
***

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می‌زنند مریضی شفا گرفت

دیدی که سنگ در دل آیینه آب شد؟
دیدی که آب حاجت آیینه را گرفت؟

خورشیدی آمد و به ضریح تو سجده کرد
این‌جا برای صبحِ خودش روشنا گرفت

پیغمبری رسید در این صحن غرق نور*
در هر رواق خلوت غار حرا گرفت

از آن طرف فرشته‌ای از آسمان رسید
پروانه‌وار گشت و سلام مرا گرفت

زیر پرش نهاد و به سمت خدا پرید
تقدیم حق نمود و سپس ارتقا گرفت

چشمی کنار این همه باور نشست و بعد
عکسی به یادگار از این صحنه‌ها گرفت

دارم قدم‌قدم به تو نزدیک می‌شوم
شعرم تمام فاصله‌ها را فرا گرفت

دارم به سمت پنجره‌فولاد می‌روم
جایی که دل شکست و مریضی شفا گرفت

در حاشیه:
نوازنی سلام کرد و رخصت گرفت و بعد از یک رباعی شعرش را خواند. شعر درباره امام رضا بود. در یکی از بیت‌ها خواند:

پیغمبری رسید در این صحن غرق نور
در هر رواق خلوت غار حرا گرفت

وقتی شعرش تمام شد، رهبر گفت: آفرین؛ ولی اون «پیغمبری» را یک کاریش بکنید. (*) نمی‌دانم شما چه تأویلی دارید اما اینکه پیغمبر(ص) در رواق حضرت رضا(ع) غار حرا پیدا کند، کمی نامانوس است با فهم ما از مقام رفیع نبوت؛ این بزرگواران همه امت و شاگردان پیغمبرند.