1390/03/25
دیدار شاعران آئینی با رهبر انقلاب
نوحهخوانی محمد صمیمی
در آستانه ولادت با سعادت امیرالمؤمنین، علیبنابیطالب علیهالسلام جمعی از شاعران آئینی، سرودههای خود را با مضامین عمدتا مذهبی، اخلاقی و نیز بیداری اسلامی در محضر رهبر انقلاب اسلامی قرائت کردند. آنچه در زیر میآید، نوحهخوانی محمد صمیمی در این دیدار است. همچنین صوت این شعر را از اینجا بشنوید و فیلم آن را از این لینک تماشا کنید.
توو آرزوی لب سقا
شریعه در خروشه
هزار هزار چشمه خواهش
زیر پاهاش میجوشه
دل فرات موج میزنه که ای تشنه! لب تر کن لبهاتو
شدم شبیه شورهزار دارم مینوشم اشک چشماتو
شعله به جون من نکش بیا و نشکن جام دستاتو
به من بگو وقتی بهم رسیدی
تو انعکاس موج من چی دیدی
آب روون قطرهای از تو
به کام من حرومه
اگه تو مشکم نمونی
کار سقا تمومه
یادت بمونه ای فرات که ارباب من تشنه آبه
تا خیمهگاه خنک بمون که مثل آتیش دلها بیتابه
تویی همون بارونی که دوای درد طفل ربابه
زلال تو تیمم وضومه
رسوندنت به خیمه آرزومه
ای ساقی لبتشنگان اباالفضل(ع)
از کف بریز آب روان اباالفضل(ع)
در حاشیه:
«زمانی»، محمد صمیمی را معرفی کرد که کار نوحهسازی را برای بعضی مداحان انجام میداد. از کسی شنیدم نوحهساز محمود کریمی است. صمیمی اول کار خطاب به رهبر، راجع به نوحه حرف زد که: با تکیه به رهنمودهای شما راجع به نوحه، دوستان افقهای جدیدی را در سالهای اخیر در آهنگسازی بدست آوردند و آهنگِ نوحهی خوب، از آهنگ گوشنواز، دارد تبدیل میشود به آهنگی که در خدمت القای معانی شعر و سروده قرار دارد. بعد هم با صوت و آهنگ دو بند از نوحه حضرت عباس را خواند:
توو آرزوی لب سقا شریعه در خروشه
هزار هزار چشمه خواهش زیر پاهاش میجوشه
رهبر بعد از نوحه صمیمی گفت: خوب است. ولی مضمون نوحه را باید ببرید به سمت مفاهیم آموزنده. البته من مخالف نیستم با این مضامین احساسی و تخیلات احساسبرانگیز که مصیبت را تشریح میکند؛ ولی حالا که شما دارید در باب نوحه کار جدید میکنید و فکر میکنید، این را حتما در برنامه بگذارید که مضمون نوحه، باید آموزنده باشد. کم هم نداریم مضامین آموزندهای که امروز مردم به آنها احتیاج دارند. این منافاتی هم با مصیبتخوانی و روضهخوانی ندارد. موفق باشید.
توو آرزوی لب سقا
شریعه در خروشه
هزار هزار چشمه خواهش
زیر پاهاش میجوشه
دل فرات موج میزنه که ای تشنه! لب تر کن لبهاتو
شدم شبیه شورهزار دارم مینوشم اشک چشماتو
شعله به جون من نکش بیا و نشکن جام دستاتو
به من بگو وقتی بهم رسیدی
تو انعکاس موج من چی دیدی
آب روون قطرهای از تو
به کام من حرومه
اگه تو مشکم نمونی
کار سقا تمومه
یادت بمونه ای فرات که ارباب من تشنه آبه
تا خیمهگاه خنک بمون که مثل آتیش دلها بیتابه
تویی همون بارونی که دوای درد طفل ربابه
زلال تو تیمم وضومه
رسوندنت به خیمه آرزومه
ای ساقی لبتشنگان اباالفضل(ع)
از کف بریز آب روان اباالفضل(ع)
در حاشیه:
«زمانی»، محمد صمیمی را معرفی کرد که کار نوحهسازی را برای بعضی مداحان انجام میداد. از کسی شنیدم نوحهساز محمود کریمی است. صمیمی اول کار خطاب به رهبر، راجع به نوحه حرف زد که: با تکیه به رهنمودهای شما راجع به نوحه، دوستان افقهای جدیدی را در سالهای اخیر در آهنگسازی بدست آوردند و آهنگِ نوحهی خوب، از آهنگ گوشنواز، دارد تبدیل میشود به آهنگی که در خدمت القای معانی شعر و سروده قرار دارد. بعد هم با صوت و آهنگ دو بند از نوحه حضرت عباس را خواند:
توو آرزوی لب سقا شریعه در خروشه
هزار هزار چشمه خواهش زیر پاهاش میجوشه
رهبر بعد از نوحه صمیمی گفت: خوب است. ولی مضمون نوحه را باید ببرید به سمت مفاهیم آموزنده. البته من مخالف نیستم با این مضامین احساسی و تخیلات احساسبرانگیز که مصیبت را تشریح میکند؛ ولی حالا که شما دارید در باب نوحه کار جدید میکنید و فکر میکنید، این را حتما در برنامه بگذارید که مضمون نوحه، باید آموزنده باشد. کم هم نداریم مضامین آموزندهای که امروز مردم به آنها احتیاج دارند. این منافاتی هم با مصیبتخوانی و روضهخوانی ندارد. موفق باشید.