[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در دیدار جمعی از شعرا - 1390/05/24 عنوان فیش : طهماسبی قادر (فرید) کلیدواژه(ها) : طهماسبی قادر (فرید) نوع(ها) : كتاب متن فیش : صدای اذان بلند شد. شعرا رفتند نشستند در صف‌های نماز. رهبر آقای فرید (شاعر نابینا) را صدا زد. کمک کردند فرید رفت پیش رهبر. یک نفر گفت: آقا فرید اهل میانه‌ است. رهبر لبخند زد و گفت: سن ترک سن؟ مربوط به :«کوثر» - 1389/06/05 عنوان فیش : طهماسبی قادر (فرید) کلیدواژه(ها) : طهماسبی قادر (فرید) نوع(ها) : كتاب متن فیش : بعد از او قزوه به قادر طهماسبی (فرید) اشاره کرد و گفت: ایشان همه سال چله‌نشین ادبیات است و مشغول شعر و ادبیات و اخیرا داستان و رمان سروکار دارد. سالی یک بار ما ایشان را در این محفل‌ها می‌بینیم و حیف است که از ایشان استفاده نکنیم. فرید سلام و علیک کرد و گفت: البته اشاره‌ای که آقای قزوه کردند به لطف دوستان برمی‌گردد. ما هر جا دعوت می‌شویم، آن‌جا هستیم. سالی یک بار این‌جا دعوت می‌شیم میایم، بقیه را خودتان می‌دانید... ما کار می کنیم دیگه گاهی شعر گاهی داستان گاهی فیلم‌نامه... رهبر گفت: خدا حفظ‌تان کند، شما در شعر که خیلی خوب هستید حالا داستان‌تان هم میاد بیرون می‌بینیم و استفاده می‌کنیم. فرید گفت: شعری را می‌خوانم که علامه جعفری دوستش داشت. شاعر هم باید بهانه‌ای پیدا کند شعرش را بخواند. رهبر گفت: پیدا هم نکرد بی‌بهانه بخواند. مربوط به :بیانات در دیدار جمعی از شعرا - 1388/06/14 عنوان فیش : طهماسبی قادر (فرید) کلیدواژه(ها) : طهماسبی قادر (فرید) نوع(ها) : كتاب متن فیش : شعر دوران انقلاب - یعنی این دوران سی ساله - دارد آزمایش خوبی از خودش نشان میدهد؛ شعرای خوب ما هیچ تنزل و توقف ندارند؛ انسان این را حس میکند. قبلها و در دوره‌‌‌‌‌‌‌های قبل از انقلاب شعرائی را دیدیم - شعرای بعضاً معروف - که در یک برهه‌‌‌‌‌‌‌ای از عمرشان، یک اوجی گرفتند، اما بعد نزول کردند یا متوقف شدند یا سقوط کردند؛ بعدها که نگاه میکردیم، میدیدم شعرهای بعدیشان اصلاً هیچ لطفی ندارد. من نگاه میکنم، می‌‌‌‌‌‌‌بینم تا الان در بین شعرای ما این جوری نبوده. حالا مثلاً فرض کنید در همین جلسه، آقای فرید، آقای امیری و آقای میرشکاک - این دوستانی که از پیش خوب شعر میگفتند، بخصوص آقای فرید و اینها را که من درست یادم مانده - این حرکتِ به سمت شعر بهتر با معیارها و میزانهای شعر خوب را ادامه دادند؛ یعنی توقف نکردند، به طریق اولی‌‌‌‌‌‌‌ تنزل هم نکردند؛ این مهم است.