[ بازگشت ] | [ چـاپ ]

مربوط به :بیانات در دیدار نخبگان جوان - 1386/06/12
عنوان فیش : سارتن، جرج
کلیدواژه(ها) : سارتن، جرج
نوع(ها) : كتاب

متن فیش :
من یک وقتی در جمع جوانها از «تاریخ علم جرج سارتن» یا تاریخ علوم دیگر - الان اسم مؤلفش یادم نمی‌آید. همه‌ی آنها فرنگی هستند؛ نمیخواهم دیگر نام آنها را تکرار کنم - مطالبی درباره‌ی وضع پیشرفت مسلمانها در آن دوره گفته‌ام.

مربوط به :بیانات در دیدار رؤسای دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی - 1385/05/23
عنوان فیش : سارتن، جرج
کلیدواژه(ها) : سارتن، جرج
نوع(ها) : كتاب

متن فیش :
ذهن جوان دانشجو، ذهن پرسشگری است؛ این خیلی چیز خوبی است. بعضی خیال می‏کنند این نقطه‏ی ضعف است؛ نه، این نقطه‏ی قوّت است. گاهی این‏قدر از ما نمی‏پرسند که دلمان می‏گیرد؛ می‏گوییم بپرسند تا بتوانیم یک چیزی را بگوییم. دانشجو باید بپرسد، تا آنچه را که می‏شود گفت، به او بتوان گفت. بهترین کسانی که می‏توانند در مسائل دینی، اعتقادی، سیاسی، معرفتی، توحیدی، پرسشگری کنند، جوانانِ دانشجو هستند. با این زمینه و استعداد، ما بایستی برای محیط دینی دانشجو و فضای تربیتی، دینی و فرهنگی دانشگاهها تلاش کنیم. در همین زمینه، مسئله‏ی اعتماد به نفس ملی را- که حالا چون متداول است، می‏گویند غرور ملی؛ چون کلمه‏ی غرور، کلمه‏ی قشنگ خوش‏معنایی نیست؛ اما حالا متداول است. مراد همان احساس افتخار و اعتماد به نفس ملی است- باید در دانشجو زنده کرد. ما از اول، درس‏هایمان این‏طور بوده که اسم دانشمند یونانیِ قدیم- طالس فرض بفرمایید- تا دانشمندان گوناگون غربی در قاعده‏ی هندسه یا در فرمول شیمی را می‏شناختیم؛ و همین‏طور دانشمندان دیگر را تا امروز؛ اما به قدر یک تاریخ علم‏نویس مانند «جرج سارتُن»- من سی چهل سال پیش، هم کتاب «پیر روسو» را که تاریخ علوم است، هم کتاب «جرج سارتن» را دیده بودم- که دوره‏های علمی اسلامی را تقسیم می‏کند به دوره‏ی جابر بن حیان، دوره‏ی خوارزمی و دوره‏ی فلان، دانشمندان خودمان را نمی‏شناسیم! دانشجوی ما آن‏ها را نمی‏شناسد، ولی آن‏ها می‏شناسند! خیام را به عنوان یک دانشمند و یک ریاضی‏دان بزرگ در دنیای غرب می‏شناسند؛ اما دانشجوی ما خیام را مثلًا با کوزه‏ی گلیِ می‏شناسد؛ اگر هم بشناسد. نمی‏داند خیام که بوده است. ببینید این‏ها موجب می‏شود که آن اعتماد به نفس ملی از دست برود و دانشجوی ما سابقه‏ی علمی، گذشته‏ی علمی و میراث عظیم علمی خودش را نشناسد و افتخارات علمی خودش را در گذشته نداند. این از جمله‏ی کارهایی است که باید حتماً در محیط دانشگاه انجام بگیرد. درس می‏گذارید، رشته می‏گذارید، تبلیغات می‏کنید، هر کاری می‏کنید، من نمی‏دانم، این کار باید بشود.